ANemos

Η πλήρης ομιλία της Ρένας Δούρου: Συμπολίτισσες και συμπολίτες, Φίλες και φίλοι, Η σημερινή παρουσία σας σε αυτή την τελετή σηματοδοτεί μια νέα αρχή για την πρώτη περιφέρεια της Ελλάδας. Η παρουσία σας σήμερα εδώ, στο κλειστό Γυμναστήριο της Δροσούπολης στέλνει ένα μήνυμα. Μήνυμα από τη Φυλή της Περιφέρειας Αττικής προς όλη τη χώρα: Δημοκρατικά και συλλογικά ξεκινάμε για να γράψουμε, όχι απλά ένα νέο κεφάλαιο. Αλλά ένα νέο βιβλίο στην Περιφέρεια. Ένα βιβλίο με επίκεντρο τον πολίτη και το περιβάλλον. Ένα βιβλίο, όχι με έργα βιτρίνας αλλά με έργα κοινωνικής συνοχής. Έργα που βελτιώνουν μια καθημερινότητα που οι μνημονιακές πολιτικές, έχουν κάνει εφιάλτη. Έργα που εντάσσονται στο πλαίσιο ενός νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού προτύπου. Ενός προτύπου που δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ δήμων α’ και β’ κατηγορίας. Μεταξύ πολιτών α’ και β’ κατηγορίας. Γιατί όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Στην αξιοπρέπεια που σημαίνει ότι τα παιδιά δεν θα λιποθυμάνε στα σχολεία από

Submitted by  Mike Krieger via Liberty Blitzkrieg blog , The relationship between those who are constantly watched and tracked, and those who watch and track them, is the relationship between masters and slaves. - Chris Hedges Below you will find an extremely powerful and inspiring speech by Chris Hedges. The award winning journalist has been ahead of the curve on many issues of national and global importance, including being one of the earliest critics of the Iraq war. Chris has an unshakable moral compass and a passion to match it. He has been a shining light in a sea of darkness and cowardice when it comes to public figures speaking truth to power, including having led the charge to sue the Obama administration on the right to  imprison American citizens without trial. Thank you for all you do, Chris. Here is  Chris Hedges' infamous comparison of two frightening visions of the future ... The two greatest visions of a future dystopia were

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ φιλόλογου Να, λοιπόν, που μπήκε και η Αμφίπολη στη ζωή μας. Με κριτήρια οπαδικά, σχεδόν στοιχηματικά, περιμένουμε την έκβαση των ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης. «Να 'ναι του Αλεξάνδρου; της Ρωξάνης; του γιου του Αλεξάνδρου; Μακάρι να είναι κάτι μεγάλο για να σώσει τον τουρισμό μας και για να έχουμε κάτι να συζητάμε στα καφενεία»!!! «Αδημονούν οι Ελληνες, μακάρι να βγει κάτι μεγάλο με την Αμφίπολη να αναδειχθούμε, και τους επικριτάς μας, αυτούς τους φθονερούς, να αποστομώσουμε».* Κάπως έτσι ίσως να σκέφτηκε και ο «μακεδονομάχος» πρωθυπουργός, Α. Σαμαράς, και για αυτό έσπευσε να συγχαρεί όσους ετοιμάζεται να οδηγήσει στη διαθεσιμότητα (λέτε να μελετά τις προτάσεις του συλλόγου Καλαματιανών Β. Ελλάδας, για να στελεχώσει τον αρχαιολογικό χώρο κατά το πρότυπο του μουσείου της Ακρόπολης;). Τι και αν ελάχιστοι ήξεραν, ή και ξέρουν ακόμα και σήμερα, πού βρίσκεται η Αμφίπολη. Τι και αν η παλαιότερη ονομασία της, «εννέα οδοί»,

Ούτε ο Τορωναίος μπροστά μου ούτε κι ο γλάρος που πετάει πάνω από το κεφάλι μας επιτρέπουν τη συγκέντρωση στο σημερινό άρθρο. Πολύ περισσότερο η κούραση του τελευταίου χρόνου, σωματική και ψυχική, που αδειάζει στην ψιλή άμμο της παραλίας της Ποτίδαιας. Κούραση την οποία μοιράζομαι με εκατομμύρια συμπολίτες μου και που τελειωμό δεν έχει. Ανήκω στους τυχερούς που έχουν αγαπημένους συγγενείς σε ένα από το ομορφότερα μέρη της Ελλάδας, τη Χαλκιδική, και που η πόρτα τους παραμένει ανοιχτή για μια οικογένεια ταλαίπωρων «Αθηναίων» που κατάφεραν να ανηφορίσουν ξεκλέβοντας μερικές ημέρες του Αυγούστου. Δυστυχώς –όπως βλέπει κανείς και στην ψηφοφορία, δεξιά στη σελίδα- είμαστε λίγοι πλέον όσοι μπορούμε να έχουμε μια τέτοια «πολυτέλεια». Οι περισσότεροι θα «παραθερίσουν», όπως δηλώνουν, σπίτι τους καθώς δεν έχουν πλέον τα χρήματα ούτε για τις βενζίνες ή τα εισιτήρια να μετακινηθούν από αυτό. Το κακό παρατράβηξε σε διάρκεια και δυστυχώς, όλα δείχνουν, τα πράγματα χειροτερεύουν παρά τα όσα δηλ

ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ   03.08.2014 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ Η εφημερίδα δεν θα είναι σουπερμάρκετ θεμάτων... Πηγή: Καθημερινή Στη σύντομη διαδρομή του ασανσέρ, από την είσοδο μιας κομψής παριζιάνικης πολυκατοικίας στην οδό Lamennais ώς το διαμέρισμα που είναι η έδρα της καινούργιας γαλλικής εφημερίδας, « Le 1 », σκάρωσα αυθαίρετα στο μυαλό μου τη φυσιογνωμία του επικεφαλής της, Ερίκ Φοτορινό. Παλαίμαχος της ερευνητικής δημοσιογραφίας, διευθυντής της Le Monde, με τη σθεναρή υποστήριξη των ίδιων των εργαζομένων της σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους για την ιστορική έκδοση, καταξιωμένος μυθιστοριογράφος. Τον φαντάστηκα νευρικό, με βροντερή φωνή και το γνωστό βλέμμα μεταξύ κόπωσης και κυνισμού, που έχουν συνήθως όλοι όσοι έζησαν τη χρυσή εποχή των εντύπων και τώρα βιώνουν την πτώση τους. Προς μεγάλη μου έκπληξη, αντίκρισα έναν μικρόσωμο πενηνταπεντάρη, συμπαθή, γλυκομίλητο και ήρεμο, στριμωγμένο σε ένα από τα έξι γραφεία που έχει η αίθουσα σύνταξης. Προτού ανοίξω το μαγνητόφωνό μου, μ

Regarding the # Ferguson narrative...

Malcolm X selling newspapers, ca. 1962-1963 (by Gordon Parks)

@ jayrosen_nyu : Portrait of a "journalist's journalist." James Foley by @ mollycrabapple . pic.twitter.com/i5GaVFp0Ol

The highly anticipated new book from Naomi Klein: This Changes Everything. Out 16 September.

Νέο γερό σοκ για τις εφημερίδες. Η οικονομική πολιτική της «τρόικας», που εξαφανίζει το εισόδημα, σε συνδυασμό με την… εξαφάνιση των ειδήσεων από τις εφημερίδες, είχε αποτέλεσμα να υποχωρήσει η μέση κυκλοφορία των κυριακάτικων στα 458.000 φύλλα! Ο ρυθμός πτώσης των εφημερίδων, που τον Ιούνιο ήταν στο 12%, τον Ιούλιο ανέβηκε στο 17%, ενώ από την αρχή του έτους παραμένει στο 9%. Η μέση κυκλοφορία των εφημερίδων ανήλθε σε 782.415 φύλλα τον προηγούμενο μήνα, με απώλεια 132.080 αναγνωστών. Στο επτάμηνο η μέση κυκλοφορία των εφημερίδων ήταν 931.525 φύλλα από 1.019.870 το αντίστοιχο διάστημα του 2013, με απώλεια 88.345 φύλλων. Συνοπτικά, η τραγική εικόνα έχει ως εξής: - Οι κυριακάτικες είχαν μέσο όρο κυκλοφορίας 458.813 φύλλα με πτώση 16% (-87.481) τον Ιούλιο και 584.840 φύλλα (-52.842) από την αρχή του έτους. - Οι απογευματινές πούλησαν τον Ιούλιο 93.848 (227) και 99.350 (3.115) το επτάμηνο, με την προσθήκη της «KontraNews» στα ημερήσια φύλλα και την καταγραφή της κυκλοφορίας της «Δη

Ενα πραγματικά μνημειώδες άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δείχνει την αμηχανία των ανθρώπων των Παλαιών Μέσων μπροστά σε αυτό που συμβαίνει. Το υπογράφει ο διευθυντής της ιστορικής εφημερίδας και το παραθέτω χωρίς σχόλια: "Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και κανείς (!) δεν έχει ακόμη αντιληφθεί  (!!)  τις επιπτώσεις που θα έχει στη δημοκρατία και στη λειτουργικότητα των δυτικών χωρών. Το Διαδίκτυο είναι ένας απεριόριστος χώρος ανταλλαγής απόψεων και ιδεών και μία ανεξάντλητη πηγή πληροφόρησης  (sic) . Η αναρχία  (!)  που επικρατεί στο Διαδίκτυο το καθιστά σαγηνευτικό και κατά πολλούς  (!)  διευρύνει τα όρια της δημοκρατίας γιατί δίνει βήμα στους πάντες  (!) . Ποιο είναι το πρόβλημα; Η χωρίς κανένα φίλτρο αναπαραγωγή ακροτήτων, παλαβών απόψεων  (!) , ψεύτικων ιστοριών, οι οποίες επηρεάζουν μεγάλες μάζες του πληθυσμού. Ενα άκρως περιθωριακό σάιτ κάπου στον Νότο της Αμερικής δημοσιεύει ένα «ρεπορτάζ», σύμφωνα με το οποίο ο πρόεδρος Ομπάμα είναι πιστός μουσουλμάνος και το Διαδίκτυο παίρνει φω

Την ανάγκη ύπαρξης της Δημοσιογραφίας αλλά και το πως, που, πότε αυτή λειτουργεί στις ημέρες μας αναδεικνύουν τα συμβάντα τον Αύγουστο του 2014, στην περιοχή Ferguson, στο Μιζούρι των ΗΠΑ. Η δολοφονία ενός 18χρονου μαύρου από αστυνομικό, μέσα στη μέση του δρόμου, πυροδότησε μια σειρά αντιδράσεων στην μικρή αμερικανική πόλη η πλειοψηφία των κατοίκων της οποίας είναι έγχρωμη. Η τοπική αστυνομική διεύθυνση αρνήθηκε εξ' αρχής να δώσει στοιχεία για το περιστατικό επικαλούμενη λόγους ασφαλείας του αστυνομικού ο οποίος πυροβόλησε τον άοπλο φοιτητή Μάικ Μπράουν αλλά και οποιαδήποτε λεπτομέρεια για το τι πραγματικά είχε συμβεί. Από την άλλη πλευρά αυτόπτες μάρτυρες έκαναν λόγο για μια εν ψυχρώ δολοφονία κι ενώ το θύμα ήταν γονατισμένο στο δρόμο και με τα χέρια ψηλά. Την επόμενη ημέρα (10/8/2014) ακολούθησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων της περιοχής οι οποίοι απαιτούσαν ενημέρωση, τη σύλληψη και την αποκάλυψη του ονόματος του δράστη και μία έμπρακτη συγγνώμη από την πολιτ

Πήγε το λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (για να μην ξεχνιόμαστε) διήμερη επίσκεψη στο Άγιο Όρος ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση της Ιερής Κοινότητας (πάλι να μην ξεχνιόμαστε) και αχός βαρύς ακούστηκε, πολλά τουφέκια πέσαν. Το τι ειπώθηκε, τι γράφτηκε, τι σχολιάστηκε, δεν λέγεται. Δυστυχώς η κρίση δεν εξυγιαίνει τη χώρα και το δημόσιο λόγο από την φαιδρότητα. Ισα-ίσα την οξύνει και την περνάει στο επόμενο στάδιο, αυτό της θλιβερής γελοιότητας. Εν μέσω αυτής ξεχάστηκε και ο θεσμικός ρόλος του Τσίπρα και η θεσμική πρόσκληση των μοναχών. Μικροπράγματα, θα πει κανείς όταν η ίδια η Βουλή και το Σύνταγμα –εκ του οποίου εκπορεύονται και εντός του οποίου εδράζονται οι θεσμοί- έχουν γίνει κουρελούδες εδώ και χρόνια. Ποιος πρόεδρος κόμματος και ποιος αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; «Που πας, ρε τσιπράκο, στα μοναστήρια και τους αγίους;» αναρωτήθηκαν φωναχτά «ευσεβείς» πολιτικοί, δημοσιογράφοι αλλά και κάποιοι «σύντροφοι». Ο πολύς Ά

Σοκ προκαλεί η αποκάλυψη ότι ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης είχε γράψει ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Ενα σοκ που έχει έλθει να επιτείνει εκείνο της επίσκεψης Τσίπρα στο Αγιο Ορος και τη δήλωσή του για τους Ζαπατίστα. Φήμες αναφέρουν ότι και άλλος κομμουνιστής ποιητής, ο Γιάννης Ρίτσος είχε γράψει ανάλογα ποιήματα τα οποία έχουν μάλιστα μελοποιηθεί και τραγουδηθεί παράνομα από εκατοντάδες αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους. Μόλις τα βρούμε θα τα δημοσιεύσουμε για να μάθει ο κόσμος την κρυφή σχέση κομμουνιστών με τον Θεό! Ἡ Μάνα τοῦ Χριστοῦ Πῶς οἱ δρόμοι εὐωδᾶνε μὲ βάγια στρωμένοι, ἡλιοπάτητοι δρόμοι καὶ γύρω μπαξέδες! Ἡ χαρὰ τῆς γιορτῆς ὅλο πιότερο ἀξαίνει καὶ μακριάθε βογγάει καὶ μακριάθε ἀνεβαίνει. Τὴ χαρά σου, Λαοθάλασσα, κῦμα τὸ κῦμα, τῶν ἀλλῶνε τὰ μίση καιρὸ τήνε θρέφαν κι᾿ ἂν ἡ μαύρη σου κάκητα δίψαε τὸ κρῖμα, νὰ ποὺ βρῆκε τὸ θῦμα της, ἄκακο θῦμα! Ἄ! πὼς εἶχα σὰ μάνα κι᾿ ἐγὼ λαχταρήσει (ἦταν ὄνειρο κι᾿ ἔμεινεν, ἄχνα καὶ πάει) σὰν καὶ τ᾿ ἄλλα σου ἀδέρφια

pic.twitter.com/UEtjQ1f2zS — Zelda Williams (@zeldawilliams) August 12, 2014

Η εμφάνιση και καθιέρωση των εφημερίδων τον 18ο και 19ο αιώνα, πέραν όλων όσων είπαμε μέχρι τώρα και θα πούμε και στη συνέχεια, συνοδεύτηκε με το ιδιοφυέστερο επιχειρηματικό μοντέλο όλων των εποχών για προϊόν ή υπηρεσία. Ενα μοντέλο τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο επιτυχημένο που θαρρείς και να είχε έλθει από άλλο πλανήτη ή από άλλο ...αιώνα (τον 21ο, π.χ.!!!). Ως πάρεργο των τυπογράφων που η κύρια δουλειά τους ήταν να τυπώνουν βιβλία, καταλόγους, τιμολόγια, οι εφημερίδες των δύο και τεσσάρων σελίδων είχαν αρχικά μια συμβολική τιμή, τη μικρότερη δυνατή, ίσα-ίσα να καλύπτουν τα έξοδα από τα μελάνια. Μια γκαζέτα, ας πούμε, ένα μικρό νόμισμα, από την οποία πολλές πήραν και το όνομά τους. Οσο οι σελίδες -και τα έξοδα εκτύπωσης και διανομής- αυξάνοντας ανέβαινε η τιμή, όμως πάντοτε έμενε τόσο χαμηλή όσο να αντέχεται από τον αναγνώστη. Ποτέ δεν ξεπερνούσε την τιμή βασικών καταναλωτικών αγαθών, μιας φρατζόλας ψωμιού, ενός καφέ ή ενός ποτηριού μπύρας. Αυτό για δεκαετίες ολόκληρες υπήρξε μια