ANemos

"Δεν είμαστε στα καλά μας. Και πως θα μπορούσαμε να είμαστε στα καλά μας όταν ξοδεύουμε καθημερινά, για δεκαετίες ολόκληρες, δεκάξι ώρες της ζωής μας σε αυτή τη δουλειά; Και μάλιστα με αυτές τις αμοιβές που παίρνουμε; Ψώνια είμαστε! Ολοι μας! Η πραγματική μας αμοιβή είναι οτι αυτή τη δουλειά την κάνουμε κέφι!" Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης (σήμερα προς όλους μας) Ναι! Δεν είμαστε στα καλά μας! Και το οτι το άκουσα με έκανε, -επιτέλους!- να νιώσω ΠΟΛΥ καλά... Μετά από πολλούς μήνες και χρόνια. Το χρειαζόμουν, ρε γμτ!

Ως άλλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος προς Λάμπρο Κωνσταντάρα, ο Κώστας Τσόκλης επιχείρησε να αρθρώσει ένα είδος άξεστου πόθου και τα έκανε σαλάτα... Μόνο έτσι μπορούν να εξηγηθούν -και όχι να δικαιολογηθούν, βεβαίως- οι μεταχρονολογημένες δηλώσεις του (η εκπομπή ήταν του 2000 και παίχτηκε σε επανάληψη ανήμερα τον δεκαπενταύγουστο!). Γεροντοκουβέντες ήταν αυτές που έκανε ο Παπαγιαννόπουλος με τον Κωνσταντάρα. Γεροντοκουβέντες και του Τσόκλη. Με τη διαφορά πως με τις πρώτες ακόμη γελάμε και με τις δεύτερες έγινε ο κακός χαμός. Βλέπετε ο Παπαγιαννόπουλος ήταν ένας έξοχος κωμικός αλλά δεν ήταν πνευματικός ταγός... Είναι αυτή η λεπτή, ως τρίχα, διαφορά της κωμωδίας από την τραγωδία... Μια κλωστούλα! Την περνάς και πέφτεις στα βάραθρα! Το θεωρούν υποχρέωσή τους οι πνευματικοί ταγοί να πετούν και καμιά αναρχο-αιρετική νοστιμιά από καιρό σε καιρό, έτσι για να μην κατηγορηθούν οτι λένε είτε μόνο δύσπεπτες σοφίες είτε αφόρητες κοινοτοπίες... Και έτσι πέφτουν στην παγίδα της αρλούμπας! Και μαζί του

>>> ΗΠΑ - 300.000 ακροδεξιοί σήκωσαν το «λάβαρο» της πολιτικής «κάθαρσης» >>> Συνεδρίαση της Μπούντεσμπανκ για τα ρατσιστικά σχόλια του Σάραζιν

Με το ΚΚΕ και όχι με τη ΝΔ ο αγώνας κατά του Μνημονίου, λέει η Αλ.Παπαρήγα ...τότε υπάρχει ΜΕΓΑΛΟ πρόβλημα στην εκτίμηση της πραγματικότητας! ...τα λέγαμε και χθες!

Να μας λέει "όχι"... ...αντί να μην το έχουμε καν συζητήσει πως θα μπορούσε να είναι υποψήφιος! Ξυπνήστε! Γιατί κοιμάστε ύπνο βαθύτατο!

...γιατί άραγε ο Μίχαλος (του ΕΒΕΑ) αποφάσισε να καταφερθεί κατά του Μνημονίου... ...θα έχει επιλύσει ένα μέρος του προβλήματος που τη δέρνει! (Πριν δηλαδή βρεθεί κανένα στέλεχός της να να αναφωνήσει: "Πες τα χρυσόστομε!" και βρεθούμε όλοι μαζί στο Δαφνί...)

