Joseph Martin "Joschka" Fischer (born April 12, 1948) was German foreign minister and Vice Chancellor in the government of Gerhard Schröder from 1998 to 2005. He was a leading figure in the German Green Party and according to opinion polls,[1] he was the most popular politician in Germany for most of the government's duration.
Και τα Πράσινα Εργα του:
καλοοο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε γιατί αρκετά με τη μνήμη χρυσόψαρου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπάστα!
Βέβαια και την δική μου στάση παραπάνω, δημιουργεί η αφωνία των ελλήνων "πρασσίνων" για θέματα ΝΑΤΟ, Βαλκανίων κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό να είναι να βγουν να εξηγήσουν, αν έχουν άλλη άποψη. Διαφορετικά θα ήταν προπαγάνδα να τους ταυτίζουμε με τον Φίσσερ.
Χα, χα, χα... Το πιάσαμε το υπονοούμενο. Μην τυχόν και ψηφίσουμε Οικολόγους-Πράσινους γιατί θα κάνουν κι αυτοί τα ίδια. Βεργή μπορούμε να ψηφίσουμε; Ή λες να μας προκύψει κι αυτός "βομβαρδιστής";
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέω κάπου να μην τυχόν ψηφίσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην τυχόν ξεχάσουμε λέω και ξαναλέω και ξαναλέω και ξαναλέω και ξαναλέω και ξαναλέω και θα ξαναλέω μέχρι κάποτε να πάψουμε να ξεχνάμε!
οι έλληνες πράσινοι (οι εκπ΄ροσωποί τους γιατί τότε ήταν στην αφά'νεια) δεν έχουν καμία σχέση με αυτά. Εϊναι από αυτούς που αντιτάχθηκαν σθεναρά στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Σερβία,
ΑπάντησηΔιαγραφήστηριξαν και ανάδειξαν τις μη βίαιες τάσεις στην υπόθεση με το Κοσοβο, οργανώνοντας σχετικές συναντήσεις με εκπροσώπους των αντιμαχόμενων πλευρών έχουν διοργανώσει σεμινάρια μη βίας και ειρηνικής επίλυσης συγκρούσεων, μια θέση την οποία στηρίζουν και τα περισσότερα πράσινα κόμματα στην Ευρώπη.
Το να φορτώνεται όλο το κίνημα τις πολιτικές δύο ατόμων (Φίσερ, Κον Μπετίτ) είναι σαν την απόδοση συλλογικών ευθυνών.
Εχεις δίκιο. Δεν θα χρεώσουμε στον Τρεμόπουλο τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως ανήκουν στο ΙΔΙΟ ευρωπαϊκό κόμμα, έτσι;
Μην το ξεχνάμε αυτό.
ναι, αλλά σε αυτό το κόμμα υπάρχουν τελείως αντιδιαμετρικές τάσεις σε διάφορα θέματα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και σε τοπικότερο. Δεν υπάρχει η περιβόητη "γραμμή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλωστε αυτοί οι δυο έχουν επικριθεί και περιθοριοποιηθεί από πολλούς εκπροσώπους των ευρωπαίων πρασινων για τις πολιτικες που ακολούθησαν
Ασφαλώς δεν είναι το ίδιο οι Γερμανοί Πράσινοι και οι Ελληνες Πράσινοι - όταν όμως ένα μαζικό, ριζοσπαστικό κίνημα καταλήγει στο Φίσερ, ένα ούτε μαζικό ούτε ριζοσπαστικό ούτε κίνημα, πόσο διάολε πιο χαμηλά μπορεί να καταλήξει; (τουλάχιστον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψηφίζεις για κανά ρουσφέτι, Πράσινους γιατί;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εγινε, φοβηθηκατε που σας περασαν οι οικολογοι και αρχισατε την προπαγανδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερσι μας λεγατε οτι θα ειστε αξιωματικη αντιπολιτευση σε εναν χρονο...
Ανώνυμε, σας είπα εγώ τέτοιο πράγμα; Θυμάστε να έχουμε ξαναμιλήσει ποτέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες, ενεργοί πολίτες και ο ΣΥΡΙΖΑ έριξαν τα συρματοπλέγματα του Ελληνικού. Οι Ο-Π έλαμψαν για άλλη μια φορά, δια της απουσίας τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά
Δυο τρία στοιχεία που ίσως βοηθήσουν τη συζήτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Το 1999 οι Ευρωπαίοι Πράσινοι είχαν ταχθεί (με ψήφους 26 έναντι 4) ΚΑΤΑ των βομβαρδισμών και όχι υπέρ τους. Υπέρ ήταν μόνο οι Γερμανοί, Ολλανδοί, Γάλλοι και Ιταλοί Πράσινοι. Η σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πράσινων Κομμάτων δεν πέρασε σχεδόν καθόλου στον ελληνικό τύπο.
Η θέση για αποκλεισμό τέτοιων επεμβάσεων επικυρώθηκε και το 2001 στην Παγκόσμια Χάρτα των Πράσινων (ολόκληρη στο http://www.ecogreens.gr)
Στην Ελλάδα οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν υπήρχαν ακόμη. Υπήρχε όμως η μικρή ομάδα της Πράσινης Πολιτικής που δεν πήρε απλώς θέση ΚΑΤΑ, αλλά
- έκανε πικετοφορία έξω από τη γερμανική πρεσβεία κατά την επίσκεψη του Φίσερ τις παραμονές των βομβαρδισμών
- οργάνωσε συνάντηση Πράσινων από Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Αλβανία, Σερβία και Βουλγαρία για την από κοινού καταδίκη του ΝΑΤΟ, του Μιλόσεβιτς και του UCK.
Συμβολική λεπτομέρεια: η Σοφία Αναστασιάδη, ελληνίδα δημοτική σύμβουλος στο Βερολίνο με τους Πράσινους που αποχώρησε από το κόμμα της το 1999 λόγω των βομβαρδισμών, ήταν το 2006 υποψήφια στο Δήμο Αθηναίων με το ψηφοδέλτιο που υποστήριζαν οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Τελευταίο αλλά σημαντικό: Τους βομβαρδισμούς θα μπορούσε να τους είχε ματαιώσει ένα απλό ελληνικό βέτο στο ΝΑΤΟ, όμως η τότε κυβέρνηση δε διανοήθηκε να το ασκήσει και τα υπόλοιπα κόμματα δε διανοήθηκαν να το ζητήσουν.