Η τραγωδία με τα "μπλοκάκια"

Από το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ: «Θάνατος» στο μπλοκάκι!

Το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, το γνωστό σε όλους μας μπλοκάκι, αποτελεί στις μέρες μας μια βολική συνήθεια για τους εργοδότες και ένα αναπόφευκτο κακό για όσους συναδέλφους δεν μπορούν με άλλο τρόπο να διατηρηθούν στην αγορά εργασίας. Τί γίνεται όμως, όταν πολύ εύκολα οι εργοδότες "διακόπτουν" τη συνεργασία τους με τους εξωτερικούς συνεργάτες, ωσάν να μιλούσαν για μια από κοινού συμφωνία; Συνάδελφος που πρόσφατα του "διέκοψαν" τη συνεργασία, κοινώς πετάχτηκε στο δρόμο, έστειλε στο Παρατύπως την παρακάτω επιστολή που περιγράφει γλαφυρά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του κλάδου μας σήμερα...

"Ακούμε, διαβάζουμε και συζητάμε καθημερινά, εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα που μας αφορούν όλους. Όμως είναι μεγάλο το σοκ όταν σου τυχαίνει κάτι παρόμοιο. Φυσικά, αναφέρομαι στην εξαρτημένη εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών και ειδικότερα στην περίπτωση που ξαφνικά, με ένα τηλεφώνημα, σου ανακοινώνεται η διακοπή συνεργασίας, με άλλα λόγια η απόλυση, γιατί περί απόλυσης πρόκειται.

Τι συμβαίνει μετά την πρώτη ψυχρολουσία; Απλά συνειδητοποιείς ότι μένεις ξεκρέμαστος, δίχως να παίρνεις αποζημίωση από τον εργοδότη, χωρίς να δικαιούσαι επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ. Για να μην αναφέρω ότι σαν εργαζόμενος δεν έχεις γνωρίσει ποτέ τις έννοιες: επίδομα αδείας, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.
Το λεγόμενο «μπλοκάκι» αποτελεί τεράστια πληγή για τον κλάδο και θα έπρεπε να καταργηθεί. Δεν νομίζω ότι υπάρχει σήμερα κάποιος που θα είχε αντίθετη άποψη. Δυστυχώς, μετά από δύο χρόνια και κάτι, εργαζόμoυν σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες και έμεινα από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς δουλειά. Ο λόγος;Περικοπές!
Ελπίζω να είμαι ο τελευταίος που χάνει τη δουλειά με τέτοιο τρόπο. Είναι άσχημο και σκληρό. Να στηρίξουμε τις συλλογικές προσπάθειες της ΕΣΠΗΤ, ώστε να επιβιώσει το επάγγελμα και να διεκδικήσουμε κερδίζοντας, αυτά που πραγματικά δικαιούμαστε. Αν και το βασικότερο πιστεύω είναι να μη αφήσουμε ποτέ κανέναν ισχυρό αυτού του «πολιτισμένου» κράτους να θίξει την ακεραιότητα και τη αξιοπρέπειά μας.
ΥΓ: Επίσης, κύριοι «ανευθυνοϋπεύθυνοι» που διοικείτε αυτό το κράτος γιατί ένας εργαζόμενος δημοσιογράφος, ο οποίος μπορεί να αμείβεται με ψίχουλα, να πληρώνει τουλάχιστον 400 ευρώ το 2μηνο στον ΟΑΕΕ από την τσέπη του;



«Ανώνυμος άνεργος πλέον δημοσιογράφος»-
Μέλος της ΕΣΠΗΤ"

Είναι δεδομένο ότι η κρίση στον Τύπο προηγήθηκε κατά πολύ της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα στη συγκυρία που διανύουμε, να συσσωρεύονται εκρηκτικές προϋποθέσεις για την ένταση της χειραγώγησης της κοινωνίας και τη διαπλοκή με την πολιτική εξουσία, αλλά και την περαιτέρω υπονόμευση των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων. Τα πρώτα θύματα μιας τέτοιας διαδικασίας είναι αναμφισβήτητα οι νέοι εργαζόμενοι στα media, οι οποίοι εντάσσονται στον κλάδο με ιδιαίτερα δυσμενείς όρους. Ειδικότερα η νέα γενιά εργαζομένων εγκλωβίζεται μεταξύ ατέρμονης μαθητείας, αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας και εξευτελιστικών αποδοχών μέσω Δελτίου παροχής Υπηρεσιών. Ενώ η προοπτική της σύμβασης φαντάζει όλο και πιο μακρινή.

Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα η ΕΣΗΕΑ, ως το πιο ισχυρό σωματείο του κλάδου, απαντάει με αδράνεια και αδιαφορία, προσκολλημένη ευλαβικά σ’ ένα καταστατικό που δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των δημοσιογράφων, των οποίων την υπεράσπιση ευαγγελίζεται. Αποκλείει εκ των πραγμάτων ένα σημαντικό ποσοστό δημοσιογράφων που απασχολείται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, παρόλο που συνηθέστερα υποκρύπτεται εξαρτημένη μορφή εργασίας, με τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις να μετακυλίονται αποκλειστικά στις πλάτες των ίδιων των εργαζομένων. Κλείνει τα μάτια μπροστά στην ανάπτυξη των ειδησεογραφικών site, με αποτέλεσμα το Internet να μετατρέπεται σ’ ένα τεράστιο πεδίο εισφοροδιαφυγής και οι εργαζόμενοι να στερούνται βασικά δικαιώματα και η επαγγελματική τους υπόσταση να ακυρώνεται. Σφυρίζει αδιάφορα για τη μαύρη εργασία που διαρκώς εξαπλώνεται και δεν ασκεί κανέναν συνδικαλιστικό έλεγχο στους χώρους εργασίας.
Τα κριτήρια που θέτει για την εγγραφή νέων μελών είναι απροσπέλαστα για ένα σημαντικό τμήμα εργαζομένων, ενώ οι τελετές μύησης που έχει καθιερώσει προσιδιάζουν περισσότερο σε κάστα παρά σε σωματείο. Την ίδια στιγμή όμως που απομονώνει τους επισφαλώς εργαζομένους νέους δημοσιογράφους, συντηρεί στο εσωτερικό της από εργοδότες μέχρι ετεροαπασχολούμενους.

Σ’ αυτές τις συνθήκες οι νέοι εργαζόμενοι, χωρίς καμία δυνατότητα απεύθυνσης σ’ ένα συλλογικό φορέα, βρίσκονται διαρκώς εκτεθειμένοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αδυνατούν να υπερασπιστούν τόσο τα εργασιακά τους δικαιώματα όσο και τις δεοντολογικές αρχές που πρέπει να διέπουν το έργο τους. Στο βαθμό που αδυνατούν να εξασφαλίσουν μια δουλεία με αξιοπρεπείς αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, αναγκάζονται να κατακερματίσουν την εργασία τους σε πολλαπλές επισφαλείς ταχύτητες. Η πρακτική της ΕΣΗΕΑ ενισχύει τις δυσλειτουργίες και τους ανορθολογισμούς του κλάδου , προωθεί τη διάσπαση του κλάδου σε πολλές συνδικαλιστικές ενώσεις εργαζομένων στην ενημέρωση, υποθηκεύει το εργασιακό μέλλον της νέας γενιάς και αναιρεί επί της ουσίας το ρόλο της Ένωσης.
Η αντιστροφή αυτής της κατάστασης και η μετατροπή της ΕΣΗΕΑ σ’ ένα ανοιχτό, μαζικό, δημοκρατικό και διεκδικητικό σωματείο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επανακατοχύρωση τόσο των εργασιακών δικαιωμάτων όσο και της κοινωνικής διάστασης του επαγγέλματος.

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ,ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΠΕΜΠΤΗ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ, 11:00 ΕΣΗΕΑ
ΜΠΛΟΚΑΚΙΑ, ΑΜΜΙΣΘΟΙ, ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ INTERNET, ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΡΙΕΤΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