"Η εφημερίδα που δεν βγήκε αύριο"

- Συγνώμη, πότε θα προλάβουμε να τη γράψουμε, να τη στήσουμε και να την τυπώσουμε; Θα βγεί αύριο;

Ηταν μία από τις πρώτες μου μέρες στη δημοσιογραφία, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, πριν από 26 χρόνια. Είχα πάθει την πρώτη μου κρίση πανικού...

Οι δύο παλαιότεροι συνάδελφοί μου, ο αρχισυντάκτης του ελεύθερου ρεπορτάζ, ο Βαγγέλης Παναγόπουλος και ο συντάκτης ύλης -τότε- Σήφης Πολυμίλης έβαλαν τα γέλια.

"Δεν έχει υπάρξει εφημερίδα που να μην βγήκε την επόμενη μέρα επειδή δεν πρόλαβαν να την τυπώσουν!" μου απάντησαν. "Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του Τύπου και ούτε πρόκειται να συμβεί στο μέλλον".

Και να που συνέβη! Χθες, Καθαρή Δευτέρα, η Ελευθεροτυπία της Τρίτης δεν κατάφερε να φτάσει στο τυπογραφείο. Επειδή δεν υπήρχε χαρτί! Και χαρτί δεν υπήρχε επειδή δεν είχε πληρωθεί εγκαίρως.

Στα 300 και πλέον χρόνια της ιστορίας του Τύπου κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί. Κανείς δεν θυμάται εφημερίδα να μην βγαίνει για μία ημέρα. Ούτε σε επαναστάσεις, δικτατορίες, βομβαρδισμούς... Μόνο αν έχει κλείσει οριστικά ή έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά.

Το να βγαίνει μια εφημερίδα ...αύριο είναι ταμπού, είναι θέσφατο, είναι ο απόλυτος κανόνας.

Κι όμως. Εγινε κι αυτό! Το ζήσαμε ΚΑΙ αυτό!

Μια αληθινή τραγωδία για τον Τύπο!

Περισσότερα για το γεγονός, σύντομα...