Κομμουνισμός – ναζισμός. Η ανιστόρητη εξίσωση
dstebilis@neaselida.news
«Τα εγκλήματα στα οποία οδηγεί η κομμουνιστική θεωρία της πάλης των τάξεων δεν έχουν καταδικαστεί διεθνώς όπως αυτά των ναζί»… Αυτό το νέο «credo», όπως προφητικά το είχε χαρακτηρίσει ο Αγγελος Ελεφάντης σε κείμενό του για τον αναθεωρητισμό στην ιστορία και την ανιστόρητη εξίσωση ναζισμού – κομμουνισμού («Ενθέματα» της «Αυγής», 16/9/2001), καταγραφόταν στο μνημόνιο που είχε υποβάλει στο Συμβούλιο της Ευρώπης στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ο Σουηδός βουλευτής Γκόραν Λίντμπλατ. Μάλιστα, σε συνέντευξη Τύπου που είχε δώσει το 2006 εξέφραζε την ικανοποίησή του για την έγκριση του ψηφίσματος «αναγκαιότητα διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων», διότι επρόκειτο, όπως είπε, να αποτελέσει ένα είδος «καθοδηγητικής γραμμής». Η «καθοδηγητική γραμμή» για την οποία μιλούσε ο Λίντμπλατ δεν άργησε να γίνει και «επίσημη», όταν το 2009 υπήρξε ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, σύμφωνα με το οποίο, grosso modo, εξισώνεται ο κομμουνισμός με τον ναζισμό.
Η ανακοίνωση της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ σχετικά με τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την 23η Αυγούστου ως «ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού» αντικατοπτρίζει αυτή ακριβώς την οπτική. Γιατί δεν αναφέρεται, όπως θα ανέμενε κανείς, σε εγκλήματα της σταλινικής περιόδου, αλλά συλλήβδην σε «εγκλήματα του κομμουνισμού». Επιπλέον, για μια ακόμη φορά αποσιωπώνται η μεγάλη προσφορά της ΕΣΣΔ στον αντιφασιστικό αγώνα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και η συνεισφορά της Αριστεράς -κομμουνιστικής και μη- στην αντίσταση κατά των ναζί κατακτητών σε επιμέρους εθνικό επίπεδο.
Η άρνηση του Ελληνα υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, να συμμετάσχει στο συνέδριο-εκδήλωση πυροδότησε εκ νέου μια πολωτική συζήτηση στην Ελλάδα για την αναθεώρηση της ιστορίας του 20ού αιώνα και τη σύγκριση ναζισμού – κομμουνισμού. Η στάση του κ. Κοντονή αποτέλεσε συνέχεια της επίσημης στάσης όλων των ελληνικών πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως αυτή εκφράστηκε το 2009, και υπονόησε κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, ότι τέτοιου είδους ανιστόρητοι συμψηφισμοί προοιωνίζονται κινδύνους για το μέλλον.
Ξεχνούν, άλλωστε, όσοι με φανατισμό επιμένουν στην εξομοίωση και τον ισοπεδωτισμό ότι από τα κομμουνιστικά κόμματα προέκυψαν διανοητές, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Ελεφάντης για τον Πουλαντζά, που έλεγαν ότι «ο Σοσιαλισμός θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι Σοσιαλισμός», και πολιτικά ρεύματα και κινήματα, όπως ο ευρωκομμουνισμός, που συγκροτήθηκαν στη βάση της υπεράσπισης της δημοκρατίας και της καταγγελίας του σταλινισμού…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου