Για να ξέρουμε τι (ΔΕΝ) λέμε, έγραφα τις προάλλες και συνεχίζω σήμερα από μια άλλη σκοπιά:
Αν φας κάτι άνοστο, κακομαγειρεμένο, καμένο, αν φας μια αηδία, ένα ξέρασμα...
...μπορείς να πεις "θα ξεράσω", μπορείς να βρίσεις, μπορείς να το πετάξεις στα σκουπίδια ή στο κεφάλι εκείνου που το μαγείρεψε!
Σπάνια θα πεις "δεν ξανατρώω κοτόπουλο με πατάτες" (αν η αηδία ήταν κοτόπουλο με πατάτες)
Ποτέ δεν θα πεις "δεν πρόκειται να ξαναφάω τίποτα στη ζωή μου".
Αλλά κι αν ακόμη, εν βρασμώ, το πεις, δεν πρόκειται να το κάνεις.
Διότι πολύ απλά, έτσι, η ζωή σου θα κρατήσει πολύ λίγο! Και το ξέρεις!
Πάμε και σε ένα άλλο παράδειγμα:
Αν δεις μια ηλίθια ταινία στον κινηματογράφο...
...μπορεί να πεις οτι αυτός ο σκηνοθέτης είναι άθλιος, αυτός ο ηθοποιός ατάλαντος και οτι δεν πρόκειται να ξαναδείς στη ζωή σου μια ταινία που να σκηνοθετεί ο πρώτος ή να παίζει ο δεύτερος.
...δεν υπάρχει περίπτωση να πεις "να καεί το μπουρδέλο ο κινηματογράφος"!!!
Ούτε βέβαια να πεις πως "όλοι οι σκηνοθέτες του σινεμά και όλοι οι ηθοποιοί που παίζουν σε ταινίες είναι άχρηστοι, ατάλαντοι, ηλίθιοι και μαλάκες".
Μάλλον καταλάβατε τι θέλω να πω μέχρι εδώ...
Το κακό είναι οτι πολλοί δεν θέλουν να το καταλάβουν ή αρκούνται στην ευκολία του "να καεί το μπουρδέλο η βουλή", "και οι 300 είναι άχρηστοι και κλεφαταράδες", "να πάνε όλοι φυλακή"...
Διότι η άλλη επιλογή είναι δύσκολη:
Ενώ ξέρεις πως είναι ένα νόστιμο φαγητό και μια καλή ταινία...
...δεν ξέρεις ή δεν μπορείς να περιγράψεις, άρα και να διεκδικήσεις, μια καλύτερη βουλή, καλύτερους πολιτικούς, καλύτερα κόμματα, καλύτερη Δημοκρατία!
Κι όμως! Τα πράγματα δεν είναι και τόσο δύσκολα:
Καλύτερη Βουλή σημαίνει μια Βουλή με περισσότερο αποφασιστικό ρόλο. Μια Βουλή που να εκφράζει τη Βούληση των πολιτών. Μια Βουλή που τα μέλη της θα εκλέγονται με απλή αναλογική.
Μια Βουλή με κόμματα που θα λειτουργούν με δημοκρατικές διαδικασίες...
Γιατί το πρόβλημα με τα κόμματα δεν είναι οτι είναι ...κόμματα όπως θέλουν πολλοί να λένε ως καραμελίτσα.
Το πρόβλημά τους είναι οτι δεν είναι δημοκρατικά. Κι αυτό το πρόβλημα καταστρέφει και την πολιτική και τους πολιτικούς. Κι από αυτό το έλλειμμα δημοκρατίας στα ελληνικά κόμματα -όλα τα ελληνικά κόμματα- όλες οι κακοδαιμονίες της Πολιτείας, της Οικονομίας, της ανάπτυξης, του πολιτισμού μας...
Από αυτά πρέπει να αρχίσουν οι αλλαγές!
Με άλλα λόγια: Δεν μας φταίει ούτε η Βουλή ούτε η Πολιτική ούτε τα κόμματα ούτε η Δημοκρατία!
Εκείνο που φταίει είναι το "φαγητό" που μας σερβίρουν και το "έργο" που παίζουν!
Καμία Βουλή όσο αναλογική κι αν είναι δε θα αλλάξει ένα σύστημα διαφθοράς από το οποίοι απέχει ο λαός. Μόνο όταν ο ίδιος ο λαός συμμετέχει στα κοινά, μκπορεί να αλλάξει η πολιτική σκηνή. Το ζητούμενο είναι μέσα μέσα από την ενεργοποίηση του πολίτη να αλλάξουν τα πράγματα. Βλέπεις κάνεις το λάθος συνειρμό και παρουσιάζεις την πολιτική/Βουλή ως θέαμα ή φαγητό που αποδεχόμαστε παθητικά. Αυτό ακριβώς είναι όμω; που θέλουν να περάσουν οι γνωστοί εκδοτικοί λακέδες...
ΑπάντησηΔιαγραφή