Η Γενιά των Χαριτωμένων
Δεν έμεινε τίποτα. Ουτε η στάχτη τους. Λιγότερο από το τίποτα. Σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Μόνο κάτι άθλια αστειάκια, εφηβικές σαχλαμαρίτσες, μια κακομοιριασμένη αμφισβήτηση της συμφοράς. Η αμφισβήτηση της αμφισβήτησης. Μια παραπληγική γενιά σπάει πλάκα με την ημιπληγία των πατεράδων της. Φριχτό θέαμα. Φέρνει στο νου το απεχθές άκουσμα της αηδέστατης, ψευτο-κουτσαβάκικης φράσης: «μαγκιά, κλανιά και κώλος φινιστρίνι» ή της άλλης, εξίσου απεχθούς ηχητικά, αν και περισσότερο φλωράδικης: «μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee». Και θα ήταν χαριτωμένη η επιπέδου Δημοτικού –«και σαν πρώτα φάει καρώτα…»- καζούρα στο Πολυτεχνείο αν είχε μισό δράμι αθωότητας, μισό γραμμάριο αυθεντικότητας, ένα τόσο δα κομματάκι πραγματικής αμφισβήτησης. Τίποτα από όλα αυτά. Τίποτα πέρα από μια βαθιά ριζωμένη κατάθλιψη που καταλήγει σε αυτιστικά σύνδρομα: «μαλάκες, μαλάκες, μαλάκες, κωλοχανείο, κωλοχανείο, κωλοχανείο». Είναι οι φωνές των δυστυχισμένων (…που βλέπουν περισσότερη τηλεόραση) που μέσα από τα καταφύγιά τους ωρύονται για όλα εκείνα που τους προσπέρασαν χωρίς να τους αγγίξουν. Είναι οι φωνές όλων εκείνων που δεν ήσαν ποτέ τους εκεί. Που δεν θα είναι ποτέ τους εδώ. Που γεννήθηκαν απόντες. Εκ γενετής λιποτάκτες. Εκ γενετής προσκυνημένοι. Εκ γενετής τυφλοί και ανάπηροι. «Δεν φταίνε αυτοί» σε έχω ακούσει να λες. «Εμείς φταίμε!» να συμπληρώνεις ναρκισσιστικά. Κι εγώ να σου απαντάω: «Σε παρακαλώ, μην τα χαϊδεύεις άλλο τα τσογλάνια! Μην τους προσφέρεις άλλοθι. Κακή σπορά είναι. Κακή σπορά».
Μην τον λυπάσαι αυτόν που δεν έχει δει τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Είναι ο ίδιος σκοτάδι. Μαύρο. Πίσσα. Και άξια η μοίρα του…
Πώς να φωνάξει «ΖΕΙ» εκείνος που δεν έζησε;
Πώς να φωνάξει «ΖΕΙ» ο πεθαμένος; Γίνεται;
καλησπέρα Ανδρέα.. την πρώτη φορά που μπήκα στο Πολυτεχνείο.. τέτοια μέρα πριν έξι χρόνια ανατρίχιασα κι έκλαιγα..χωρίς να έχω ζήσει εκείνα τα χρόνια, χωρίς να έχω μεγαλώσει σ' ένα σπίτι να μιλάμε για πολιτική..
ΑπάντησηΔιαγραφήαν καταλαβα καλά μιλάς για τη δική μας γενιά..δε θα την υπερασπιστώ.. κι εγώ θυμωμένη είμαι, πικραμένη, απογοητευμένη..
ας αναλογιστούμε όμως πως μας μεγαλώσατε.. πως είδαμε εμείς τη γενιά του Πολυτεχνείου, να αναριχάται στις καρέκλες της εξουσίας χάνοντας κάθε ιδεολογία και ξεπουλώντας κάθε ιδανικό..τυχαία είναι η πολιτισμική μας διαπαιδαγώγηση? η παιδεία, η επιφανειακή, η ρηχή είναι τυχαία;
έχω τόσα πολλά να καταλογίσω και στη γενιά σας και στη γενιά μας.. δεν είναι όμως αυτό το ζήτημα..ας βρούμε τη χρυσή τομή κι ας τραβήξουμε μαζί για νεους αγώνες..δεν είμαστε κακή σπορά..ό,τι σπείρατε όμως θερίζετε!
Μιλώ περισσότερο για μια κάστα που διαπερνά και τις δύο μετά-το-πολυτεχνείο γενιές. Τη δική σου αλλά και τη δική μου. Μια κάστα αμοραλιστών εξυπνάκηδων που κάνουν καριέρα χαζο-αμφισβητώντας και κριτικάροντας οτιδήποτε τους πέφτει στα χέρια (ή απ' τα χέρια).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστειολόγοι και κυνικοί του κώλου.
