Σκέψεις της Κυριακής

Σκέφτομαι οτι τα έχω "παίξει" εντελώς αυτές τις ημέρες

Αυτή η μέρα έχει κάτι που με ανησυχεί πολύ!

Σήμερα δεν θα διαβάσω κανένα βιβλίο. Οι σκέψεις μου κρατούν μούτρα στις λέξεις...

Αρχίζω να σε φοβάμαι εσένα που σχολιάζεις χωρίς να κάνεις τίποτα πέρα από αυτό. Φοβάμαι κι εμένα που σε παρακινώ σε μια τέτοια στάση. Πλακωνόμαστε στις μπάτσες καλύτερα;

Το θέμα δεν είναι οτι οι άλλοι ακούν προσεχτικά τη φωνή μου.
Το πρόβλημα είναι οτι εγώ δεν την ακούω εγκαίρως.


Τελικά... Ποιός τη ζωή μου... Ποιός την κυνηγά να την ξεμοναχιάσεις μεσ' τη νύχτα;

----

Κάθε πρωί ελέγχω δύο πράγματα: το κερί στις φτερούγες μου και τη θερμότητα του ήλιου. Αυτά αρκούν για να μην την ξαναπατήσω!

Κάπου εδώ τελειώνει το μικρό ποιητικό μου σόου. Σε λίγο θα περάσει η ψυχή μου με έναν δίσκο από δίπλα σας. Παρακαλώ να συνεισφέρετε για τη διάσωσή της.

Σχόλια

  1. Τσου. Δεν μας περισσεύει τίποτε. Μήπως σας παρισσεύει εσάς κάτι για τη δική μας ψυχή;

    "Συγχωρείστε με τον αθηναίο που θα παρουσιαστώ μπροστά σας ντυμένος ζητιάνος αλλά και η κωμωδία κάτι ξέρει από δικαιοσύνη.
    Κωμωδία ή δράμα, η σκηνή αυτή έχει ψωμί!

    Ευριπιδάκι, κουρέλι, κουρελάκι
    στα γόνατά σου πέφτω να ζητήσω
    απ' το παλιό σου δράμα ένα κουρελάκι
    για να μιλήσω"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα 15 sites που άλλαξαν το internet

Πως θα έσωζα τους New York Times