Πάντοτε πίστευα ότι ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να ταυτίζεται με τις σπατάλες και την κακοδιαχείριση. Και πώς να υπάρχει καλή διαχείριση όταν ακόμη και μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες με πολυπλοκότητα ενός κλάσματος του δημοσίου δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά λόγω μεγέθους. Αυτό είχε ως συνέπεια την χρεωκοπία της φιλοσοφίας του κράτους. Αντίθετα αν το κράτος ήταν σωστά οργανωμένο τότε θα είχε και την απαραίτητη κοινωνική νομιμοποίηση που απαιτούν οι δαπάνες του.
Ένα από τα χειρότερα σε σχέση με το τεράστιο κράτος, είναι οι επιτροπές και οι παραεπιτροπές του στις οποίες το εκάστοτε κόμμα εξουσίας βόλευε τους ημετέρους του. Πολλά εκατομμύρια ευρώ πεταμένα. Ίσα, ίσα για να αγοράσει το εκάστοτε κόμμα και η εκάστοτε κυβέρνηση την υποστήριξη ενός κομματικού στρατού.
Ενα εξαιρετικό ποστ στους Διαλόγους.
Απόσπασμα:
Σχόλια
Ο Greek Rider έχει ένα από τα πιο σημαντικά ιστολόγια στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Ένα από τα καλύτερά του κείμενα είναι το "Ο κοινωνικός έλεγχος των επενδύσεων":
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://greekrider.blogspot.com/2009/02/blog-post_14.html