Ερωτικά κόμικ: Αυτός είναι ο Έλληνας Μίλο Μανάρα

Της Δήμητρας Τριανταφύλλου
Αυτή τη στιγμή που μας διαβάζετε, ο Θεσσαλονικιός κομίστας Σταύρος Κιουτσιούκης βρίσκεται ήδη στην «Ελληνοαμερικάνικη Ένωση» στο πλαίσιο του Comicdon Con Athens (ως 22/4) και σας περιμένει στο πλούσιο περίπτερό του (θα βρείτε κονκάρδες, αφίσες κι όλα του τα κόμικ) για να σας σκιτσάρει στο φτερό την προσωπογραφία σας.
Βέβαια, όταν έρχεται η ώρα να σκιτσάρει τις δικές του ηρωίδες (οι οποίες απροπό κάνουν θραύση στο facebook όπου πρωτοπαρουσιάζονται μέσα από την προσωπική σελίδα του δημιουργού) έχει κι αυτός τα φετίχ του: του αρέσουν οι κοκκινομάλλες, οι κοντοκουρεμένες, οι καμπυλωτές, με φακίδες στο πρόσωπο ενώ ο Σταύρος λατρεύει και τα γυναικεία πέλματα – τα περίφημα πατουσάκια όπως τα αποκαλεί- και τον καρτουνίστικο και pop σχεδιασμό στην δουλειά του. Η οποία, χαρακτηρίζεται από μια ξεκάθαρη, διάχυτη κι υπερήφανη ερωτική διάθεση.
Ο πιο γνωστός Έλληνας δημιουργός στην κατηγορία των ερωτικών κόμικ αυτή τη στιγμή, ξεκίνησε να σκιτσάρει από πολύ μικρός (είναι αυτοδίδακτος) και δεν εγκατέλειψε αυτή την αγάπη του ποτέ, ούτε όταν πέρασε στην φαρμακευτική, ούτε όταν δούλεψε σε φαρμακείο ούτε καν όταν άνοιξε το δικό του κι ο όγκος δουλειάς πολλαπλασιάστηκε.
Το 2006, κυκλοφόρησε το έργο του «Οι θλιβερές περιπέτειες του Yellow Boy», κι ακολούθησαν τα «Βυζιά» και το 2014 το έργο που χαρακτηρίζει απόλυτα τη δουλειά του, «Ο Δεξιοτέχνης» με πρωταγωνιστή τον Ντανιέλ, έναν συνεσταλμένο φοιτητή του Χημικού, αμήχανο με τις γυναίκες και… παρθένο.
Τα τελευταία δύο χρόνια είναι αποκλειστικά κομίστας- σχεδιάζει παραδοσιακά στο χέρι κι ύστερα προσθέτει το χρώμα ψηφιακά.
Τα υπόλοιπα μας τα περιέγαψε ο ίδιος:
« Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι η δουλειά του φαρμακοποιού πραγματικά δεν μου ταιριάζει καθόλου, παρ’ όλο που άντεξα να την κάνω για μια δεκαετία. Και σκέψου η φαρμακευτική δεν ήταν καν η πρώτη μου επιλογή. Κτηνιατρική ήθελα να περάσω αλλά όταν έφτασε η ώρα να συμπληρώσουμε το μηχανογραφικό είπα στον φίλο μου τον Φώτη: «κύκλωσε κι εσύ μια επιλογή, ρε!». Και τελικά πέρασα εκεί που επέλεξε ο Φώτης. Όμως αυτό το επάγγελμα ήταν για’ μενα σαν μια σχέση που έχει λήξει κι εσύ συνεχίζεις ματαίως να την υποστηρίζεις. Φαντάσου υπήρχαν στιγμές που δούλευα τα κόμικ μου μέσα στο εργαστήριο του φαρμακείου, έμπαινε πελάτης και με ενοχλούσε.
Στα ερωτικά κόμικ με έσπρωξε ο Πάνος Κρητικός ένας από τους δύο συνεκδότες της «Ένατης Διάστασης». Όταν άνοιγα το δικό μου φαρμακείο πριν από εφτά χρόνια του είπα σε μια έκθεση κόμικ που τον συνάντησα ότι ο όγκος της δουλειάς που είχα να αντιμετωπίσω σε εκείνη την φάση ήταν σοκαριστικός κι άρα έπρεπε να εγκαταλείψω τελείως τα κόμικ. Κι εκείνος μου απάντησε «εντάξει, παράτα τα όλα αλλά πρώτα κάνε μια τσόντα».
