Διαβάζοντας την εξαιρετική ανάλυση Η αριστερά ως δίκτυο στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ, σκέφτομαι τα λόγια του Νίκου Πουλαντζά... :
"Ο σοσιαλισμός, ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει"...
Και τολμώ να τα "πειράξω": "Η Αριστερά, ή θα είναι ανοιχτή ή θα πάψει να υπάρχει".
Σήμερα κλείνουν δύο εβδομάδες από την κωμικοτραγική διάσπαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ με την αποχώρηση ενός κομματιού του μηχανισμού του. Διότι περί αυτού πρόκειται. Ενα κομμάτι του στελεχιακού της μηχανισμού βλέποντας τον κίνδυνο να μην μπορεί να αναπαραχθεί (άρα να συντηρήσει τις "κεκτημένες" θέσεις του) αποφάσισε να φύγει, να πάει αλλού... Το που αλλού είναι ένα θέμα, αλλά αυτό θα το δούμε πολύ σύντομα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ "εξυγιάνθηκε" έτσι και οτι άλλα κομμάτια των μηχανισμών δεν προσπαθούν να κάνουν το ίδιο δίνοντας μάχες για να διατηρήσουν τις "καρέκλες" τους. Ευτυχώς όμως, εδώ υπήρξε η απάντηση της βάσης του κόμματος όπως αυτή εκφράστηκε από το Συνέδριο που ουσιαστικά διαλύει τις τάσεις και τους μηχανισμούς τους μέσα από το ευαίσθητο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον κόσμο της Αριστεράς;
Απολύτως καμία.
Αλλα είναι τα ζητούμενα τα άμεσα και τα μακροπρόθεσμα.
Και ας τολμήσουμε επιτέλους να το πούμε, μικρή σημασία έχει και ο ίδιος ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και το ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλο μόρφωμα της Αριστεράς αν αυτά δεν επεξεργάζονται και δεν προτείνουν λύσεις, αν δεν εμπνέουν, αν δεν μπορούν να γυρίσουν τη σελίδα της ιστορίας.
Και η σελίδα της ιστορίας δεν πρόκειται να γυρίσει ούτε με τους παλιούς μηχανισμούς ούτε με τα παλιά οργανωτικά ή άλλα εργαλεία.
Ούτε φυσικά με ενδοσκοπήσεις και διυλίσεις των ...κουνουπιών (δεν πάει για σένα, σύντροφε, ΚΟΥΝΟΥΠΙ!)
εξαιρετικός... δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω παραπάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ, προς στιγμήν τρόμαξα αλλά με έβαλες σε σκέψεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να διυλίσεις ένα κουνούπι είναι το εύκολο αν σου κάτσει...
Το να διυλίσεις έναν ελέφαντα είναι το δύσκολο και ως τέτοιον θεωρώ όχι τον δικομματισμό όσο το σύστημα από τη βάση του,κυρίως τον τροφοδότη του, τον κόσμο που τον συντηρεί και την νοοτροπία του.
Φυσικά η καραμέλα είναι: δεν λέει τίποτα η Αριστερά, δεν προτείνει τίποτα η Αριστερά, δεν μου δείχνει δρόμο η Αριστερά, δεν μου δίνει Όραμα κλπ - κλπ. Τίποτα άλλο εκτός από εύκολες δικαιολογίες. Αυτό ας πούμε ότι είναι το ένα πράγμα που θα πρέπει να "σπάσει" η Αριστερά. Το άλλο είναι οι μεταξύ των Αριστερών σχέσεις...
Θα συσπειρώσει λοιπόν κόσμο η Αριστερά αν "ανοίξει" ή αν "ανοίξει" θα συσπειρώσει τον κόσμο; Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;
Αλλά για να "ανοίξει", τι εκπτώσεις θα πρέπει να κάνει είτε στον λόγο που εκφέρει, είτε στην πρακτική της και εν τέλει στην φυσιογνωμία της; Με άλλα λόγια, θα πρέπει να έρθουμε στα "νερά" του κόσμου (με συνείδηση δικομματισμού), να του κάνουμε τα κέφια; Ή μέσα από επίπονες ίσως και χρονοβόρες διαδικασίες να "μετασχηματίσουμε" σκέψεις, αντιλήψεις και πρακτικές; Ερώτημα πολλών χρόνων τώρα που ταλανίζει την Αριστερά και το παγκόσμιο Αριστερό κίνημα, θα μου πεις. Ο.Κ.
Όμως υπάρχει κάτι διαφορετικό τώρα: πέρασαν οι μέρες ευημερίας, εφησυχασμού και απάθειας.
Άρα;Στη δράση κολλάει το σίδερο και όσοι πιστοί προσέλθετε (κατ' αρχάς οι λοιπές αριστερές δυνάμεις...)Κατά συνέπεια ένας ΣΥΡΙΖΑ; Ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ; Ή μόνοι μας σαν το "καθαρό" ΚΚΕ; Άλλο ένα ΚΚΕ προς το πιο δημοκρατικό;
Κλείνω αυτή την "κουνουπική διύλιση" με το εξής σκεπτικό: το λάθος που είχαμε μέχρι τώρα ήταν ότι αντί να έχουμε έναν ΣΥΝ πιο αριστερό και πιο σφιχτό και έναν ΣΥΡΙΖΑ πιο χαλαρό, πιο διευρυμένο από την σοσιαλδημοκρατία έως και την Αριστερίστικη σκέψη (χρειάζεται και αυτή σε κάπιο βαθμό, γύρω μας γίνεται πόλεμος...),
είχαμε το αντίθετο! Αυτή ήταν η μεγάλη παραδοξότητα που θα πρέπει να μεταστραφεί...
Ας το χαβαλεδιάσω όμως και λίγο: να κάνουμε τόσο διευρυμένο τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να γίνει συνιστώσα του και οι Ανανεωτική...
Αυτά...
ΜΟΥ ΤΟ ΚΛΕΙΣΑΝΕ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝΕ-ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΦΙΛΕ ΣΥΜΠΛΟΓΚΕΡ...ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΌΛΙΑ ΜΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Σ ΖΗΣΑΚΗΣ
ΓΡΑΦΕΑΣ ΠΕΖΙΚΟΥ
ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΚΑΝΕ ΤΟ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΕΝΟΧΛΗΣΑ
Γραφέα>>> Θα το κοιτάξω να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αριστερά, ΚΟΥΝΟΥΠΙ μου, για να μπορέσει να σπάσει τη νοοτροπία που τρέφει τον δικομματισμό θα πρέπει να βρει, να εκφράσει και να συμπορευτεί με το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας. Αυτό που κάποτε ήταν η Εργατική τάξη και σήμερα είναι η Νέα Εργατική Τάξη (ας το προσδιορίσουμε(. Σίγουρα όμως δεν είναι (μόνο) ένα μέρος των δημοσίων υπαλλήλων και πολύ λιγότερο οι "καναπεδάτοι" μεσοαστοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή