Από πού να πιαστείς όταν βουλιάζεις και το κούτσουρο δίπλα σου είναι καμένο; Πώς καταντήσαμε έτσι; Να μας βιάζουν και να αποφασίζουμε, όπως κάποτε, να μαζευτούμε στο Σύνταγμα βουβοί. Λες και δεν έχουμε πράμα να βγάλουμε από μέσα μας, να τσιρίξουμε, να κάνουμε τον πόνο μας σύνθημα. Τα βαρέθηκα όλα. Και τις αυθόρμητες μαζώξεις μέσω Διαδικτύου και τις σιωπηλές διαδηλώσεις και τις αναδασώσεις-δεκανίκι στις ανίκανες πολιτικές. Εμείς αναδασώνουμε κι αυτοί καίνε. Σε στημένο ματς μόνο ο αφελής παρακαλά για ισοπαλία.
Εθνική καταστροφή είναι η απάθειά μας. Η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται σε κανένα πρόγραμμα αναδάσωσης. «Ο,τι ήταν δάσος, θα μείνει δάσος», δήλωσε κάποτε ο πρωθυπουργός. «Τώρα που δεν έχει μείνει δάσος, ήταν ένας δάσος», θα δηλώσει με ποιητική διάθεση ο πρωθυπουργός και θα περάσει ο επόμενος, για να διαπιστώσει περίλυπος ότι ανέλαβε στην κυριολεξία καμένη γη. Και μην ακούσω κανέναν ειδικό του πισινού να υποστηρίζει ότι οι φυσικές καταστροφές δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο!
>Η επόμενη μέρα είναι νύχτα!
Οι φυσικές καταστροφές είναι παγκόσμιο φαινόμενο, αλλά το πώς τις αντιμετωπίζεις τοπικά και αν έχεις άλλα να χάσεις δεν είναι παγκόσμιο φαινόμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πιο ενδιαφέρον ανάρτηση στα Αγγλικά εκθειάζει την παγκόσμια Ελληνική πρωτοτυπία πώλησης καμμένων δασικών εκτάσεων αμέσως μετά τις φωτιές. Διαβάστε και προωθήστε σε όποιον ενδιαφέρεται
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.thinkaloo.com/ideas/view/view_idea.php?id=1788