2014

Και κάπως έτσι μπήκε ο νέος χρόνος.
Με την ανάσα κρατημένη.
Με μισοφαγωμένες ελπίδες σαν υπόλοιπα κουραμπιέδων στην πιατέλα.
Σαν εκείνες τις σημαδούρες με τα καμπανάκια που γύρω τους στρίβουν τα ιστιοπλοϊκά ήταν οι γιορτές. Για να μπούμε στην τελική ευθεία. Δεν ξέρουμε που οδηγεί. Στεριά πουθενά. Καπνός πουθενά. Μυρουδιά στεριάς πουθενά.
Μετράμε το πλήρωμα του σκάφους μας.
Είμαστε ακόμη όλοι εδώ. Ευτυχώς...
Τα παιδιά χαμογελάνε ακόμη.
Υστερα τσεκάρουμε ξάρτια και πανιά. Τα μπαλώματα αντέχουν. Οι αρμοί τρίζουν λίγο...

Συνεχίζουμε...

Καλή χρονιά!