Εγώ λέω να παραιτηθώ... ...να μην παραιτηθώ να παραιτηθώ... ...να μην παραιτηθώ να παραιτηθώ... ...να μην παραιτηθώ να παραιτηθώ... ...να μην παραιτηθώ να παραιτηθώ... ...να μην παραιτηθώ
Μέχρι τότε μπορείτε να με λέτε μόνο Ανεμο!!! Ή και φυτό εσωτερικού χώρου... Ή ακόμη και γλυκύ βραστό... Ή οτι άλλη εξυπνάδα σκεφθείτε...
Άμα ραγίσει το γυαλί με τίποτα δεν το κολλάς, αυτό θα μου το πουν πολλοί τώρα που εσύ με άλλον πας. Κανόνας είν`απ`τα παλιά μου λεν οι φίλοι για καλό φύγε σαν πληγωθεί η καρδιά, μα η εξαίρεση είμαι εγώ.
Γιατί σε λατρεύω κι ακόμα διαψεύδω το άδειο μου μυαλό, που λέει να σ`αρνηθώ. Η αγάπη η μεγάλη ας λένε οι άλλοι, δεν δίνει προσοχή, τα πάντα συγχωρεί.
Να που η ζωή σκηνοθετεί στιγμές σκληρές του χωρισμού και η ψυχή μου ακροβατεί σαν λέξη δίκοπου χρησμού. Μου λες πως δεν τον αγαπάς, ούτε κι αυτός σε αγαπά δεν σε ρωτώ,μη με κοιτάς μην κάνεις δύσκολα τ`απλά.
Πάντα υπάρχει ένα "χλωμό πρόσωπο" στην ιστορία , το οποίο, απ ότι φαίνεται και στην φωτογραφία, βρίσκεται σε κεντρικό πλάνο... (μέχρι εδω ξέρω να πω , τα υπόλοιπα ας τα πει κανας άλλος)
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΑΣ (ΔΙΑΒΑΣΤΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΒΕΙΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ) ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΔΩ:
Να μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ
Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πουμε κατι πιο απλό καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γώ
Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ Και γω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω
Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτο θαρρώ πως θες να πεις Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής
Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό Νομίζω έτσι και η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει Στη θαλασσά η εκβολή μας και όμως γυρνάμε στην πηγή
Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
…έξω από τη γυάλα, που έχουμε κλειστεί τρεις μήνες τώρα, υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που διατηρεί την περηφάνια και την αποφασιστικότητά του, που είναι έτοιμος να δώσει τη μάχη παρά τα απανωτά χαστούκια που του δίνει η εικόνα που παρουσιάζουμε τις τελευταίες ημέρες. Κόσμος ανήσυχος, με διαφορετικές σκέψεις, διαφορετική άποψη για το πώς πρέπει να πάμε αλλά κόσμος που λέει ότι πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Υπάρχει κενό στην πολιτική ζωή του τόπου και το κενό αυτό μας τραβάει προς τα εμπρός, μας βάζει μπροστά στην πραγματικότητα και τις πραγματικές απαιτήσεις των περιστάσεων. Είμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή και σε αυτή τη στιγμή δεν περισσεύει κανένας εκτός από όποιους θέλουν να περισσεύουν.
…Προσωπικά, αισθάνομαι την ανάγκη, έστω και την ύστατη στιγμή, να γυρίσουμε σελίδα. Και ταυτόχρονα να κάνουμε μια ύστατη προσπάθεια ενότητας. Όλο το προηγούμενο διάστημα, ο χώρος μας έδινε την εντύπωση στην κοινωνία ότι σπαράσσεται από μια σύγκρουση, δίχως πολιτικό περιεχόμενο, για μια καρέκλα. Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα ο κόσμος που μας παρακολουθεί να καταλάβει ότι η καρέκλα αυτή είναι ένα πουκάμισο αδειανό. Οι ηγεσίες στην Αριστερά δεν κερδίζονται ούτε με εκβιασμούς ούτε με τερτίπια. Επικεφαλής στους δικούς μας αγώνες, όπως πάντα, θα είναι όλοι όσοι θα λιώσουν τα παπούτσια τους για να μεταφέρουν το μήνυμα αντίστασης, ελπίδας και αγώνα και ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς και όχι αυτός που θα έχει το δικαίωμα να εκλεγεί χωρίς σταυρό σε δυο εκλογικές περιφέρειες. Σε ότι με αφορά, προτιμώ να είμαι επικεφαλής μαζί με χιλιάδες άλλους και άλλες στους αγώνες και στην προεκλογικής μας εκστρατεία παρά να κάνω χρήση αυτού του δικαιώματος.
