7ο το Κοκόρι

Στο κοτέτσι με τα πουλερικά στέλνεις κοτούλες, φραγκόκοτες, κανένα παπί, καμιά χήνα, άντε κανένα παγώνι, αν θες να πρωτοτυπήσεις, κι αν σου βρίσκεται, κανένα κοκόρι…
Όταν όμως το κοτέτσι έχει γεμίσει φασιανούς, γεράκια, κιρκινέζια και αετόπουλα, αν στείλεις κοκόρι, είναι καλύτερα να στείλεις και κανά δυο πακέτα χυλοπίτες μαζί για να είναι ολοκληρωμένο το γεύμα.
Κάπως έτσι και με τη φετινή Eurovision που ουδεμία σχέση είχε με τις προηγούμενες 53 διοργανώσεις. Ουδεμία όμως. Κι όποιος δεν το παραδεχτεί αυτό, όσο φανατικά πολέμιος του πανηγυριού κι αν είναι, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται.
Διότι όταν σε ένα διαγωνισμό με 25 τραγούδια, τα 10είναι πάνω από το μέτριο, τα πέντε είναι πολύ καλά και άλλα πέντε σπεύδεις να τα «κατεβάσεις» από το διαδίκτυο, συγνώμη αλλά ο διαγωνισμός μόνο του πεταματού δεν είναι…
Ηταν τυχαίο; Οφείλεται στο ότι φέτος όλοι ήξεραν ότι θα υπάρχουν και επιτροπές και σοβαρεύτηκαν; Οφείλεται στο ότι μια νέα γενιά ακομπλεξάριστων δημιουργών και τραγουδιστών αποφάσισαν να λάβουν μέρος; Την «είδαν» πιο σοβαρά και τα δημόσια, ευρωπαϊκά κανάλια; Αυτό θα το μάθουμε του χρόνου.
Το θέμα είναι ότι το δικό μας κοκόρι νόμιζε πως όλα θα ήσαν όπως πέρσι…
Και πάλι καλά να λέει που δεν βγήκε 17ο… Υπήρχαν τουλάχιστον 16 καλύτερα από δαύτο!

Σχόλια

  1. Και πέρσυ είχε εξαιρετικές συμμετοχές, συνθέσεις, σκηνική παρουσία και στίχους με πολιτικό στίγμα. Ο διαγωνισμός δεν είναι για τα μπάζα και απορώ πως οι δικοί μας δεν το έχουν πάρει χαμπάρι ακόμη και στέλνουν κάθε φορά όλο και πιό ξεπερασμένες συνθέσεις, σκηνικές παρουσίες και φωνητικά. Bollywood χαρακτήρισε τη φετινή ελληνική συμμετοχή γνωστή φάτσα και μάλλον είχε δίκιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου