Ολοι, ή σχεδόν όλοι, εκφράζουν τις θεωρίες τους για την κρίση και την έξοδο από αυτή, νομίζοντας ότι τα πράγματα θα γυρίσουν εκεί που τα αφήσαμε πέρσι τέτοιον καιρό ή, ακόμη καλύτερα, πριν την έναρξη (;;;) της κρίσης, το 2008... Ολοι, ή σχεδόν όλοι, όσοι είναι υπέρ του μνημονίου, όσοι είναι κατά του μνημονίου, όσοι καταλύουν δικαιώματα και όσοι υπερασπίζονται δικαιώματα, όσοι μιλούν για αναδιαρθρώσεις ή "κουρέματα" χρέους, όσοι είναι χρεο-κεντρικοί και όσοι είναι ελλειμματο-κεντρικοί, φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι και νεοαριστεροί, αντιευρωπαϊστές και φιλοευρωπαϊστές, νομίζουν ότι και έχουν ως άξονα της σκέψης τους μια επαναφορά στους "παλιούς, καλούς καιρούς". Λες και υπήρχαν ποτέ "παλιοί, καλοί καιροί". Κανείς δεν αντιλαμβάνεται, κι όσοι το αντιλαμβάνονται δεν τολμούν να παραδεχτούν, ότι τίποτα δεν πρόκειται να είναι ξανά το ίδιο όπως πριν ένα, δύο ή δέκα χρόνια.