…Προχωράμε χωρίς ηγεμονισμούς μπροστά. Δεν κλείνουμε τις πόρτες της συνεννόησης. Είμαστε ανοιχτοί στη συνεννόηση, χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς διάθεση να βάλουμε στο περιθώριο οποιονδήποτε, ακόμα κι αν έχει σπάσει τους κώδικες συντροφικότητας, κάτι που εμείς συνειδητά αποφύγαμε όλο το προηγούμενο διάστημα. Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι σύντροφοι που συναπαρτίζουν αυτό το ενωτικό εγχείρημα θα είναι εκεί, δίπλα μας. Ο κόσμος της Αριστεράς που βάσισε τις ελπίδες του σ΄ αυτό το εγχείρημα δεν χρωστάει τίποτα να τον απογοητεύουμε μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο. Ο αντίπαλος δεν είναι μέσα στις γραμμές μας. Είναι έξω και λεηλατεί την κοινωνία, το τελευταίο διάστημα εν απουσία μας. Και πρέπει μαζί του να αναμετρηθούμε και όχι μεταξύ μας.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΑΣ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΚΑΙ BLOGOΘΕΡΑΠΕΙΑ... Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΣΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, ΣΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ, ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΣΤΟΝ ΨΙΨΙΝΑΚΗ, ΣΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΜΑΥΡΑ... ΑΪΝΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ
"Ο αντίπαλος δεν είναι μέσα στις γραμμές μας. Είναι έξω και λεηλατεί την κοινωνία, το τελευταίο διάστημα εν απουσία μας. Και πρέπει μαζί του να αναμετρηθούμε και όχι μεταξύ μας."
Για γέλια και για κλάματα... Μάλλον δεν έχουν ακούσει την παροιμία που λέει πως όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί αρχηγοί, λίγοι Ινδιάνοι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ: ΕΝΑΣ ΣΕΡΙΦΗΣ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ Τ' ΑΝΑΣΚΕΛΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΙΚΑ: ΚΑΝΕΙΣ ΑΡΧΗΓΟΣ, ΟΛΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ.
ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
πάντως εγώ λέω να σταματήσει, έστω και έτσι η γκρίνια, ήταν πράγματα που έπρεπε να έχουν συζητηθεί και κριθεί πιο μπροστά, όχι σε προεκλογική περίοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λέω να παραιτηθώ...
ΑπάντησηΔιαγραφή...να μην παραιτηθώ
να παραιτηθώ...
...να μην παραιτηθώ
να παραιτηθώ...
...να μην παραιτηθώ
να παραιτηθώ...
...να μην παραιτηθώ
να παραιτηθώ...
...να μην παραιτηθώ
Μέχρι τότε μπορείτε να με λέτε μόνο Ανεμο!!!
Ή και φυτό εσωτερικού χώρου...
Ή ακόμη και γλυκύ βραστό...
Ή οτι άλλη εξυπνάδα σκεφθείτε...
Άμα ραγίσει το γυαλί
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τίποτα δεν το κολλάς,
αυτό θα μου το πουν πολλοί
τώρα που εσύ με άλλον πας.
Κανόνας είν`απ`τα παλιά
μου λεν οι φίλοι για καλό
φύγε σαν πληγωθεί η καρδιά,
μα η εξαίρεση είμαι εγώ.
Γιατί σε λατρεύω
κι ακόμα διαψεύδω
το άδειο μου μυαλό,
που λέει να σ`αρνηθώ.
Η αγάπη η μεγάλη
ας λένε οι άλλοι,
δεν δίνει προσοχή,
τα πάντα συγχωρεί.
Να που η ζωή σκηνοθετεί
στιγμές σκληρές του χωρισμού
και η ψυχή μου ακροβατεί
σαν λέξη δίκοπου χρησμού.
Μου λες πως δεν τον αγαπάς,
ούτε κι αυτός σε αγαπά
δεν σε ρωτώ,μη με κοιτάς
μην κάνεις δύσκολα τ`απλά.
Πάντα υπάρχει ένα "χλωμό πρόσωπο" στην ιστορία ,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο οποίο, απ ότι φαίνεται και στην φωτογραφία, βρίσκεται σε κεντρικό πλάνο...
(μέχρι εδω ξέρω να πω , τα υπόλοιπα ας τα πει κανας άλλος)
Καλημέρα Άνεμε
Αυτός είναι του ΚΟΕ, δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα συμμετέχει ή αν θα σφάξει τον διπλανό του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΑΣ (ΔΙΑΒΑΣΤΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΒΕΙΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΔΩ:
Να μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί
Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ
Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό
Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πουμε κατι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γώ
Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό
κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ
Και γω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο
με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω
Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί
άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί
Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτο θαρρώ πως θες να πεις
Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής
Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ
Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό
Νομίζω έτσι και η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει
Στη θαλασσά η εκβολή μας και όμως γυρνάμε στην πηγή
Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό
ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό
Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί
η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΒΕΛΗΣ;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΕ ΧΕ ΧΕ
ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ούτε καν ΘΑΝΟΣ;;;
Τέτοια κατάρα ρίχνεις βρε Κουνούπι;;;
Ελα Αλέκοοοοο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κλείσω το μπλογκ θα μαζέψω 37 άτομα έξω από τα γραφεία μου να μου ζητάνε να το ξανανοίξω;;;
Ο Κουβέλης δεν είναι στη φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό χθες το βράδυ (ΣΚΑΪ) έχει πάρει ήδη το δρόμο για Ουάσινγκτον και ετοιμάζεται να συναντηθεί με τον Αβραάμ Λίνκολ!!!
Μόνο που δεν φιλιόντουσαν με τον Ανδρέα Λοβέρδο! Ενας έρωτας μεγάαααλος!!!
…έξω από τη γυάλα, που έχουμε κλειστεί τρεις μήνες τώρα, υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που διατηρεί την περηφάνια και την αποφασιστικότητά του, που είναι έτοιμος να δώσει τη μάχη παρά τα απανωτά χαστούκια που του δίνει η εικόνα που παρουσιάζουμε τις τελευταίες ημέρες. Κόσμος ανήσυχος, με διαφορετικές σκέψεις, διαφορετική άποψη για το πώς πρέπει να πάμε αλλά κόσμος που λέει ότι πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Υπάρχει κενό στην πολιτική ζωή του τόπου και το κενό αυτό μας τραβάει προς τα εμπρός, μας βάζει μπροστά στην πραγματικότητα και τις πραγματικές απαιτήσεις των περιστάσεων. Είμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή και σε αυτή τη στιγμή δεν περισσεύει κανένας εκτός από όποιους θέλουν να περισσεύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή…Προσωπικά, αισθάνομαι την ανάγκη, έστω και την ύστατη στιγμή, να γυρίσουμε σελίδα. Και ταυτόχρονα να κάνουμε μια ύστατη προσπάθεια ενότητας. Όλο το προηγούμενο διάστημα, ο χώρος μας έδινε την εντύπωση στην κοινωνία ότι σπαράσσεται από μια σύγκρουση, δίχως πολιτικό περιεχόμενο, για μια καρέκλα. Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα ο κόσμος που μας παρακολουθεί να καταλάβει ότι η καρέκλα αυτή είναι ένα πουκάμισο αδειανό. Οι ηγεσίες στην Αριστερά δεν κερδίζονται ούτε με εκβιασμούς ούτε με τερτίπια. Επικεφαλής στους δικούς μας αγώνες, όπως πάντα, θα είναι όλοι όσοι θα λιώσουν τα παπούτσια τους για να μεταφέρουν το μήνυμα αντίστασης, ελπίδας και αγώνα και ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς και όχι αυτός που θα έχει το δικαίωμα να εκλεγεί χωρίς σταυρό σε δυο εκλογικές περιφέρειες. Σε ότι με αφορά, προτιμώ να είμαι επικεφαλής μαζί με χιλιάδες άλλους και άλλες στους αγώνες και στην προεκλογικής μας εκστρατεία παρά να κάνω χρήση αυτού του δικαιώματος.
…Προχωράμε χωρίς ηγεμονισμούς μπροστά. Δεν κλείνουμε τις πόρτες της συνεννόησης. Είμαστε ανοιχτοί στη συνεννόηση, χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς διάθεση να βάλουμε στο περιθώριο οποιονδήποτε, ακόμα κι αν έχει σπάσει τους κώδικες συντροφικότητας, κάτι που εμείς συνειδητά αποφύγαμε όλο το προηγούμενο διάστημα. Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι σύντροφοι που συναπαρτίζουν αυτό το ενωτικό εγχείρημα θα είναι εκεί, δίπλα μας. Ο κόσμος της Αριστεράς που βάσισε τις ελπίδες του σ΄ αυτό το εγχείρημα δεν χρωστάει τίποτα να τον απογοητεύουμε μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο. Ο αντίπαλος δεν είναι μέσα στις γραμμές μας. Είναι έξω και λεηλατεί την κοινωνία, το τελευταίο διάστημα εν απουσία μας. Και πρέπει μαζί του να αναμετρηθούμε και όχι μεταξύ μας.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΑΣ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΚΑΙ BLOGOΘΕΡΑΠΕΙΑ... Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΣΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, ΣΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ, ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΣΤΟΝ ΨΙΨΙΝΑΚΗ, ΣΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΜΑΥΡΑ...
ΑΪΝΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ
"Ο αντίπαλος δεν είναι μέσα στις γραμμές μας. Είναι έξω και λεηλατεί την κοινωνία, το τελευταίο διάστημα εν απουσία μας. Και πρέπει μαζί του να αναμετρηθούμε και όχι μεταξύ μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήSay loud bro! Say loud...