Οίηση

οίηση < αρχαία ελληνική οἴησις < οἴομαι ή οἶμαι

οίηση θηλυκό

• η μεγάλη ιδέα που έχει κάποιος για τον εαυτό του, έπαρση, αλαζονεία

>«Πιστεύω ότι έκανα ό,τι ήταν σωστό»