ANemos

Ανάλυση της Eλένης Γεωργίου, MSc Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο – Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση «Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #3» που δημοσιεύει η ομάδα Media Jokers σε συνεργασία με το ΕΝΑ. πηγή:  enainstitute.org Ανάλυση της  Eλένης   Γεωργίου , MSc Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο – Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση « Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #3 » που δημοσιεύει η ομάδα Media Jokers σε συνεργασία με το ΕΝΑ. Το 2020 ήταν χωρίς αμφιβολία η χρονιά της πανδημίας. Και αν σήμερα, οδεύοντας προς τη λήξη της χρονιάς αυτής, οι αλλαγές που επήλθαν στη ζωή μας τείνουν να λάβουν διαστάσεις «νοσηρής κανονικότητας», κανείς δεν περίμενε έναν χρόνο πριν ότι ο πλανήτης μας θα μπορούσε να βιώσει τέτοιες πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ίσως επειδή ο άνθρωπος, ιδιαίτερα στον δυτικό κόσμο, θεωρεί ότι η ευαλωτότητα είναι μία άγνωστη πτυχή της ζωής και ότι έχει καταφέρει να καθυποτάξει οτιδήποτε μπορεί να του εναντιωθεί. Με αυτή την παραδοχή ως δεδομένο συνεπώς

Ανάλυση της Έλενας Ψυλλάκου, Μεταδιδακτορικής ερευνήτριας, ΕΚΚΕ – Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση «Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #3» που δημοσιεύει η ομάδα Media Jokers σε συνεργασία με το ΕΝΑ → πηγή:  enainstitute.org Ανάλυση της  Έλενας   Ψυλλάκου , Μεταδιδακτορικής ερευνήτριας, ΕΚΚΕ – Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση « Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #3 » που δημοσιεύει η ομάδα Media Jokers σε συνεργασία με το ΕΝΑ Στην αρχή ήταν ένας ιός. Μετά έγινε πανδημία, με κύματα από αυτά που σε βουτάνε και σε γυρνάνε ανάποδα αλλά για λίγο μόνο σου κόβουν την ανάσα. Στην αρχή μείναμε σπίτι αλλάζοντας κανάλια, σταθμούς και ιστοσελίδες που μας έδειχναν -μεταξύ άλλων- πώς να μείνουμε σπίτι. Μετά ξαναμείναμε σπίτι, ξαναλλάζοντας κανάλια, σταθμούς και ιστοσελίδες που τώρα μας λένε ότι θα αργήσουμε να ξαναβγούμε από το σπίτι. Στην αρχή, σημαντική μερίδα των ελληνικών ΜΜΕ μας τροφοδότησε με «οδηγούς επιβίωσης στην καραντίνα». Τώρα μας τροφοδοτούν με τους «κανόνες» μιας καθημερινότητας που μετριέται μόνο

 Χριστούγεννα Φόβου... Χριστούγεννα Θανάτου... Χριστούγεννα Φασισμού...

  Απλό κατά βάση το πρόσφατο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού Time, ένα μελανογράμματο 2020 διαγραμμένο από ένα κόκκινο χι, απέσπασε πάντως πολλούς επαίνους. Του Παντελή Μπουκάλα Ισως επειδή εξεικόνισε στη λιτότερη δυνατή μορφή έναν διαχρονικό πανανθρώπινο πόθο, συνώνυμο εντούτοις της πλήρους αδυναμίας και της ματαιότητας. Τον πόθο να είμαστε οι χειριστές του χρόνου, όχι τα υποχείριά του.  Και παιδιά ακόμα, λαχταράμε να αντιστρέψουμε τη μοιραία σύνταξη των πραγμάτων. Να γίνουμε εμείς το υποκείμενο του ρήματος «διαγράφω» (τον χρόνο ή τον θάνατο), παρότι το πεπρωμένο, όπως επιβάλλεται από τα θεϊκά σχέδια ή τον ρυθμό της φύσης, μας έχει καταδικάσει στη θέση του αντικειμένου. Και, παρά να μας διαγράφει ο χρόνος, να μας σβήνει, μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή, να τον διαγράφουμε εμείς, αν δεν ευτυχήσαμε στη διάρκειά του. Να τον θεωρούμε «ως μη γενόμενον», όπως μια φάση στο βόλεϊ που δεν την πρόλαβε ο διαιτητής και δυσκολεύεται να αποφασίσει ποια ομάδα έχει το δίκιο. Ειδικά τώρα, όλοι θα

  Η περιοδολόγηση της ιστορίας και της προσωπικής ζωής μας (ο «σκοτεινός» Μεσαίωνας, ο «σύντομος» 20ός αιώνας, τα «είκοσι» ή τα «πενήντα» μου) είναι στρατηγικές για να μπει ερμηνευτικό πλαίσιο σε μια εποχή. Ονοματίζουμε, συχνά αυθαίρετα, τις δεκαετίες και χρησιμοποιούμε τα ονόματα σαν τίτλους πίνακα που αποδίδουν μονολεκτικά την πολύμορφη «ουσία» ή το «νόημα» μιας περιόδου Του Κώστα Δουζίνα Φτάνουμε στο τέλος του χρόνου και ανοίγει μια νέα δεκαετία. Το 2020 ήταν μια χαμένη χρονιά, παράτεινε την δεκαετία των 2010, το 2021 ελπίζουμε θα είναι μια χρονιά που το συνηθισμένο «κάθε πέρσυ και καλύτερα» δεν θα ισχύσει. Η περιοδολόγηση της ιστορίας και της προσωπικής ζωής μας (ο «σκοτεινός» Μεσαίωνας, ο «σύντομος» 20ός αιώνας, τα «είκοσι» ή τα «πενήντα» μου) είναι στρατηγικές για να μπει ερμηνευτικό πλαίσιο σε μια εποχή. Ονοματίζουμε, συχνά αυθαίρετα, τις δεκαετίες και χρησιμοποιούμε τα ονόματα σαν τίτλους πίνακα που αποδίδουν μονολεκτικά την πολύμορφη «ουσία» ή το «νόημα» μιας περιόδου: Η «βρυχ

Όταν η «Ευτυχία» νικά στην τηλεθέαση το «Μπάτσελορ» και το «Μπιγκ Μπράδερ», αυτό σημαίνει πως μπορούμε να ελπίζουμε. Η προβολή του καλού και διαφορετικού βρίσκει ανταπόκριση ακόμα και στο πιο χειραγωγημένο και αποχαυνωμένο κοινό. Του Τάκη Ψαρίδη (στο facebook) Αν δηλαδή και στον τομέα της ενημέρωσης προβληθεί και η διαφορετική άποψη χωρίς να παρουσιάζεται υποβαθμισμένα και απαξιωτικά, τότε και στις δημοσκοπήσεις δεν θάναι δεδομένο ότι πάντα θα νικάει ο «Μωυσής». Βεβαίως θα πει κανείς, λογικό δεν είναι ένα ριάλιτι που υποβαθμίζει την ανθρώπινη ύπαρξη σε επίπεδο εμετού να μην νικάει στην τηλεθέαση; Όχι δεν είναι λογικό διότι εδώ δεν μετράει η λογική αλλά το πόσο εντυπωσιακό είναι το θέαμα. Τα δάκρυα, οι συγκρούσεις, ο εξευτελισμός των παιχτών και μαζί τους των τηλεθεατών που παρακολουθούν μετρούν περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για την ενημέρωση. Για παράδειγμα η χυδαιότητα με το σπίτι του Τσίπρα, οι ύβρεις οι χαρακτηρισμοί, οι ατάκες του Πολάκη έχουν πολύ μεγαλύτερη τηλεθέαση, α

Η σημερινή ενημέρωση για την πανδημία παρόντος του αρχηγού ΓΕΕΘΑ ήταν ό,τι πιο δυστοπικό έχω ζήσει ή ακόμη έχω δει σε ταινία.  Την ίδια ώρα οι νεκροί ξεπέρασαν του 4.000 Κι ένας φράχτης στήνεται στις Δυτικές συνοικίες  Η επιχείρηση "Ελευθερία" σε πλήρη εξέλιξη! Ζουμε σε εφιάλτη...

 Κρατήστε αυτό το όνομα: Νάιαλ Φέργκιουσον! Ιστορικός της Οικονομίας o οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Προβλέπει ότι το 2021 θα φέρει ανάκαμψη «V» « Αν και η οικονομική ζημία είναι επί του παρόντος μεγάλη, το 2021 θα έχουμε ξεπεράσει τα χειρότερα. Σε τελική ανάλυση ο οικονομικός αντίκτυπος της πανδημίας είναι πολύ μικρότερος από τη ζημιά μετά την οικονομική κρίση το 2008 », είπε  σε συνέντευξή του στην οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt». Αυτό καταλαβαίνει από όσα συμβαίνουν παγκοσμίως... Πως ένα κακό όνειρο είναι, θα περάσει, θα ξυπνήσουμε και όλα θα είναι όπως πριν και ίσως και καλύτερα και θα τρέχουμε στα λιβάδια με ξέπλεκες κοτσίδες... Κούνια που τον κούναγε. Κι αυτόν και όσοι πιστεύουν τα ίδια. Πως δηλαδή θα επιστρέψουμε κάποια στιγμή στην "κανονικότητα" του 2019... Η οικονομία, ο κόσμος ολόκληρος, όπως το ξέραμε, συντρίβεται. Πέτρα πάνω σε πέτρα δεν πρόκειται να μείνει. Και σίγουρα, ανάμεσα σε εκείνους που θα επιζήσουν για να ξαναχτίσουν τον κόσμο δεν θ

  40 ημέρες Lockdown... 40 ημέρες με 100 νεκρούς την ημέρα... Τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να αναχαιτίσει την πανδημία... Και πολύ περισσότερο τα ηλίθια μέτρα της πιο φαύλης κυβέρνησης που γνώρισε αυτός ο τόπος... Την ίδια στιγμή εδραιώνεται το αστυνομικό, ακροδεξιό καθεστώς της Οικογένειας Μητσοτάκη επιβάλλοντας λογοκρισία και ασκώντας την πιο άγρια καταστολή γνωρίσαμε τα τελευταία 20 χρόνια. Επιβάλλοντας τον φασισμό των ελίτ, κοτζαμπάσηδων και αεριτζήδων...   Σήμερα μάθαμε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι μόνο 300.000 εμβόλια θα έλθουν στην Ελλάδα. Δηλαδή μέχρι τον Φεβρουάριο θα εμβολιαστούν μόνο 150.000 άνθρωποι... Διαμαρτυρία πέντε εργαζομένων στην εστίαση έξω από το Μαξίμου με ένα πανό που έγραφε "ΠΕΙΝΑΜΕ!". Οι πραιτοριανοί του φιλοναζιστή υπουργού Δημόσιας Τάξης τους συνέλαβαν... Δελτίο Θανάτων

  Ξανά: Στόχος του επικοινωνιακού επιτελείου της ΝΔ και των "πετσωμένων" ΜΜΕ δεν είναι να δείξουν ότι η Δεξιά είναι καλύτερη από την Αριστερά ούτε ότι ο Μητσοτάκης είναι καλύτερος από τον Τσίπρα. Κεντρικός τους στόχος είναι ΕΝΑΣ (διότι είναι ο μόνος εφικτός): Να πλασάρουν πως όλοι ίδιοι είμαστε! Προσπαθούν δηλαδή να παρασύρουν τον ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο) μέσα στο βάλτο που βρίσκονται οι ίδιοι έτσι ώστε ο κόσμος να πει "όλα τα γουρούνια, ίδια μούρη". Και δυστυχώς το πετυχαίνουν σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Γι' αυτό και επιθέσεις στον Μητσοτάκη με χαρακτηρισμούς "είναι βλάκας, είναι Mr Been, είναι ηλίθιος", είναι άσφαιρες. Δεν τους νοιάζει καθόλου το τι λέγεται για τον Μητσοτάκη. Αλλωστε αυτά τα έλεγε ο κόσμος και πριν τις εκλογές και δεν τον εμπόδισαν να γίνει πρωθυπουργός... Το τρολάρισμα εναντίον τρολαρίσματος έχει μηδενικό άθροισμα. Κανείς δεν νικάει... Αντίθετα, χάνει η πολιτική, τα πραγματικά επιχειρήματα αλλά και τα εναλλακτικά μέσα (&quo

Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2021 είναι ίσως η μεγαλύτερη φαρσοκωμωδία που έχει παιχτεί στα κοινοβουλευτικά χρονικά καθώς όλοι, ακόμη και οι συντάκτες του, παραδέχονται ότι στηρίζεται σε αστήριχτα αισιόδοξες υποθέσεις σε σχέση με την εξέλιξη της πανδημίας και των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών της. Οπως σε αισιόδοξες υποθέσεις οι οποίες διαψεύστηκαν οικτρά στηρίχθηκε το άνοιγμα της αγοράς και του τουρισμού το καλοκαίρι που μας πέρασε. Οπως με βάση αισιόδοξες υποθέσεις μπήκε και τελικά χάθηκε το στοίχημα του ανοίγματος της Χριστουγεννιάτικης αγοράς. Ο προϋπολογισμός του 2021 βασίζεται εξ’ ολοκλήρου σε μία υπόθεση σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα τη στιγμή που η πανδημία τόσο στη χώρα, όσο και σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο όχι απλώς δεν αναχαιτίζεται αλλά φαίνεται να μην έχει φτάσει καν στην κορύφωσή της και με ένα τρίτο κύμα να είναι όλο και πιο πιθανό. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν οι εμβολιασμοί ξεκινήσουν τον Ιανουάριο, μέχρι τουλάχιστον το τέλος της Ανοιξης (δ

  Εχω περάσει τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής μου να υπερασπίζομαι τη Δημοσιογραφία και όσους την ασκούν έντιμα και θαρραλέα, να εξηγώ ότι ΑΛΛΟ δημοσιογράφος και ΑΛΛΟ εκδότης/καναλάρχης, ΑΛΛΟ δημοσιογράφος και ΑΛΛΟ τηλεκανίβαλος, ΑΛΛΟ δημοσιογράφος και ΑΛΛΟ "πληρωμένος εκτελεστής"...  Δεν έχω καταφέρει τίποτα! Νάδα!  Οι μισοί θεωρούν ότι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που βγαίνουν στον αγαπημένο τους ΣΚΑΪ και οι άλλοι μισοί ότι ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι είναι Αλήτες-Ρουφιάνοι...  Νάδα! Να όμως που η ιστορία με τη συνάδελφο Ελενα Ακρίτα ίσως να καταφέρει ό,τι δεν μπόρεσα... Ισως... --------------------------- Το άρθρο της Έλενας Ακρίτα “Και το σπίτι του κρεμασμένου”, το οποίο μιλά για μια σειρά σοβαρότερων θεμάτων από το ενοίκιο, που πληρώνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με αφορμή αυτό, επιχειρούνται να καλυφθούν, λογοκρίθηκε σύμφωνα με την ίδια από την διεύθυνση της εφημερίδας “Τα Νέα”. Το σημερινό μου στα ‘Νέα’ λογοκρίθηκε από την διεύθυνση της εφημερίδας και δεν

  Με αφορμή το βιβλίο του Ντιντιέ Εριμπόν «Επιστροφή στη Ρενς» ο συγγραφέας μιλά στην «Εφ.Συν.» για την κοινωνία, την πανδημία και την Αριστερά. Είναι πολύ δύσκολο για το παιδί ενός εργάτη να ανελιχθεί κοινωνικά. Το είπε ο Μπουρντιέ, σημαντικός Γάλλος κοινωνιολόγος. Ο ίδιος γνώρισε και τον Μπουρντιέ και τον Φουκό, καθώς και άλλους γνωστούς και επιδραστικούς διανοητές του χώρου της Κοινωνιολογίας και της Φιλοσοφίας, συνεργάστηκε μαζί τους, έγραψε γι’ αυτούς, χωρίς κατ’ ανάγκη να συμφωνεί μαζί τους σε όλα και αυτό είναι προς τιμήν του. Ο λόγος για τον Ντιντιέ Εριμπόν. Ενα παιδί της εργατικής τάξης, που μεγάλωσε στη Ρενς, μια εργατούπολη στα βόρεια της Γαλλίας, σ’ ένα περιβάλλον όπου υπήρχε μία σκληρή ετεροκανονικότητα και ως προς το φύλο (ομοφοβία) και ως προς τη φυλή (ρατσισμός). Ο Εριμπόν καταπίεσε την ομοφυλοφιλία του ως έφηβος καθώς και τις προσωπικές του επιδιώξεις, έως που βρέθηκε, έπειτα από σπουδές και πολύ κόπο, να είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και τη

O επιχειρηματίας Πίτερ Τιλ υπήρξε ένας από τους ελάχιστους συμβούλους που είχε στο πλευρό του μέχρι το καλοκαίρι του 2020, ο Ντόναλντ Τραμπ μετά την υποβάθμιση του συμβούλου στρατηγικής Στιβ Μπάνον.  Η επιρροή που ασκούσε στην αμερικανική κυβέρνηση ο 49χρονος επενδυτής με τις γερμανικές ρίζες, συνιδρυτής μεταξύ άλλων της πύλης ηλεκτρονικών πληρωμών Paypal αλλά και μεγαλομέτοχος με μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Facebook και κύριος χρηματοδότης της εταιρείας ανάλυσης big data, Palantir technologies, ξεκίνησε το 2016 οπότε και στήριξε την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ και ενισχύθηκε στην πορεία. Τόσο που κάποιοι έφτασαν να τον χαρακτηρίζουν "σκιώδη Πρόεδρο" των ΗΠΑ. Ο Πίτερ Τιλ αποφάσισε να στηρίξει οικονομικά την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ το 2016 μετά από μία συνάντηση που είχε με τον εθνικιστή Kevin DeAnna , έναν blogger με μεγάλη επιρροή στην αμερικανική Άκρα Δεξιά (alt-right) του οποίου το όραμα, από το 2013, είναι η δημιουργία ενός "εθνικού κράτους.