
Σύλβια ΠλαθΜε χέρι στιβαρό και γενναία καρδιάαποκαλύπτει τη φθορά απ’ τις φόδρες της.Ο λόγος της πουλί μαύρο που χέρι απρόβλεπτοψάχνοντας για κάτι άλλο το ξεβόλεψε απ’ τη φωλιά του•αψύς και θερμός λόγος, νήπιο κλάμα μωρούκαι πρώτο δόντι βγαλμένο παιδιούσε πετσέτα λευκή βαπτίσεως, κόκκινο, ματωμένο.Φωνή λέαινας αλλά και παράπονο γυναίκαςπου ξεντύνεται στο άλλο δωμάτιούστερα από ματαίωση πολυπόθητης εξόδου.Ήχοι βημάτων ακαθόριστων, επισκέψεων θανάτου.Μουσική κλαγγή ξύλου, ομιλίες σιωπών, χάσματα κενώνκαι μπαρούτη λαχανιασμένη σε κοιλώματα βροχής.Προαίσθημα φόβου ακόμη και φθινόπωρο, θάλασσα,εξοχή, δάκρυα, παρελθόν, ενάργεια, μοναξιάκαι στο βάθος της λίμνηςτο δαχτυλίδι της μνήμης να λάμπει.
O Γιώργος Μαρκόπουλος γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951 και από το 1965 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά.
Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δυο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση.
Το 1966 του απονεμήθηκε το «Βραβείο Καβάφη» στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και το 1999 το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Μη σκεπάζεις το ποτάμι (Κέδρος, 1998), ενώ σε μετάφραση Michael Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο Ne recouvre pas la rivière (Desmos / «Cahiers grecs» – Paris 2000).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου