60 χρόνια από το τέλος (;;;) του Εμφύλιου στην Ελλάδα
>>>Ποιους και γιατί ενδιαφέρει ο Εμφύλιος
...θέτει το ερώτημα η "Καλύβα" κι από κάτω ξετυλίγεται ο διάλογος...
Αξίζει τον κόπο να μπεις να διαβάσεις!
Γράφει στο αρχικό του ποστ ο Πάνος. Πράγμα με το οποίο πολλοί διαφωνούν, ανάμεσά τους κι εγώ:
Ομως ο διάλογος συνεχίζεται...
Το θέμα ίσως δεν είναι "ποιους ενδιαφέρει" αλλά γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει όλους. Και η απάντηση είναι απλή: για να κατανοήσουμε ΤΙ ζούμε, ΠΩΣ το ζούμε και ΠΟΥ πάμε.
Για εξηγήσουμε πολλά δυσεξήγητα των τελευταίων δεκαετιών αλλά και των ημερών μας.
...θέτει το ερώτημα η "Καλύβα" κι από κάτω ξετυλίγεται ο διάλογος...
Αξίζει τον κόπο να μπεις να διαβάσεις!
Η καλύβα καταπιάνεται με τα θέματα που με ενδιαφέρουν και με απασχολούν. Ο Εμφύλιος των παππούδων μας είναι ένα από αυτά.
Άκουγα και διάβαζα περισσότερο από 20 χρόνια, πριν αρχίσω να διατυπώνω κι εγώ κάποιες φτωχές σκέψεις πάνω στο θέμα. Στην αρχή, το αποτόλμησα με το θάρρος που μου έδινε η λογοτεχνία. Μετά, προστέθηκε ο αναστοχασμός αυτών που είχα ακούσει, από ανθρώπους που είχαν ζήσει τα γεγονότα, μαζί με την, κατά το δυνατόν, παρακολούθηση της σχετικής βιβλιογραφίας.
Αναρωτιέμαι, γιατί;
Το πιθανότερο είναι ότι για τα παιδιά μου ο Εμφύλιος θα είναι μια ακόμα μυθική αφήγηση, πλάι στο 1821 και τους Βαλκανικούς πολέμους, χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Και, σίγουρα, χωρίς καμιά συναισθηματική ή πολιτική φόρτιση.
Γράφει στο αρχικό του ποστ ο Πάνος. Πράγμα με το οποίο πολλοί διαφωνούν, ανάμεσά τους κι εγώ:
Εχω την αίσθηση διαβάζοντας την ιστορία διαγωνίως, καθέτως, αποσπασματικά αλλά και σε εξαντλητική γραμμικότητα (όπως έκανα φέτος το καλοκαίρι) οτι είναι ο ίδιος Εμφύλιος που ξεκίνησε μέσα στην φωτιά της Ελληνικής Επαναστάσης, σοβούσε κατά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, αναζωπυρώθηκε πριν το τέλος του 19ου αιώνα, έγινε Εθνικός Διχασμός, μπήκε με φόρα στον Μεγάλο Πόλεμο σαν ένας παράλληλος πόλεμος και δεν έληξε ποτέ… Το θέμα του Εμφύλιου δεν είναι ένα “χθεσινό” ζήτημα. Είναι ένα θέμα που αφορά το παρόν και το μέλλον μας.
Ομως ο διάλογος συνεχίζεται...
Το θέμα ίσως δεν είναι "ποιους ενδιαφέρει" αλλά γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει όλους. Και η απάντηση είναι απλή: για να κατανοήσουμε ΤΙ ζούμε, ΠΩΣ το ζούμε και ΠΟΥ πάμε.
Για εξηγήσουμε πολλά δυσεξήγητα των τελευταίων δεκαετιών αλλά και των ημερών μας.
Ανεμε, ο εμφυλιος τελειωσε γιατί κανείς πια δεν θελει να μιλάει για αυτόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νικητές ακομα και...60 χρόνια μετά, δεν πιστεψαν ότι ειναι νικητές, κι οι ηττημένοι παλευουν ακόμα να πουλήσουν ένα προιόν που ακομα πουλιεται, στους καταναλωτές προιόντων απο ιδεολογικά σουπερ μάρκετς σε συσκευασία θυσίας.
Ρώτησαν κάποιοι απο τους μαυροσκουφηδες του, τον Αρη, "ποιος ειναι αυτός;", όταν εμφανιστηκε στη Ρουμελη ο Φλωράκης, απεσταλμένος των...γραφιαδων, να δουν τι στο διαβολο ειναι αυτό το ανταρτικο των κατσαπλιάδων με τα φυσεκλίκια και τους ντουλαμάδες. Και ο Αρης απαντησε: Αυτός ειναι που θα μας βλέπει όταν θα μας κρεμάνε.
Αν κάτι έχει αξία ειναι πια, όχι ο εμφυλιος αυτός καθ' αυτός, αλλά αυτά που προηγηθηκαν.
Μήπως θά' πρεπε κάποτε να ξεφύγουμε απ' την λογική της "κακιάς μας ώρας", που χάσαμε τον εμφύλιο και για όλα τα σημερινά "κακά της μοίρας μας", αυτή η ήττα είναι υπεύθυνη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως θά' πρεπε ν' αφήσουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος της μιας ή της άλλης πλευράς να το αναλύσουν πιο αντικειμενικά (sic) to θέμα;;;
Μήπως θά' πρεπε επιτέλους να δούμε το σήμερα και "το γιατί και το διότι", συνολικά ο χώρος της αριστεράς δεν μπορεί να πείσει μεγάλες λαϊκές μάζες;;;
Ανεμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα για το τελευταιο σχολιο σου στην Καλυβα για το θεμα "Εμφυλιος".
Κανεις δεν σκεφτηκε να υποβαλει την απαραιτητη δικη σου επισημανση.
"Που ειναι γραμμενα ολα τουτα βρε παιδια? :roll:
@ katerina>>> αυτά που προηγηθηκαν έχουν αξία επειδή ακριβώς βλέπουμε το αποτύπωμά τους στο παρόν και την αντανάκλασή τους στο μέλλον...
ΑπάντησηΔιαγραφή@magnitis>>> Δεν ξέρω αν μπορούμε να ξεφύγουμε από όλα αυτά αφού δεν μπορούμε να εξηγήσουμε (δίχως αυτά) όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Αν πάντως το να ξεφύγουμε σημαίνει "λήθη" τότε ναι: Ξεφύγαμε! Δυστυχώς!
@Eni>>> Είδα με λύπη οτι η συζήτηση είχε άδοξο τέλος. Για μια ακόμη φορά... Δεν μπορούμε να συζητήσουμε ήσυχα κι απλά, όπως έλεγε ο Ρίτσος. Κι αυτό κάτι σημαίνει...
Με το συμπάθειο, αλλά δεν μίλησα για λήθη. Αυτό που προσπάθησα να τονίσω στον περιορισμένο χώρο ενός σχολίου, είναι η αναγκαιότηττα της αριστεράς, να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα του σήμερα και να σταματήσει τις ομφαλοσκοπήσεις. Σαφώς και δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία μας, σαφώς και πρέπει να μαθαίνουμε απ' αυτή, αλλά δεν νομίζω ότι μας φταίνε τα τανκς του Σκόμπυ, που σήμερα 65 χρόνια μετά δεν μπορεί η αριστερά να βρει κοινό βηματισμό και να συνεγείρει πλατιές λαϊκές μάζες. Ίσως όταν θα καταλάβουμε οι απανταχού αριστεροί ότι το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να χωρίσουμε τα "τσανάκια" μας, αλλά αντίθετα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας....ίσως τότε να πάμε μπροστά!
ΑπάντησηΔιαγραφή