Από την άλλη, όχι, δεν μπορούν πάντοτε να μετατοπίζονται οι ευθύνες στους προηγούμενους. Κάποτε θα πρέπει να πάρει ο καθένας το μερτικό που του αντιστοιχεί από αυτή την κατάντια...
Ει, ξυλινοι καραγκιοζηδες υπαρχουν σε καθε εποχη, σε καθε γενια. Δεν ηταν τοτε ολοι στο Πολυτεχνειο, οπως παλιοτερα δεν ηταν ολοι στην ΕΠΟΝ, οπως ακομα παλιοτερα δεν ηταν ολοι στο αρματολικι. Ετσι και αργοτερα, καποιοι ελειπαν, αλλα η ιστορια δεν σταματησε στο Πολυτεχνειο: φοιτητικα του '79-'80, Χημειο '85, ο χαμος του '90-'91, μαθητικα του '98, Θεσσαλονικη '03, και φοιτητικα του '06-'07 ειναι μονο τα πιο τρανταχτα παραδειγματα. Δεν ειναι λοιπον "η γενια" των Χαριτωμενων, ειναι οι ...Χαριτωμενοι σε καθε εποχη και σε καθε γενια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιστεύω πως όλοι μπορούν να βρεθούν στην πρώτη γραμμή οποιουδήποτε αγώνα. Ομως το να κάθεσαι πίσω πίσω (πιο πίσω δεν γίνεται) και να κάνεις πλακίτσα και χιουμοράκι είναι άλλο πράγμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε διαφωνω καθολου. Απλα λεω οτι αυτο δεν ειναι χαρακτηριστικο της μιας γενιας ή της αλλης :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα είναι ότι αυτοί που δεν φωνάζουν για το παρελθόν, βγάζουν τα λαρύγγια τους για το μέλλον. Όλο για το μέλλον. Το "τώρα" πάει περίπατο. Να περιμένουν να αλλάξει ο καιρός για να πολεμήσουν για αυτά που τους έχουν αρπάξει. Αυτό ένοιωσα εγώ σήμερα. Την άλλη φορά στον μπλοκ των αντιεξουσιαστών. Εκεί κάνουν κάτι τώρα. Καλό ή κακό δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ή κακό δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, όχι!
Το καλό δεν είναι το ίδιο με το κακό. Δεν είναι καν ακριβώς το ίδιο με το "καλό" του διπλανού. Είναι όμως πιό ίδιο με το καλό καποιου άλλου απ ό,τι με το κακό.
Όχι και να λέμε και πως δεν έχει σημασία η διάκριση.
Το καλό είναι καλύτερο από το κακό, αλλιώς δεν έχει νόημα να συζητάμε.
Και ποιός θα κρίνει τι είναι καλό και τι κακό τελικά σε αυτό τον τόπο και αυτό τον καιρό; Εγώ και εσύ ή οι φωνές που ακούγονται σκόρπια γύρω μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τον plagal για τους ξύλινους καραγκιόζηδες όλων των εποχών. Στα δύσκολα, ακόμα και οι πιο "αντιδραστικοί" λακίζουν, ενώ οι περισσότεροι κοιτάνε αλλού, για να μην παραλείψω και τα λαμόγια που το χαίρονται κιόλας (γιατί όχι;).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα στεφάνια είναι όλοι καλοί, είναι εύκολο να έρχεσαι εκ των υστέρων και να απαιτείς μερίδιο ψευδαίσθησης "αγώνα". Αλλά αυτό είναι η χειρότερη ξεφτίλα που μπορεί να ζήσει άνθρωπος.
Το παρελθόν δεν είναι άλλοθι του παρόντος, δε δικαιολογεί τίποτα.
Αλλά το παρελθόν που δεν έχει κλείσει δεν πρόκειται να βρει άλλοθι στο μέλλον, πείτε το στο παρελθόν να μη χαίρεται.
Φοβερό το ... "Μην τον λυπάσαι αυτόν που δεν έχει δει τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Είναι ο ίδιος σκοτάδι. Μαύρο. Πίσσα. Και άξια η μοίρα του…" Αλλά θέλω να πιστεύω πως πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τους λυπάσαι τους τυφλούς, τους κουφούς και τους ανεγκέφαλους, που αγοράζουν φτηνά άλλοθι στις επετείους. Η βία ήταν πάντα το όπλο της βλακείας, και αυτό γιορτάζουμε στην επέτειο του πολυτεχνείου όλα τα χρόνια μετά από αυτή (από όπου και τα σοβαρά επεισόδια και καταστροφές που έχουν γίνει κατά καιρούς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρέσεις; Ψευδαισθήσεις υπάρχουν, εξαιρέσεις δύσκολα. Η βία είναι το όπλο της βλακείας.
