Αυτή ήταν μία από τις πιο διάσημες ατάκες της δεκαετίας του ’80 στις ΗΠΑ και ακουγόταν σε μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια αλυσίδας fast-food (της Wendie’s, αν δεν με απατά η μνήμη μου) όπου μια γριούλα πήγαινε από φαστφουντάδικο σε φαστφουντάδικο και της πρόσφεραν δύο κομματάρες ψωμί και στη μέση ένα μπιφτέκι σαν …πινέζα. Τότε η γριούλα τους έβαζε τις φωνές ρωτώντας: «Where is the Beef!».
«Where is the Beef!» μοιάζει να ρωτούν και όλα τα ΜΜΕ εν μέσω οικονομικής κρίσης αλλά και κρίσης αξιοπιστίας της ίδιας της δημοσιογραφίας και των Μέσων. Η ατάκα ξαναγίνεται επίκαιρη για εκδότες, δημοσιογράφους και αναγνώστες καθώς το «μπιφτέκι» της ενημέρωσης από τα παραδοσιακά Μέσα μοιάζει να μικραίνει μαζί, όπως είναι φυσικό, και με τα έσοδά τους.
«Where is the Beef!» ήταν και το αναπάντητο, εν τέλει, ερώτημα στη χθεσινή εκδήλωση-συζήτηση, στο Megaron Plus με θέμα «η δημοσιογραφία στην εποχή του Διαδικτύου». Στη συζήτηση συμμετείχαν ως βασικοί ομιλητές η Λίντια Αγκουίρε, διευθύντρια της ηλεκτρονικής έκδοσης της ισπανικής εφημερίδας «Εl Ρais», η Τζορτζίνα Χένρι, διευθύντρια του διαδικτυακού «Comment is Free» της βρετανικής εφημερίδας «Τhe Guardian» και ο Τζιμ Ρόμπερτς, διευθυντής της διαδικτυακής έκδοσης των «Νew Υork Τimes».
Η συζήτηση ήταν ενδιαφέρουσα. Καινούργια πράγματα δεν ειπώθηκαν. Ειπώθηκαν όμως πράγματα που καλό είναι να ακούγονται και να ξανακούγονται από όσους εμπλέκονται στα ΜΜΕ και κυρίως από εκείνους που ορίζουν τη μοίρα τους.
Το συμπέρασμα κοινό (και αυτονόητο πλέον): ή αλλάζουμε ή πεθαίνουμε! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!
Και το δυστυχέστερο, δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ακόμη κι αν τα ΜΜΕ αλλάξουν, κανείς δεν εγγυάται ότι θα επιβιώσουν καθώς κανείς ακόμη δεν έχει «ανακαλύψει» ένα επιχειρηματικό μοντέλο που θα εξασφαλίζει τα αναγκαία έσοδα για την επιβίωση των Ειδησεογραφικών οργανισμών. Ετσι, σε ορισμένες περιπτώσεις, το δίλλημα δεν θα είναι «ζωή ή θάνατος» αλλά «θάνατος στο χαρτί ή θάνατος στην οθόνη του υπολογιστή».
Δύσκολα πράγματα!
Ή μήπως εμείς τα κάνουμε δύσκολα αποφεύγοντας να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις;
Ποιο αλήθεια είναι το «Beef»;
Το επιχειρηματικό μοντέλο που ακόμη δεν έχει βρεθεί;
Ή η ίδια η Δημοσιογραφία;
Δυστυχώς, στη χθεσινή, ενδιαφέρουσα κατά τα άλλα, συζήτηση, αν και ο τίτλος ήταν «η δημοσιογραφία στην εποχή του Διαδικτύου» εκείνο που συζητήθηκε ήταν η προσπάθεια αλλαγής και επιβίωσης των μεγάλων Εκδοτικών Οργανισμών. Η Δημοσιογραφία μόνο παρεμπιπτόντως συζητήθηκε κι αυτό ως τρόπος δουλειάς και όχι επί της ουσίας…
Ετσι όμως απάντηση δεν πρόκειται να βρεθεί ποτέ!
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το θέμα δεν είναι το επιχειρηματικό μοντέλο αλλά το ίδιο το περιεχόμενο, η ουσία, της ενημέρωσης και της επικοινωνίας. Όταν αυτό αλλάξει, θα βρεθεί και το μοντέλο επιβίωσης.
Ή, όπως σχολίασε φίλος, μετά το τέλος της συζήτησης: «Οι δεινόσαυροι δεν θα σωζόντουσαν από τον μετεωρίτη που έσκασε απάνω τους, ακόμη κι αν είχαν καταφέρει να εφεύρουν την ομπρέλα!»
Υ.Γ.: Αν υπάρχει λύση στο πρόβλημα της Κρίσης στα ΜΜΕ; Φυσικά και υπάρχει… Θέλετε να το συζητήσουμε;
>Δημοσιογραφία-ΜΜΕ: αλλαγή η «θάνατος»
Σχετικά Link:
>Murdoch: Web sites to charge for content
>
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου