"...δεν τους θέλομεν ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλέξιμους"

Δεν τους θέλουμε!

Να πάνε αλλού!

Να κάνουμε δημοψήφισμα να τους διώξουμε. Να τους πετάξουμε στη θάλασσα!

Οχι τώρα, ΠΟΤΕ δεν τους θέλαμε! Ακόμη κι αν είχαμε ίδιο αίμα!

Οπως τότε, ας πούμε:

Να τι έγραφε σε ένα από τα πολλά δυσανεκτικά του κείμενα ο φλογερός μαχητής της βασιλοφρόνου Δεξιάς και ιδρυτής της «Καθημερινής», Γεώργιος Αγγ. Βλάχος, πολεμώντας τα πολιτικά δικαιώματα που είχαν παραχωρηθεί στα (κατά τα άλλα, διαθέτοντα το ίδιο με εκείνον ελληνικό αίμα) αδέλφια μας από τη Σμύρνη:

«Η "Καθημερινή" πολιτικάς σχέσεις με τους πρόσφυγας δεν θέλει να έχει. Δεν έχει διάθεσιν να ακούη πρόσφυγας πολιτικολογούντας, δεν συζητεί με επιτροπάς προσφύγων διά ζητήματα αφορώντα τον τόπον, δεν ζητεί ούτε ψήφους ούτε αναγνώστας εις τους συνοικισμούς (...) δεν τους θέλομεν ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλέξιμους, ούτε ως πολίτας δικαιουμένους να κυβερνούν την Ελλάδα» (30/7/1928).

Κατά κάποιο τρόπο συνεχιστής της ίδιας παράδοσης εμφανίζεται από τις στήλες της «Καθημερινής» ο Στ. Λυγερός:

«Δεν αρκεί να έχουν φοιτήσει μερικά χρόνια σε ελληνικά σχολεία, για να τους δίνεται η ιθαγένεια (...) Η εύκολη παραχώρηση ιθαγένειας στα παιδιά είναι από μόνη της ένα κίνητρο για τους παράνομους μετανάστες να τεκνοποιήσουν» (3/1/2010).