Ποιά βία; Των αναρχικών μόνο ή κάθε είδους βία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιού είδους βία;
Ανοίγεις μεγάλο θέμα!
Η βία κάθε είδους και μορφής και για οποιοδήποτε λόγο από οποιονδήποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα, βία χρησιμοποιείται όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πουν ή να κάνουν, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί πυο χρησιμοποιούν βία εξαρχής και όχι εκ των υστέρων. Και οι μεν και οι δε είναι επικίνδυνοι, δημιουργούν ή οξύνουν προβλήματα, και πρέπει με κάθε μέσο και κάθε τρόπο να εμποδίζεται αυτό.
Οι οχλοκρατικές αντιλήψεις περί "ηρώων" και "ένδοξου παρελθόντος", όταν εκφέρονται τελείως ανέξοδα και δεν ανταποκρίνονται στα τρέχοντα δεδομένα (αλλά γίνονται μόνο για χάρη της "ανόρθβσης του ηθικου"), είναι επίσης επικίνδυνες και μπορεί να οδηγήσουν ή να ενθαρρύνουν σε αναίτια βία, σαν συνέπεια της ενθάρρυνσης του όχλου.
Όλα αυτά είναι απλώς προβλήματα.
Μια ερώτηση πριν συζητήσουμε για το ΤΙ είναι βία: όταν λες "πρέπει με κάθε μέσο και κάθε τρόπο να εμποδίζεται αυτό" τι εννοείς. Πως σταματάς τη βία χωρίς να ασκήσεις βία; Διότι και οι αναρχικοί με το "Βία στη Βία της εξουσίας" αυτό λένε. Να σταματήσει η βία των κρατούντων με κάθε -ακόμη και βίαιο- τρόπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι όμως οτι όλα όσα λες τα τοποθετείς μέσα σε δημοκρατικές συνθήκες. Υπο καθεστώς δικτατορίας ή Κατοχής δικαιολογείς τη βία εναντίον δικτατόρων και κατακτητών;
Με κάθε μέσο, οπωσδήποτε όχι με βία. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν έχουν άλλα μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ βία δικτατόρων κλπ. είναι πολύ σχετική, μπορώ να σου απαντήσω και με τη βία του όχλου, όχι των αναρχικών, που μπορεί να αποτελεί εξίσου μεγάλο πρόβλημα.
Κοντολογίς, είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί, "δεν ξέρεις τις προθέσεις του άλλου", όταν δεν το ξέρεις ή δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό και παίρνεις σημαντικές αποφάσεις, είσαι δημόσιος κίνδυνος. Έτσι ξεκινάνε οι φαύλοι κύκλοι της βίας.
Τι είναι "όχλος";
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Πολυτεχνείο ήταν "όχλος";
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, όχλος είναι αυτοί που τη μια λένε "πρεζάκια" και την άλλη "γιαννίτσαροι", αυτοί που τη μια υποστηρίζουν, στα δύσκολα εξαφανιζόλ, βαράνε κι από πάνω, χαίρονται με ο,τιδήποτε γίνεται με στόχο τον άλλο (γιατί όχι, λέγανε) και μετά έρχονται να φαντασιωθούν ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις και ο αγώνας κατά της χούντας είναι το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός είναι ο όχλος. Τυφλά και άκριτα, πρέπει να προσέχει κανείς αυτούς που λυσάνε για "ήρωες" μόνο και μόνο για να τους κατασπαράξουν ζωντανούς.
Στην τελική, πολύ ωραία με τον "αγώνα", προκειμένου να συγκρατηθεί αυτό θα πέσει καμιά πραγματική χούντα πάνω στα κεφάλια τους και δε θα ξέρουν από πού τους ήρθε. Δεν πετάμε έτσι ό,τι να ναι, ιδίως για χούντες και ρέστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ "λαός" κοιμάται βαθύτερα από ποτέ.
Σε έχασα τώρα; Ποια πρεζάκια και ποιοί γενίτσαροι; Για ποιούς μιλάς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αναρχικοί, που ακόμα και αυτοί στα δύσκολα λακάνε. Αν στα δύσκολα τρέχεις, για να έρθεις μετά να λες για "αγώνες" και "ανατροπές", χαιρετίσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, τρέχουν προς τις ζαρντινιέρες για να γίνουν "κιμάς"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή θεωρείς οτι δεν ζούμε μία πραγματική Χούντα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κανονική χουντάρα ζούμε.
