Ζήτω η Ελλάς

Ελαβα και αναδημοσιεύω το γράμμα ενός μεταπτυχιακού φοιτητή που ζητωκραυγάζει το χάλι μας. Ενός από εκείνα τα παιδιά που αργά ή γρήγορα θα μας απαλλάξουν με το καλό ή με το στανιό από τους Τυράνους:

"Ζήτω!
 
Oργή. Θυμός. Απογοήτευση. Μιζέρια. Τα δύο πρώτα ξεκίνησαν στην αρχή του περιστατικού. Τα επόμενα δύο ήρθαν να κλείσουν με τις όμορφες αυτές στιγμές που περάσαμε. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι βγαίνοντας από το μάθημα μεταπτυχιακού τμήματος θα δεχόταν, χωρίς κανένα λόγο, φραστική και Τυράννους επίθεση από δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ και των ΜΑΤ; Και όμως έγινε. Στην όμορφη Ελλάδα που τόσο πολύ νοιαζόμαστε να βελτιώσουμε την εικόνα της στο εξωτερικό και τη γενικότερη κατάστασή της στο εσωτερικό, οι ελληνικές δυνάμεις καταστολής της βίας θα μας επιτεθούν, θα μας προσάψουν κατηγορίες για προσαγωγή – παράνομη, καθώς θα έπρεπε επιτόπου να αναφερθεί ο λόγος, τον οποίο τελικά δε μάθαμε ποτέ – θα μας σπρώξουν πυξ-λαξ να μπούμε στο λεωφορείο της ΕΛ.ΑΣ, θα μας συνοδέψουν πανηγυρικά με 3 αστυνομικές μηχανές, με σειρήνες και χωρίς σταματημό σε κόκκινα φανάρια και τελικά θα κάνουμε εντυπωσιακή είσοδο από την πίσω πόρτα της ΓΑΔΑ. Συγχαρητήρια στα παληκάρια – τόσο τα νεαρά όσο και τα παλαιότερα - που βρίσκονται στις ένδοξεις ελληνικές δυνάμεις καταστολής βίας. Συγχαρητήρια για τη μεγάλη χθεσινή επιτυχία (4.4.12) της Δημόσιας τάξης που με τόσο κόπο συνέβαλε και ο κ. Χρυσοχοϊδης, ο οποίος περηφανεύεται στα κανάλια για τα κατορθώματά του. Συγχαρητήρια επίσης, για το μεροκάματο που πληρώσαμε οι Έλληνες πολίτες, σε αυτά τα παληκάρια να κάνουν σωστά και αποτελεσματικά τη δουλειά τους με πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα ατομικά δικαιώματα του Έλληνα φοιτητή πολίτη και για την άμεση επέμβασή τους ενάντια στο τρομοκρατικό έργο των μεταπτυχιακών φοιτητών του Καποδιστριακού. Ζήτω στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Καποδιστριακού που κατέληξαν τρομοκράτες, ζήτω στην ΕΛ.ΑΣ, ζήτω στη Δημόσια τάξη, ζήτω στην ελευθερία έκφρασης και λόγου, ζήτω στην Ελλάς.
 
Όπως διακηρύσσει και ο Αμπέρ Καμί στο μανιφέστο του για την ελευθερία του τύπου, «μια ελεύθερη εφημερίδα κρίνεται εξίσου από αυτά που λέει και από αυτά που δε λέει». Ενώ, λοιπόν πολλά ΜΜΕ επιλέγουν να μη μιλούν για περιστατικά όπως το παραπάνω, ελεύθερο θα είναι το μέσο που θα μιλήσει. Υπάρχει;
 
ΧΒ
Μεταπτυχιακός Φοιτητής 
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών