1) Οι πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι υπόθεση πλειοψηφιών και μειοψηφιών. Κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Μόνον οι πολιτικοί φορείς με ολοκληρωτικές ιδεολογίες θέλουν να φορέσουν "κορσέδες" στις κοινωνίες και να κατασκευάσουν με το στανιό το νέο άνθρωπο.
2) Τα σύνθετα κοινωνικά ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται με μονολεκτικές απαντήσεις στο πλαίσιο μιας ψηφοφορίας. Δεν είναι δυνατόν να ξεμπερδεύεις μ’ ένα "ναι" ή μ’ ένα "όχι". Ο βασανιστικός διάλογος, το ευρύχωρο πνεύμα, ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η ανοχή είναι οι απαντήσεις στη δημαγωγία και στην απόπειρα χειραγώγησης των πολιτών.
3) Η θέση ότι τα εθνικά δημοψηφίσματα είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι αφελής, αλλά και επικίνδυνη γιατί ευνοεί τη σχηματική περιγραφή της πολύπλοκης πραγματικότητας, ενθαρρύνει απλουστευτικές προσεγγίσεις και στην έσχατη εκδοχή της μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε φαλκίδευση των ελευθεριών. Πρώτος διδάξας ήταν ο Μπενίτο Μουσολίνι.
4) Ομάδες ανθρώπων που νιώθουν περικυκλωμένες από κινδύνους, που πιστεύουν ότι τα πάντα γύρω τους είναι αποτέλεσμα συνωμοσιών, που νομίζουν ότι η ταυτότητά τους υπονομεύεται από τους ξένους, τις μειονότητες και τους «διαφορετικούς», είναι πολύ πιθανό με τα κατάλληλα ερωτήματα να εμφανιστούν επιρρεπείς σε ρυθμίσεις που θα προσβάλλουν τα δικαιώματα εκείνων που δε συμμορφώνονται με τα διαδεδομένα στερεότυπα.
Το "Κόμμα του Φόβου" και τα "δημοκρατικά" δημοψηφίσματα
Σχόλια
"1) Οι πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι υπόθεση πλειοψηφιών και μειοψηφιών. Κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Μόνον οι πολιτικοί φορείς με ολοκληρωτικές ιδεολογίες θέλουν να φορέσουν "κορσέδες" στις κοινωνίες και να κατασκευάσουν με το στανιό το νέο άνθρωπο."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά.
Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ της δικτατορίας του μέσου όρου (πεστο και φασισμός) και μιας πραγματικής δημοκρατίας.
Επίσης πολλοί μπερδεύουν και δίνουν ως παράδειγμα το δημοψήφισμα στην Ελβετία (χώρα που πάντως τα τελευταία χρόνια κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω) που αφορούσε (αν δεν κάνω λάθος) ένα θέμα μάλλον αρχιτεκτονικής (κατασκευή μιναρέδων) και όχι θέμα θρησκευτικών ελευθεριών (κατασκευή ναών). Αν σε αυτό κάνω λάθος, παρακαλώ διόρθωσε.
Κάποιοι δεν θέλουν να καταλάβουν ότι τα δικαιώματα όπως και οι υποχρεώσεις στις δημοκρατίες είναι ατομικά και όχι συλλογικά και γι΄αυτό το λόγο δεν είναι ζήτημα πλειοψηφιών. Το πολίτευμα στο οποίο η πλειοψηφία αποφασίζει για τα ατομικά μας δικαιώματα πολύ απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
xBerliner