Χρειάζεται να ξαναπώ τι γνώμη μου για τις ζαρντινιέρες; Αναρχικός ήταν στη ζαρντινιέρα ή άσχετος φοιτητής που πλήρωσε για τον κύκλο βίας που είχε ανοίξει; Όσο για τους "ζαρντινιέρος", κανένα σχόλιο για να μην τα πάρω. Όχι στη βία σημαίνει όχι στη βία, ελληνικά μιλάω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού είναι η πραγματική χούντα; Ξέρεις τι μπορεί να ακολουθήσει με μερικές τέτοιες "εξυπνάδες"; Ξέρεις ποιος θα την πληρώσει; Οι "αντι-χουντικοί" της πλάκας, αυτοί που στα δύσκολα λακάνε, να ρθουν να πληρώσουν καμιά φορά, όχι σε πορειούλες και εξυπνάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια είναι τα χαρακτηριστικά της σημερινής "χούντας", ξέρεις τι σημαίνει χούντα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μένα απευθύνεται το ερώτημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μιας καιο λέγαμε για χούντα, λίγο να πας να χαλαρώσεις, τρέχουν τα σκουπίδια και συσσωρεύονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα, τώρα που λέγαμε για χούντα, μόλις είδα ότι διαγράφηκα από το sync.gr, χωρίς αιτιολόγηση; Ποιος έβαλε το χεράκι του, αν όχι κάποιο από τα καθάρματα με τα κοστούμια που παρακολουθούν παράνομα συνομιλίες, συκοφαντούν ανεξέλεγκτα κλπ.;
Αυτό είναι ένα δείγμα ανεγκέφαλου χειρισμού, αν θες να ξέρεις. Αν προσπαθούν να φιμώσουν κάποιον έτσι, απλώς δηλώνουν ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ. Αν δεις κανένα από δαύτα τα υποκείμενα, πεστους το, όχι για ήρωες και παρελθόντα. Μεγαλύτερη κοτσάνα από αυτή δεν μπορεί να υπάρξει. Έτσι κλιμακώνουν τα αποκλιμακούμενα. Είναι ζώα, καμιά αμφιβολία.
Θα σου έλεγα τι σημαίνει δημοκρατία, όχλος, ομαλές διαδικασίες κλπ., αλλά βλέπω ότι έχω να κάνω με ζώα και δε χρειάζεται. Μεταχειρίζεσαι τεχνικές στάβλου από εκεί και πέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρίστε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα, είδα τη διαγραφή από το sync και το ανέφερα σαν δείγμα χουντικής συμπεριφοράς. Αυτό είναι βλακεία (και δε θεωρώ υπεύθυνους το sync.gr).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζουμε παρακάτω.
Η διαδικασία είναι η εξής: υπάρχει ένα θέμα, ακολουθεί κλιμάκωση κλπ., λειτουργία όχλου, παρεμβαίνει ο κρατικός όχλος για να ελέγξει την κατάσταση, "αισθάνονται ισχυροί", αισθάνεσαι τρόμο μπροστά στην ανευθυνότητα και την επιπολαιότητά τους, λένε "δεν ξέρουν τις προθέσεις", ξέρεις με σαφήνεια τις δικές τους, αποκλιμακώνεις, αλλά επιμένουν. Είναι εντελώς ζώα, και τα ζώα είναι αυτά που καταφεύγουν σε βία, χούντες κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά γνώμη μου είναι να προσπαθεί κάποιος να φερθεί σαν να υπήρχε περίπτωση να κάνει με ανθρώπινα όντα, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο τελικά. Άσε πίκρα.
Μια απεργία δεν είναι το ίδιο με την κατάλυση της χούντας. Είδες και τι έγινε με το ασφαλιστικό έτσι;
Όταν οι συνδικαλιστές λειτουργούν όπως λειτουργούν και το κάθε λαμόγιο διεκδικέι το βόλεμά του, με τα μεγαλο-λαμόγια να βολεύονται καλύτερα, πώς να μιλήσεις για χούντα και ελευθερίες;
Σου θυμίζω το post http://iremidynami.blogspot.com/2008/11/blog-post_5036.html
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σου προτείνω το βιβλίο
Witchcraft, Sorcery, Rumors and Gossip (New Departures in Anthropology), σχετικά με τη λειτουργία όχλων, τις "λαϊκές αποφάσεις" (είναι πολύ περισσότερο λάθος από όσο φαντάζονται οι περισσότεροι, και θα είχαν τραγικές συνέπειες για τους ίδιους) και τη "λαϊκή βούληση".
Το κατεβάζεις στο http://mihd.net/dl.