Ημέρα 7η #QuarantineLife : Μία ώρα μπροστά - Δεκαετίες πίσω στη ζωή (στις Κυριακές, στον καφέ και στις εφημερίδες) που είχαμε χάσει
Αλλάζουμε όσα ρολόγια δεν αλλάζουν από μόνα τους, όπως κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ενώ γίνεται ο καφές. Μετά... εκδρομή στο μπαλκόνι. Λιακάδα και τα κρεμμυδάκια ξεμύτισαν στις ζαρντινιέρες. Τα σκόρδα και οι πιπερίτσες αργούν ακόμη... Εχω κατεβάσει το Plantnet app και φωτογραφίζω τις αγριάδες και τα άλλα άγνωστα φυτά που έχουν γεμίσει τις γλάστρες...
Η ατμόσφαιρα είναι απίστευτα καθαρή... Ενα υπερθέαμα... από τη μία πλευρά, προς το Νότο ήλιος και γαλανός ουρανός κι από τα βορειοανατολικά μαυρίλα...
Ο Τζάκσον ανυπομονεί για τη βόλτα του και με το που πιάνουμε το κινητό να στείλουμε το σχετικό SMS για να μας επιτραπεί η έξοδος, έχει φτάσει ήδη στην πόρτα.
Βγαίνοντας, ακούμε από το ραδιόφωνο για άλλους τέσσερις νεκρούς σήμερα... Αγοράζουμε τσιγάρα και εφημερίδες από το περίπτερο κοντά στα προσφυγικά... Χρόνια είχαν να μπουν δύο εφημερίδες, την Κυριακή στο σπίτι... Κέρδος μεγάλο αυτό!Επιστροφή. Απολύμανση... ξαναγεμίζουμε τα φλυτζάνια καφέ... Το σπίτι έχει γεμίσει εφημερίδες, βιβλία και CD... Ζωή όπως παλιά. Πολύ παλιά!
Ακολουθούν τηλεφωνήματα σε συγγενείς... Ολοι καλά... Μαθαίνουμε νέα κι από τη θεία στο Ντιτρόιτ... Είναι καλά και ψύχραιμη... Το ίδιο και η άλλη θεία στο Λέχαιο...
Βγάζουμε θυμό για τους Γερμανούς αλλά και το πλιάτσικο των «δικών» μας... Ακόμα και οι πιο μετριοπαθείς του σογιού...
Κι ύστερα εδώ... στο ημερολόγιο... πριν ξεκινήσει το μαγείρεμα...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου