Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
Τα 15 sites που άλλαξαν το internet
Από
anemosnaftilos
-
There are millions of websites out there. Many of them are unique, either in small ways or in large ones. But the individual impact of any particular site on the overall Internet is generally negligible, if there’s any impact at all. Ολα τα κείμενα εδώ: 15 Noteworthy Websites That Changed the Internet Not so with the fifteen sites here. These sites changed the Internet , mostly for good, in substantial ways. Included here is everything from Geocities (which could probably be blamed entirely, either directly or indirectly, for every ugly web design “trend” that’s ever been) to Wikipedia (which has made information almost universally accessible) to Google (which has changed or influenced virtually everything online). 1. Wikipedia Changed the way we find information. 2. Amazon.com Changed the way we shop. 3. Hotmail Changed the way we use email. 4. Facebook Changed the way friends connected. 5. Project Gutenberg Changed the way we read. 6. Twitter Changed the way
Πως θα έσωζα τους New York Times
Από
ANemos
-
(Το ποστ ανανεώνεται καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και προστίθενται και νέα στοιχεία) Σε βλέπω να το λες: "Πάει την ψώνισε για τα καλά η ψωνάρα! Ή το καβάλησε ή παραλογίζεται ή ήταν που ήταν, λάλησε εντελώς". Και ίσως να έχεις και δίκιο... Ισως να έχεις δίκιο να ήδη το έχεις πει βλέποντας να καταπιάνομαι με την Κρίση στα ΜΜΕ με 100 σχεδόν αφοριστικές Σημειώσεις τη στιγμή που κανένας πιο ειδικός από μένα δεν έχει μπει στον κόπο να το κάνει... Μια δικαιολογία θα επικαλεστώ: το Παράλογο. Είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει. Οπως "παράλογες" είναι και όλες οι κρίσεις, προϊόντα στρεβλώσεων και οφθαλμοφανώς λάθος στρατηγικών που βασίζονται σε ακόμη πιο λάθος εκτιμήσεις. Γιατί το 99% των εκτιμήσεων του τζογαδόρου ΕΙΝΑΙ λάθος. Αφορμή γι' αυτό το θρασύτατο ποστ είναι αυτή η είδηση: Απολύουν 100 συντάκτες οι Νew Υork Τimes Τι λέει: Οι New York Times ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι θα προβούν σε περικοπές 100 θέσεων από το προσωπικό τους, στην προσπάθειά να αντεπεξέλθουν στην
Πραγματικά μέσα σε ένα τέτοιο παραγωγικό και κοινωνικό περιβάλλον, όπως αυτό που ζούμε, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαν ποτέ να αντιμετωπιστούν ριζικά και με κοινωνική διακαιοσύνη τα διαρθρωτικά προβλήματα. Διότι ακόμα και να εξασφάλιζε κάποιος πρόσκαιρα και επιφανειακά την δυνατότητα να πετσοκόψει μισθούς, συντάξεις δικαιώματα, δίκαια και “άδικα” κεκτημένα, δεν θα αργούσαν “οι συντεχνίες” (όπως σκωπτικά και άδικα πολλές φορές λέγονται τα συνδικάτα) να βρουν τον τρόπο να αντιδράσουν, να απειλήσουν το δικομματικό σύστημα και να δώσει αυτό πάλι με ανερμάτιστο και αντιπαραγωγικό τρόπο “αντιπαροχές” που θα κατευθυνθούν στον καταναλωτισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πως μπορεί να ξεκινήσει μια προσπάθεια σοβαρής ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο βασισμένα στα δικά μας μέτρα: Για παράδειγμα αύξηση των δημόσιων δαπανών σε τομείς αιχμής (Είμαστε μια χώρα που δεν παράγουμε τίποτα με ολοκληρωτική σχεδόν ενεργειακή εξάρτηση, κανένας ιδιώτης δεν θα ρισκάρει σε τόσο δύσκολα, επίδοτήσεις και να πάρει).
Επίσης να μηδενίσουμε τις δαπάνες για αγορά όπλων από το εξωτερικό. Αν είναι αναγκαίο να αυξήσουμε τα όπλα μας, που για μένα είναι ένα φόβητρο που μας επιβάλεται για οικονομικούς λόγους των συμμάχων, να έχουμε μόνο όσα μπορούμε να κατασκευάσουμε εμείς εδώ. Τουλάχιστον να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ας αγοράζουμε μόνο τεχνογνωσία.
Προσωπικά επειδή το έχω περάσει το στάδιο των ψευδαισθήσεων, δεν νιώθω καμία απελπισία. Ίσα, ίσα υπάρχουν πολλές προοπτικές για ριζικές αλλαγές με αφορμή την παρούσα κρίση. Πιστεύω στον άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο εξωτερικό μόλις τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν τη συνέχεια.
Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Το σοκ των μεγάλων αλλαγών πάντοτε υπάρχει και δεν γίνεται διαφορετικά.
Όταν ο ρεαλισμός γίνει αυτονόητο στοιχείο της επιβίωσής μας τότε θα αποκαλυφθούν και οι προφανείς λύσεις πίσω από τα σημερινά μας στερεότυπα.
τι θα γινόμασταν δίχως τις μεγάλες ή μικρές κρίσεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια θα έλεγα εγω !
Τα 'δύσκολα' είναι αυτά που κάνουν τους ανθρώπους να βρίσκουν λύσεις και να αναθεωρούν παλιές και σκουριασμένες απόψεις και νοοτροπίες.
Καλά θα ήταν βέβαια να μην υπήρχανε τα δύσκολα αλλά με τον πολιτισμό που έχουμε κατασκευάσει είναι αναπόφευκτη συνέπεια !
Ζήτω στα δύσκολα λοιπόν !
To πιο τραγικό απ' όλα είναι η τάση που κυριαρχεί περί συνομωσίας των ευρωπαίων εναντίον της Ελλάδας. Και δεν το λένε πια μόνο τα εθνίκια, το πιπιλίζουν όλο και περισσότεροι και το επαναλαμβάνουν σα μαγικό ξόρκι που θα διώξει μακρυά την "κακιά στιγμή". Οταν παίρνει κάποιος χρήματα για να αναπτύξει την επιχείρηση του και τα επενδύει σε μεζονέτες, καγιέν, γκαλά, λουί βιτον κάποια στιγμή θα πτωχεύσει και θα μαραζώσει. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Η γεροντοκόρη έφαγε την προίκα της για να βρεί γαμπρό αλλά δεν βρήκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το πασοκ τα έχουμε ξαναπεί Καπιτάν: είχε αφήσει το "σπίτι" στα μπετά και τώρα προσπαθεί να το τελειώσει...