Και κάπως έτσι, προέκυψε ο «Δεξιοτέχνης» που εξαντλήθηκε σχεδόν αμέσως για να ξανατυπωθεί γρήγορα. Μέσα από αυτή την συγκεκριμένη δουλειά απελευθερώθηκε μια όρεξη για το ερωτικό σκίτσο που δεν είχα ακόμα ανακαλύψει.
Ακόμα πιο παλιά βέβαια, ο Γιώργος Τσούκης, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής κόμικ σκηνής μου είχε πει όταν ήμασταν φοιτητές: « Γιατί δεν κάνεις κόμικ για κορίτσια; Ξέρεις, girly comics». Και αυτή είναι άλλη μια συμβουλή που άκουσα και εφάρμοσα πιστά.
Και πως τα καταλαβαίνω τόσο καλά τα κορίτσια; Πώς έχω τόσο καλή εικόνα του girly σύμπαντος; Έχω την γυναίκα μου, ένα κορίτσι της καθημερινότητας που με μαθαίνει πολλά. Κι επίσης, το λέω σε εσάς κορίτσια – σας αγαπώ πολύ, είναι προφανές. Σας παρατηρώ συνεχώς.
Εκτός από το έντονα ερωτικό στοιχείο, το δεύτερο συστατικό στοιχείο των κόμικς μου είναι το χιούμορ. Γενικά, αν με γνωρίσει κάποιος θα καταλάβει ότι ένα από τα λίγα πράγματα [που παίρνω στα σοβαρά είναι η κωμωδία.
Αυτό που πιστεύω είναι ότι μόνο όταν παντρευτούν το χιούμορ κι ο έρωτας προκύπτει η τρυφερότητα. Εντάξει, προσθέστε και πίτσες στην συνταγή 
Αν ξεκινήσεις να κάνεις κόμικ μετά πρέπει να το κυνηγάς σαν τρελός. Ο κόσμος έχει ανάγκη να βλέπει συνεχώς κάτι από εσένα.
Αν ζηλεύω ένα κόμικ, έναν ήρωα, εάν υπάρχει μια δουλειά που θα ήθελα να είχα κάνει εγώ, τότε θα έλεγα ασυζητητί το «Μεγάλο Ρεμάλι» του Ρεζέ. Αν κι ο αγαπημένος μου δημιουργός κι αυτός που επέδρασσε πάνω μου περισσότερο από όλους είναι πάντα ο Γκοτλί.
Να σας πω σε αυτό το σημείο ότι προτιμώ σταθερά να συνεργάζομαι με γυναίκες στην δουλειά μου για το εξής βασικό ποιοτικό χαρακτηριστικό τους- αν κολλήσουμε κάπου ή μαλώσουμε θα είναι για να λύσουμε το πρόβλημα. Αν κολλήσουμε ή μαλώσουμε κάπου με έναν άντρα, θα αναπτύξουμε αμφότεροι μια άμυνα που θα μας οδηγήσει στις μπύρες και στον χαβαλέ αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα, θα το κουκουλώσει άλλον. Με τις γυναίκες λύνεις πάντα το πρόβλημα ακόμα κι αν η διαδικασία είναι επίπονη.
Σε κάθε περίπτωση, τις δικές μου ερωτικές ιστορίες τις προτιμούν τα κορίτσια. Και πιστεύω ότι εκτός από το ότι είναι girly αυτό συμβαίνει και γιατί υπάρχουν πάρα πολλά αγόρια γύρω μας που φοβούνται τις σχέσεις και τις γυναίκες. Κατά καιρούς μάλιστα, έχω δεχτεί για τα σκίτσα μου άσχημα σχόλια από άντρες που βλέπουν μισογύνικα το κομμάτι της ερωτικής απελευθέρωσης των γυναικών. Που δεν τις βλέπουν ισότιμα. Που οι ερωτικές εικόνες που έχουν συνηθίσει είναι αυτές που τα αγόρια μιλάνε στα κορίτσια σεξιστικά και μπρουτάλ.
Όμως, οι δικές μου ηρωίδες είναι σίγουρες για τον εαυτό τους και ηδονίζονται οι ίδιες με τον έρωτα- ο σκοπός τους δεν είναι να ηδονίσουν κάποιον. Ή δεν είναι μόνο αυτός τέλος πάντων. Οι πρωταγωνίστριες μου δεν είναι κορίτσια «στολίδια». Επειδή επικροτώ το θέμα του αυνανισμού στις γυναίκες έχω δει να στήνεται ένα τεράστιο ιντερνετικό καβγαδάκι, με πρωταγωνιστές άντρες που ήταν αντίθετοι με την ανάδειξη του γυναικείου αυνανισμού.
Όσο για την γραμμή ανάμεσα στο ερωτικό σκίτσο και το πορνό σκίτσο η αλήθεια είναι ότι είναι λεπτή. Ο μέσος άνθρωπος σήμερα παρακολουθεί πορνό κι εμείς δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα.
Στο πασίγνωστο πια σκίτσο που έκανα πριν από λίγο καιρό με το ομαδικό όργιο των κοριτσιών έπεσε και το πρώτο μου report από το facebook. Όμως αυτό που έχει σημασία να ειπωθεί για το συγκεκριμένο σκίτσο είναι ότι μέσα στην όλη οργιάζουσα κατάσταση αυτής της εικόνας υπάρχει και μια κοπέλα που στέκεται όρθια, ντυμένη Batman και παρατηρεί κάπως αμήχανη τον χαμό γύρω της. Αυτή είναι η γλυκιά πλευρά αυτού του πορνό σκίτσου.
Σχεδόν ποτέ δεν θέλω να υπάρχει…ολόσκετη ηδονή. Κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της δουλειάς μου από το πρώτο μου ερωτικό κόμικ ήδη, τον «Δεξιοτέχνη»- πολλοί πηδιούνται με πολλούς αλλά υπάρχει αγάπη μέσα σε όλο αυτό το χαμό και στο τέλος βασιλεύει κιόλας.
Πάντως, μέχρι στιγμής αρκετοί μου έχουν παραδεχθεί ότι έχουν ερεθιστεί ή αυνανιστεί με κόμικ μου και για’ μενα αυτό είναι απόλυτη νίκη! Είναι κάτι που με τιμά.
Αυτή τη στιγμή, μόλις τελείωσαν και κυκλοφορούν δύο δουλειές μου- τα κόμικ: «Έχεις πεθάνει για’ μενα» και «Πατουσάκια κι άλλα ερωτικά σκίτσα». Στο Comicdon con Athens οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν κι ένα φανζίν που μόλις τελείωσα. Μετά, με λίγη τύχη δεν θα μπορούν να το βρουν πουθενά αλλού! Ο τίτλος του είναι: «Πως να βγείτε ένα χάλια ραντεβού αν είστε ιπποπόταμος» και κυκλοφορεί από την Zart- Corps, την μικρή εκδοτική εταιρεία μου- εκδίδει αποκλειστικά φανζίν. Συνεχίζοντας να βγάζω ένα με δύο φανζίν το χρόνο παραμένω μονίμως 18 χρονών. »
Info:
  • Τα κόμικ του Σταύρου Κιουτσιούκη κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση» εκτός από τα: «Νικολέτ», «Πατουσάκια κι άλλα ερωτικά σκίτσα» & ‘MFS Across The Universe’ που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Jemma Press.
  • Εκτός από την «Ελληνοαμερικάνικη Ένωση» το Comicdom Con Athens 2018, το οποίο πραγματοποιείται για 13η χρονιά, φιλοξενείται και στο Γαλλικό Ινστιτούτο (συνδιοργνωτής του φεστιβάλ).
  • Η είσοδος είναι δωρεάν και το ωράριο λειτουργίας είναι 11.00-21.30. Η φετινή διοργάνωση φιλοξενεί 10 διεθνώς καταξιωμένους κομίστες και περιλαμβάνει εκθέσεις, παρουσιάσεις-ανοιχτές συζητήσεις, workshops, προβολές, bazaar, παιδικό πρόγραμμα κι Απονομή Ελληνικών Βραβείων Κόμικ.
  • Περισσότερες πληροφορίες: http://www.comicdom-con.gr/
ΠΗΓΗ: https://neaselida.gr/politismos/stayros-kioytsioykis-to-timomeno-prosopo-toy-comicdom-con-athens-2018/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα 15 sites που άλλαξαν το internet

Πως θα έσωζα τους New York Times