"Σε ποια πόλη θέλουμε να ζούμε;"

Η ερώτηση ακούγεται περίεργα. Υποκρύπτει μια δυνατότητα. Τη δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής. Ακόμη και της επιθυμίας. Πως αν θέλουμε τότε μπορούμε. Η γνωστή σοφιστεία. "Δεν υπάρχει 'δεν μπορώ', υπάρχει 'δεν θέλω'". Αμ δε!

Ποιος έθεσε το ερώτημα;

Η Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδας. Οι προεστοί δηλαδή της Θεσσαλονίκης. Σε ποιους το έθεσαν; Σε όλους τους υπόλοιπους. Σα να λέμε, οι "θείοι" -δεν λέω νονοί για να μην παρεξηγηθώ- στα "ανιψάκια": "Τι λαμπάδα θέλεις φέτος το Πάσχα;".

Δεν είναι κακό να θέτουν ερωτήματα οι προεστοί.

Κακό είναι το οτι τα έχουν ήδη απαντήσει. Για τον εαυτό τους. Και η απάντησή τους είναι εκεί έξω. Είναι η ίδια η πόλη. Ησαν κάπου αλλού τόσα χρόνια; Μετανάστες στην Αυστραλία και τώρα που γύρισαν είπαν να σκεφτούν να κάνουν κάτι για την πόλη τους; Οχι βέβαια!

Φαντάζομαι, ελπίζω, κάποια στιγμή το ένιωσα για κάποιους, πως μερικοί το θέτουν ειλικρινά. Μόνο που και σε αυτή την περίπτωση μοιάζει λίγο με το ειλικρινέστατο ερώτημα προς τον θανατοποινίτη: "Ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία;". Οπου ειλικρινής θα είναι και η απάντηση για ένα παγωτό χωνάκι, ένα καπουτσίνο στο ηλιοβασίλεμα, ένα τσιγάρο...

Ειλικρινή ήταν και τα όσα είπαν οι καλεσμένοι ομιλητές. Εδειξαν οτι νοιάζονται. Θεωρητικά οι περισσότεροι. Με συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες δύο-τρεις από αυτούς.

Καλεσμένοι ήσαν οι: ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΩΤΣΟΣ (Γλύπτης, Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Α.Π.Θ., ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙΡΙΔΗΣ (Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας), ΤΑΣΟΣ ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ (Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Α.Π.Θ.), ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ (Επιχειρηματίας, Πρόεδρος Ε.Β.Ε.Θ.), ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΓΚΑΣ (Επιχειρηματίας, Πρόεδρος των "Φίλων των Δημητρίων", ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ (Συγγραφέας, Δημοσιογράφος), ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΑΣ (Δημοσιογράφος, Εκδότης περιοδικού Parallaxi). Ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος ΦΙΛΙΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ.

Βγαίνοντας από το Βασιλικό Θέατρο τα συναισθήματά μου ήσαν ανάμεικτα.

1. Ηταν καλό που η μεγάλη αίθουσα γέμισε κόσμο... Το πρώτο. Αρα θα μπορούσε να υπάρχει ελπίδα...

2. Ηταν καλό που ακούστηκαν φωνές που δεν είχαν ξανακουστεί σε τόσο μεγάλο κοινό.

3. Ηταν καλό που ορισμένα από όσα ειπώθηκαν ρίχναν γροθιά στο μαχαίρι...

4. Ηταν καλό που οι γνωστοί πολιτικοί "κοτζαμπάσηδες" της πόλης είτε δεν ήσαν εκεί για να ακουσθούν οι α-νοησίες τους και όσοι από αυτούς παραβρέθηκαν άκουγαν μόνο καθισμένοι σε μια γωνίτσα.

5. Ηταν καλό που όλα αυτά έγιναν εν μέσω κρίσης.

6. Ηταν ΠΟΛΥ καλό που ο κόσμος διέκοπτε με χειροκροτήματα κάθε λίγο και λιγάκι τις εξαιρετικές και Up-to-the-point ομιλίες του Γιώργου Τούλα, του Σπύρου Πέγκα και του Κώστα Βαρώτσου. Πράγμα που δείχνει οτι το κριτήριο υπάρχει ακόμη...

Πίσω από όλα αυτά τα καλά κ' αγαθά όμως μπορούσες να διακρίνεις μια κρυφή ατζέντα των συμμετεχόντων. Ή μάλλον -για να μην τους τσουβαλιάζουμε όλους-, κάποιων εκ των συμμετεχόντων: η αναδιανομή της εξουσίας στην πόλη εν όψει των Δημοτικών Εκλογών του Νοεμβρίου.

Σαν προ-προεκλογική συγκέντρωση αμερικανικού κόμματος -π.χ. των Ρεπουμπλικάνων στο Ντάλας- για την προετοιμασία της διαδικασίας απονομή του χρίσματος στον επόμενο υποψήφιο δήμαρχο, νομάρχη, περιφερειάρχη.

Μπορεί άλλα να έλεγαν τα χείλη όμως το μάτι δεν ρωτούσε "Σε ποια πόλη θέλουμε να ζούμε" αλλά το "Ποιον δήμαρχο και νομάρχη θα έχουμε".

Κακά τα ψέματα...

Και ακόμη κι αυτό δεν θα ήταν κατακριτέο. Ισα ίσα θα ήταν απολύτων θεμιτό αν εκφραζόταν ανοιχτά και ορθά κοφτά.

Χωρίς αυτά όλα να αναιρούν τα αρκετά σημαντικά που ειπώθηκαν...

Υ.Γ.1: Αν κάτι βρήκα τραγικό αυτό ήταν το ντεμέκ "καταγγελτικό" ύφος και περιεχόμενο ομιλία προύχοντα που χρόνια τώρα κατέχει θέσεις εξουσίας και ευθύνης και η οποία συνοδεύτηκε από ένα παιδαριώδες slide-show με μικρές δόσεις χιούμορ 18ης διαλογής. Ελεος!

Υ.Γ.2: Και την ίδια ώρα της εκδήλωση μια εφημερίδα της πόλης ανακοίνωνε το κλείσιμο του φύλλου της Δευτέρας και την απόλυση δημοσιογράφων. Δείχνοντας ποιο είναι το πραγματικό μέλλον της πόλης και στην ενημέρωση.

(Οι ομιλίες θα ανέβουν, όπως είπαν, σύντομα στο διαδίκτυο: http://www.peebe.gr/site.php?&file=hmerida.xml)