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ στην ΑΥΓΗ Σήμερα το ζήτημα, δεν είναι να πετύχει η εγχείρηση και να πεθάνει ο ασθενής Όταν ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου δηλώνει πως δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης χρέους λέγει στην πραγματικότητα τη μισή αλήθεια. Ζήτημα αναδιάρθρωσης χρέους δεν θέτει βεβαίως σήμερα η κυβέρνηση. Τίθεται, όμως, εκ των πραγμάτων. Από τον ίδιο τον χαρακτήρα της κρίσης και της αδυναμίας εναλλακτικής αντιμετώπισής της. Αρκετοί αριστεροί αναλυτές θεωρούν αντιμετωπίσιμη την ελληνική δημοσιονομική κρίση καταλογίζοντάς την στους κακούς κυβερνητικούς χειρισμούς και την ενδοτικότητα στις επιλογές της τρόικας. Χωρίς να το αντιλαμβάνονται έτσι συγκλίνουν μεθοδολογικά με την επίσημη ερμηνεία πως το κλειδί για την επίλυση της κρίσης βρίσκεται στο να πεισθούν οι αγορές πως η Ελλάδα επιτέλους προσαρμόζεται και όλα τελούν υπό έλεγχο. Δυστυχώς, όμως, ο κοινός στις δύο αυτές προσεγγίσεις, υποκειμενικός χαρακτήρας της κρίσης επισκιάζεται από το πραγματικό αντικειμενικό βάρος της. Η ελλην

Εκπαιδεύει ο μπαμπάς καρχαρίας το νεαρό καρχαρία: - Βλέπουμε τον άνθρωπο, απομακρυνόμαστε, σηκώνουμε πτερύγιο, πάμε αργά προς τα πάνω του, κάνουμε 2 περιστροφές αριστερόστροφες, απομακρυνόμαστε, επιστρέφουμε για άλλες 2 δεξιόστροφες, απομακρυνόμαστε και κάνουμε επίθεση, κατάλαβες; πες τα και εσύ. - Εεε, ναι, τον βλέπουμε, σηκώνουμε πτερύγιο, 1 στροφή αριστερά. 1 δεξιά και τρώμε! - Οχι, όχι.. πρόσεχε τα βήματα είναι σημαντικό! Βλέπουμε τον άνθρωπο, απομακρυνόμαστε, σηκώνουμε πτερύγιο, πάμε αργά προς τα πάνω του, κάνουμε 2 περιστροφές αριστερόστροφες, απομακρυνόμαστε, επιστρέφουμε για άλλες 2 δεξιόστροφες, απομακρυνόμαστε και κάνουμε επίθεση, κατάλαβες τώρα; πές τα και εσύ. - Μμμ, ναι, τον βλέπω, σηκώνω πτερύγιο, 2 στροφές γύρω του και τρώμε! - ΟΧΙ, ΟΧΙ! προσπάθησε ξανά... - Τον βλέπω.., πλησιάζω αργά.., κάνουμε.. 2 στροφές προς τα δεξιά… δεν τα θυμάμαι ρε μπαμπά είναι πολλά… - E, τι να σου πώ… Φάτον με τα σκατά!

The loss of belief in the existing society, its institutions, laws and morality, is a prior condition for revolution. But such a change does not happen all at once. Gradually, to the degree that the given socio-economic system begins to fail, the feeling grows that “something is not right” with society, that some kind of change is necessary. [Part one] The “New Normality” Workers in France protesting in January 2009. Photo by Grégoire Lannoy. In Britain, the capitalist country where the idea of bourgeois parliamentary democracy has sunk the deepest roots in the popular psyche, the scandal over M.P.’s expenses has led to a widespread questioning of organized politics and its institutions. In the USA there is a burning anger against the bankers and Wall Street, accompanied by a deep-seated desire for change. In Greece, where a semi-insurrectionary situation is developing, the mood of popular discontent has taken to the streets. However, the present situation is rooted in the whole of the

Europe faces a protracted period of austerity, with major contractions in output, consumption and employment. The crisis has started with the smaller, more vulnerable economies like Greece, Portugal and Ireland. But the others will follow, starting with Britain. [Part one] France and Germany David Cameron and Nicolas Sarkozy, in spite of appearances, had an uneasy meeting. Photo by Andrew Parsons. The French bourgeoisie did very well out of the EU, although it never succeeded in winning ist goal of achieving political domination. The inexorable rise of Germany has pushed it into second place. But the general advance of European capitalism gave it a level of prosperity that enabled it to grant important concessions to satisfy the powerful and militant French working class. All that has changed. The insistence with which Paris pressurized Berlin to pay the Greeks indicated the precarious state of French capitalism. The French banks are almost as exposed as those of Germany to the Greek e