Από Μηχανής Λασπολόγοι και τα Ορια της Λάσπης

Αυτή ήταν, είναι και θα παραμένει η λογική του Κεντρώου χυλού, λίγο κεντροαριστερούτσικου, λίγο κεντροκαραδεξιού, πάντα μετρίως μέτριου και πάντα μετρημένου: Μην τύχει και αλλάξει κάτι. Μηηηη τζιιζ!
Αυτός άλλωστε είναι και ο ορισμός του Συντηρητικού. Να συντηρεί την ακινησία, την αδράνεια, το «σιγά μη σπάσουν τα αυγά», το να είναι όλα εν-τάξει και τακτοποιημένα. Η Πατρίς, η Οικονομία (ενίοτε και η Θρησκεία) και η Οικογένεια. Όλα τα μικρά και μεγάλα συμφεροντάκια του Συντηρητικού, τα συναισθήματά του –όταν δεν τα καρυδώνει με το που θα σκάσουν μύτη-, οι σκέψεις του, οι ιδέες του, οι προτάσεις του, όπως βέβαια και ΟΛΩΝ τα άλλων ανθρώπων, θα πρέπει να είναι αριθμημένα, πρωτοκολλημένα, υπογεγραμμένα από όλες τις βαθμίδες των υπαλλήλων μέχρι τον προϊστάμενο, σφραγισμένα και να επιδίδονται αρμοδίως ή μέσω δικαστικού κλητήρα.
Ότι δεν γίνεται με Τάξη –δεν είναι τυχαίο ότι αγαπημένος τομέας ΟΛΩΝ των συντηρητικών είναι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως- εκφυλλίζεται!
Δείτε, π.χ. μια παρέλαση. Μαθητών, ας πούμε. Βγάλτε την Τάξη. Τι θα γίνει; Διαδήλωση! Και τι άλλο μπορεί να γίνει; Εξέγερση! Α-πα-πα-πα! Ξαναβάλτε την Τάξη πίσω. Να πάλι η παρέλαση. Βάλτε τώρα και τον Ψωμιάδη να την παρακολουθεί. Μια χαρά! Απλά πράγματα! Τακτικά και τακτοποιημένα!
Ο Κεντρώος χυλός από κοινού με τα ακροδεξιά ξερατά του Αδώνιδος και των άλλων υστερικών, ακόμη δεν έχει χωνέψει τον Δεκέμβρη που μας πέρασε. Νεοφιλελεύθεροι και νεοφασίστες ακόμη το φυσούν και δεν κρυώνει το άτιμο. Και ψάχνουν ευκαιρία να την «πέσουν» σε όποιον διανοηθεί να πει μισή κουβέντα για το τι συνέβη τότε. Και ανά διήμερο ρίχνουν μια φτυαριά λάσπη από εδώ, μια μπηχτή από εκεί, μια γροθιά σε κάποιον του ΣΥΡΙΖΑ, ένα βελάκι στον Αλαβάνο και μια παντόφλα στον Τσίπρα. Ο,τι του βρίσκεται του καθενός.
Διότι για τον Κεντρώο χυλό και τους εκπροσώπους του το Μέγα θέμα της εποχής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ας πούμε τα μαύρα μας τα χάλια στα οποία τα Χρυσά Αγόρια του χυλού μας έχουν οδηγήσει. Είναι οι κουκούλες και όχι η ανεργία και η φτώχια.
Το μεγάλο θέμα είναι μην και αλλάξει κάτι, τόσο δα έστω… Μην χαθεί η τάξη… Και μην εκφυλλιστούμε λόγο αταξίας…
Διότι, ως γνωστόν (;;;)Δίχως τάξη ακόμη και η επανάσταση εκφυλίζεται σε «υπερεπανάσταση»...
Δεν το ξέρατε; Όχι! Για τον Κεντρώο χυλό οι επαναστάσεις είναι κάτι σαν μπαλέτο. Σαν τα Μπολσόι στο Ηρώδειο. Τακτικές, αρμονικές και σκηνοθετημένες. Με χορογραφία. Όπως και οι εξεγέρσεις. Πας, τις παρακολουθείς και μετά πας στο Τουρκολίμανο για να τις αναλύσεις.
Επίσης, οι άνθρωποι είναι κάτι στατικό, δεν αλλάζουν. Ούτε οι σκέψεις τους. Ούτε οι ιδέες τους. Ούτε οι γνώμες τους. Ή μαύρες είναι (αριστερές δηλαδή) ή άσπρες (νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές). Το μυαλό του ανθρώπου δεν προχωρά. Δεν ξεχωρίζει αν αυτό είναι σωστό ή είναι λάθος. Αμα πει ότι κάτι είναι σωστό, όλα τα «κάτι» που του μοιάζουν είναι κι αυτά «σωστά». Αν είναι «λάθος», είναι όλα «λάθος».
Τους κακοφάνηκε λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε την ανόητη επίθεση στο «Από Μηχανής Θέατρο». Και ψάχνουν να βρουν τα «όρια του αυθορμητισμού». Και τη συνέπεια έργων και λόγων της αριστεράς. Ποιοι; Ο χυλός. Και οι δημαγωγοί του. Και ζητούν να εκδοθεί και κατάλογος-μενού ενεργειών συμβολικής και ανεπίτρεπτης βίας.
Ε, λοιπόν εδώ τον έχω τον κατάλογο. Έτοιμο. Προτείνων δύο κυρίως πιάτα: Δολοφονία Αλέξανδρου και Επίθεση με Βιτριόλι στην Κούνεβα.
Πως τα «κόβουν» αυτά τα πιάτα οι «σεφ» των εμβριθών αναλύσεων; Για συμβολικά ή για ανεπίτρεπτα;
Όταν το ξεκαθαρίσουν αυτό, ας μιλήσουν και για τα ορντέβρ… Π.χ. για τους νεοναζιστές, παρακρατικούς που χτυπούν όπου και όποιον βρουν, νεολαίο, μετανάστη, εργαζόμενο, παιδί ή γυναίκα, παρέα με τα όργανα της Τάξης.
Αλλά όχι. Αυτοί είναι εντός πλαισίου. Από Χρυσή Αυγή μέχρι ΝουΔου, όλοι μια παράταξη είμαστε, δεν είπε ο Καρατζαφέρης; Απλά και τακτοποιημένα. Και ορθολογικά.
Όμως, ξέχασα. Το πρόβλημα του Κεντρώου πολτού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι η Χρυσή Αυγή. Τα «δικά τους παιδιά». Αυτός τους μπερδεύει.
Τους μπερδεύει γιατί μπορεί να ξεχωρίζει τι είναι αποτέλεσμα οργής και τι αποτέλεσμα ανοησίας. Και τολμά να το λέει. Και τολμά να σταθεί, μόνος από όλους δίπλα στα παιδιά του Δεκέμβρη –με κόστος απίστευτο- αλλά και απέναντι σε όσους έχουν μπερδέψει τη διαμαρτυρία με τον τραμπουκισμό και την ανοησία.


Υ.Γ. 1
Αλήθεια, αυτή η "πλάκα" που βγαίνει σε σοβαρούς αναλυτές όπως ο Πρετεντέρης και ο Μανδραβέλης είναι νέο φρούτο ή εζήλωσαν δόξα Πιτσιρίκου και της Ακρίτα; Δεν αφήνουν καλύτερα τον Λουμίδη στους καφέδες; Ούτως ή άλλως το κρυόκωλο κοινό τους δεν εκτιμά τέτοια αστειάκια και σάτιρες...

Y.Γ.2
Η πραγματική πλάκα είναι πως από τις ανακριτικού-ασφαλίτικου ύφους ερωτήσεις: "Πες ρε, καταδικάζεις τα επεισόδια;", περάσαμε στο ειρωνικό "Ωστε τώρα, μαλακάκο, τα καταδικάζεις τα επεισόδια". Πόσο ΑΘΛΙΟΙ είστε;