100 ερωτήματα περί Πολέμου και Διεθνούς Δικαίου…

1. Η κήρυξη ενός πολέμου είναι πάντοτε «παράνομη»;

2. Ή μήπως άλλες φορές είναι «νόμιμη» κι άλλες «παράνομη»; Και πότε είναι το ένα ή το άλλο;

3. Μήπως η κήρυξη ενός πολέμου είναι πάντοτε «λάθος»;

4. Ή μήπως άλλοτε είναι «λάθος» κι άλλοτε «σωστή»; Και πότε;

5. Το «νόμιμο» είναι πάντοτε και «σωστό»; Το «παράνομο» πάντοτε «λάθος»;

6. Η νομιμότητα είναι πάντοτε ταυτόσημη με την ηθική;

7. Το «Ολοκαύτωμα» των Εβραίων ήταν «παράνομο» στη Γερμανία;

8. Η κήρυξη του πολέμου κατά της Ναζιστικής Γερμανίας ήταν «λάθος»;

9. Υπάρχουν «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι;

10. Πως μπορεί να εξασφαλιστεί ότι ένας «ανθρωπιστικός» πόλεμος δεν θα έχει αθώα θύματα;

11. Αν έχει «αθώα» θύματα, τι είδους «ανθρωπιστικός» πόλεμος είναι;

12. Και ποια είναι «αθώα» θύματα σε έναν πόλεμο (εκτός ίσως από τα παιδιά);

13. Είναι άραγε «αθώοι» όλοι οι άμαχοι πολίτες;

14. Αυτοί για παράδειγμα που πρόσφεραν δηλητηριασμένες τροφές και νερό στους Αμερικανούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν;

15. Είναι πάντοτε «αθώες» οι ΜΚΟ και τα μέλη τους;

16. Αλήθεια, σε ποιο σύστημα Δικαίου υπάγονται οι ΜΚΟ και οι πράξεις τους; Στο Διεθνές, στο Εθνικό της χώρας προέλευσης τους ή της χώρας στην οποία δρουν;

17. Μαχητής είναι μόνο ο ένστολος πολίτης;

18. Το υγειονομικό ενός στρατεύματος είναι πάντοτε «αθώο»;

19. Υπήρξε ποτέ κάποιος «ανθρωπιστικός» πόλεμος όπου δεν κατεσφάγησαν χιλιάδες αμάχων;

20. Πότε ο θάνατος αμάχων ονομάζεται «γενοκτονία» και πότε «παράπλευρες απώλειες»;

21. Ποιο σημείο του Διεθνούς Δικαίου ορίζει τη διαφορά ενός πολεμικού εγκλήματος από μια πολεμική αστοχία όπου έχουν βομβαρδίσει έναν γάμο;

22. Η «ανθρωπιστική βοήθεια» (σε φάρμακα, τρόφιμα, ρούχα κλπ) είναι μια «ουδέτερη» βοήθεια ή μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς;

23. Όταν σκοπός ενός πολέμου είναι η ειρήνευση μέσω της εξάντλησης των δυνάμεων του αντιπάλου, η «ανθρωπιστική βοήθεια» δεν παρατείνει αυτόν τον πόλεμο και τις συνέπειές του;

24. Ενας πόλεμος είναι «νόμιμος» όταν αυτοί που τον κηρύσσουν επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Όπως π.χ. ο πόλεμος κατά του Ιράκ; Ή η εισβολή στην Κύπρο;

25. Πολεμώντας για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων π.χ. των Κούρδων, μπορεί να μην καταπατάς τα ανθρώπινα δικαιώματα κάποιων άλλων, π.χ. των Τούρκων;

26. Ενας πόλεμος ή μια εισβολή ιδεολογικής ή ταξικής «αλληλεγγύης» -όπως η εισβολή των Ρώσων στην Τσεχοσλοβακία- είναι «νόμιμος», «δίκαιος» και «σωστός»;

27. Ποιος αποφασίζουν το πότε συγκρούονται τα ανθρώπινα δικαιώματα της μιας και της άλλης πλευράς σε έναν πόλεμο;

28. Υπάρχουν «δίκαιοι» πόλεμοι με «άδικες» αιτίες;

29. «Αδικοι» πόλεμοι με «δίκαιες» αιτίες;

30. Ο πόλεμος κατά του Αξονα ήταν ένας «δίκαιος» πόλεμος; Ή μήπως ήταν «άδικος» επειδή προχώρησε σε ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς γερμανικών πόλεων (π.χ. στη Δρέσδη); Ή στη ρήψη της ατομικής βόμβας;

31. Ο πόλεμος που γίνεται στο πλευρό ενός Συμμάχου είναι «δίκαιος» πόλεμος; Ηταν για μας τους Ελληνες «δίκαιος» ο πόλεμος της Κορέας στον οποίο συμμετείχαμε;

32. Ηταν μέχρι ενός σημείου «δίκαιος» κι από ένα σημείο και πέρα «άδικος»; Και ποιος ορίζει αυτά τα «σημεία» και όρια;

33. Ο πόλεμος που διεξάγει ένας «φιλελεύθερο» κράτος εναντίον ενός «απολυταρχικού» είναι πιο «δίκαιος» από έναν πόλεμο που διεξάγει ένα «απολυταρχικό» κράτος εναντίον ενός «δημοκρατικού»;

34. Η αυτοάμυνα είναι μια «δίκαιη» αιτία για έναν πόλεμο;

35. Η αυτοάμυνα είναι μια «δίκαιη» αιτία για μια εθνική εκκαθάριση ή για μια γενοκτονία;

36. Η αυτοάμυνα μπορεί να είναι «προληπτική»; Όπως π.χ. με την περίπτωση του Ιράκ; Ή για να αποφευχθεί μια εθνοκάθαρση; Όπως με την επίθεση της Ρωσίας κατά της Γεωργίας;

37. Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο εκδημοκρατισμός, η υπεράσπιση ενός αξιοπρεπούς τρόπου ζωής αποτελούν «δίκαιες» αιτίες για έναν πόλεμο;

38. Είναι «άδικος», «λάθος», «παράνομος» ένας πόλεμος που γίνεται για να σωθούν 100.000 ή 1.000.000 ζωές όταν οι αρχηγοί των επιτιθέμενων δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι ή είναι μαφιόζοι-καπιταλιστές όπως π.χ. οι Ρώσοι;

39. Ενας «ιερός πόλεμος» είναι «δίκαιος»; Και αν ναι, δικαιολογεί 3.000 νεκρούς με ένα χτύπημα;

40. Ενας «δυτικός» πόλεμος δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι θρησκευτικός; Τότε τι ήταν ο πόλεμος των Αγγλων κατά των Ιρλανδών; Των Σέρβων κατά των Βοσνίων;

41. Ένα πόλεμος «υπέρ της δημοκρατίας» είναι δίκαιος; Και αν ναι, δικαιολογεί 500.000 νεκρούς σε ένα χρόνο;

42. Ποιος αποφασίζει γι αυτές τις αναλογίες στόχου/θυμάτων;

43. Μήπως ένας νεκρός Γερμανός αξιωματικός «αναλογεί» στην εκτέλεση όλων των κατοίκων στα Καλάβρυτα;

44. Μήπως 1.000 νεκροί Αραβες αναλογούν σε 3.000 νεκρούς αμερικανούς;

45. Μήπως 3.000 ανθρώπινες ζωές στη Νέα Υόρκη αναλογούν σε 500.000 ανθρώπινες ζωές στο Ιράκ;

46. Μήπως 1.000 ζωές Οσετών θυμάτων των Γεωργιανών αναλογούν σε 5.000 ζωές Γεωργιανών θυμάτων των Ρώσων;

47. Που τελειώνει ο Πόλεμος και που αρχίζουν τα Εγκλήματα Πολέμου;

48. Ένα «τρομοκρατικό» κίνημα αποκλείεται να έχει ως στόχο τη δημοκρατία; Αυτό το κάνει λιγότερο «τρομοκρατικό»;

49. Οι Εβραίοι βομβιστές που μάχονταν για τη δημιουργία του Ισραηλινού κράτους ήσαν «λιγότερο» ή «περισσότερο» «τρομοκράτες» από τους Παλαιστίνιους που μάχονται για το ίδιο πράγμα;

50. Η «απαλλαγή» ενός λαού από μια επιθετική μειονότητα είναι «δίκαιη» αιτία πολέμου;

51. Ενας «μάταιος» πόλεμος –όταν ο αντίπαλος έχει την απόλυτη υπεροπλία- είναι «λάθος»; Μήπως είναι και «παράνομος» διότι το μόνο που θα προκαλέσει είναι θάνατος και αιματοχυσία;

52. Δηλαδή ο πόλεμος των Ελλήνων κατά των Οθωμανών ήταν ένας «μάταιος»-«άδικος» πόλεμος; Ο πόλεμος κατά των Ιταλών το 1940;

53. Μήπως τέτοιοι μάταιοι πόλεμοι δεν γίνονται και τώρα; Ή δεν θα γίνουν στο μέλλον;

54. Η προσάρτηση εδαφών –αλλαγή συνόρων- είναι πάντοτε «παράνομη»;

55. Κι αν είναι πάντοτε παράνομη, είναι και πάντοτε λάθος;

56. Η ανεξαρτητοποίηση εδαφών –αλλαγή συνόρων- είναι πάντοτε νόμιμη;

57. Κι αν είναι πάντοτε νόμιμη, είναι και πάντοτε σωστή;

58. Η αντίσταση σε έναν κατακτητή, έναν εισβολέα ή έναν τύραννο είναι νόμιμη ή παράνομη;

59. Και ποιος αποφασίζει τι είναι «νόμιμο», «παράνομο», «σωστό» ή «λάθος»;

60. Αλλά και ποιος μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιον «κατακτητή», «εισβολέα» ή «τύραννο», «τρομοκράτη» και όχι «απελευθερωτή», «υπερασπιστή της δημοκρατίας» ή «δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη»;

61. Ο Χίτλερ δεν ήταν «τύραννος» επειδή είχε εκλεγεί δημοκρατικά από τους Γερμανούς; Ο Σαντάμ; Ο Αχμαντινεζάντ;

62. Και μήπως είναι «τύραννος» η βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ που δεν έχει εκλεγεί δημοκρατικά;

63. Ποιοι «δικαιούνται» να κηρύξουν έναν επιθετικό ή αντιστασιακό πόλεμο;

64. Μόνο οι εθνικές/κρατικές οντότητες και οι ηγέτες τους ή και αντιστασιακά κινήματα και επαναστατικές ομάδες χωρίς «νόμιμους» ηγέτες είναι «κατάλληλα» να κάνουν πόλεμο;

65. Δηλαδή το κίνημα κατά του Απαρτχάιντ ήταν «παράνομο» και δεν έπρεπε να αντισταθεί (και να νικήσει);

66. Από την άλλη, οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας των Παλαιστινίων είναι «ντε φάκτο» «νόμιμες»;

67. Μήπως τα κατάλληλα άτομα για να πραγματοποιήσουν έναν πόλεμο είναι τελικά εκείνα που δεν στοχεύουν σε οφέλη όπως π.χ. τα κέρδη μια πολυεθνικής εταιρείας;

68. Τότε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είναι «κατάλληλος» να κηρύξει πόλεμο και οι Τζορτζ Μπους και Ντικ Τσέϊνι δεν είναι «κατάλληλοι»;

69. Πότε κάποιος είναι «μαχητής της ελευθερίας» και πότε «τρομοκράτης»;

70. Το δικαίωμα στην ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση ενός λαού ή μας μειονότητας είναι πάντοτε «νόμιμο»;

71. Το δικαίωμα να υπερασπίζεσαι τα εδάφη που διοικείς και κατέχεις, δηλαδή τα εντός των συνόρων σου εδάφη, είναι πάντοτε «παράνομο»;

72. Ο ΟΗΕ έχει εκδώσει 65 αποφάσεις σύμφωνα με τις οποίες η κατοχή Παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ είναι ΚΑΙ λάθος ΚΑΙ παράνομη. Και; Τι έγινε;

73. Από την άλλη πλευρά, ο ΟΗΕ δεν έχει βγάλει ΟΥΤΕ ΜΙΑ απόφαση που να χαρακτηρίζει την «αντίσταση» των Παλαιστινίων «τρομοκρατική» (δηλαδή ΚΑΙ «λάθος» και «παράνομη»). Γιατί;

74. Υπάρχουν πάντοτε εναλλακτικές λύσεις πέραν της εμπλοκής σε έναν πόλεμο;

75. Είναι το κάθε είδους πρόβλημα ή η κάθε διαφορά διαπραγματεύσιμη;

76. Κι όταν ο άλλος επιδιώκει τη δημιουργία «τετελεσμένων» με τη χρήση στρατιωτικής βίας υπάρχει και πάλι εναλλακτική λύση και διαπραγμάτευση;

77. Ολοι οι πόλεμοι είναι ιδιοτελείς;

78. Ολοι οι πόλεμοι γίνονται για το «ψητό»;

79. Ολοι οι πόλεμοι γίνονται για το πετρέλαιο όπως ισχυρίζονται τα πιο χυδαία ή απλοϊκά μυαλά;

80. Ο πόνος γενιών και γενιών που ξεριζώθηκαν από την Μικρά Ασία ή από τη Βόρεια Κύπρο είναι «ψευτο-πόνος» μόνο και μόνο επειδή χάσαμε το «ψητό»;

81. Ενας Εμφύλιος Πόλεμος γίνεται πάντοτε για το «ψητό»; Και πότε είναι «σωστός» και πότε «λάθος»;

82. Είναι «δίκαιη» αιτία ενός Εμφύλιου πολέμου η κοινωνική αλλαγή;

83. Η Γαλλική και η Ρώσικη επανάσταση ήταν όντως «επανάσταση» ή «εμφύλιος» ή «τρομοκρατία»; Προφανώς ο Λουδοβίκος θα είχε διαφορετική άποψη απ’ ότι ο Ροβεσπιέρος, ο Τσάρος διαφορετική απ’ ότι ο Λένιν…

84. Είναι «δίκαιος» και «νόμιμος» ένας πόλεμος που γίνεται για να επιφέρει την κοινωνική και πολιτική αλλαγή σε έναν τρίτο; Στο Ιράκ για παράδειγμα;

85. Η εξέγερση κατά του Σαντάμ ήταν το ίδιο «δίκαιη» και «νόμιμη» όσο η εξέγερση κατά του Αλλιέντε στη Χιλή;

86. Και αντίστοιχα, ο απαγχονισμός του Σαντάμ ήταν το ίδιο «νόμιμος» και «σωστός» όσο και η στήριξη του Πινοσέτ;

87. Οι «συνθήκες Ειρήνης» έχουν ένα χρονικό όριο ή ισχύουν ες αεί;

88. Και ποιος κρίνει ότι έχει καταπατηθεί μια «συνθήκη Ειρήνης» δίχως όρια;

89. Ενας «ειρηνόφιλος» είναι πάντοτε και a priori εναντίον οποιουδήποτε πολέμου; Ακόμη κι ενός πολέμου που στρέφεται κατά του έθνους του;

90. Για έναν ειρηνόφιλο όλοι οι πόλεμοι είναι «παράνομοι», «λάθος», «άδικοι»; Ολοι; Είτε επιθετικοί είτε αντιστασιακοί;

91. Δηλαδή είναι λάθος που αντιστάθηκαν οι Τρώες στους Αχαιούς, οι Σπαρτιάτες στους Πέρσες, οι Γαλάτες στους Ρωμαίους, οι Ελληνες στους Τούρκους, οι Ρώσοι στους Γερμανούς, οι Κινέζοι στους Ιάπωνες, οι Βιετναμέζοι στους Αμερικάνους;

92. Κανένας πόλεμος δεν έγινε ποτέ στο όνομα της δικαιοσύνης ή της δημοκρατίας ή της ελευθερίας ή της ιστορίας και των «οστών των προγόνων» ή των συναισθημάτων ενός λαού ή μιας μειονότητας, μιας «μικρής» ή Μεγάλης Ιδέας; (Όλα τα βιβλία ιστορίας λένε, δηλαδή, ανοησίες;)

93. Αλήθεια, ένας πόλεμος που γίνεται στο όνομα μιας Μεγάλης Ιδέας (της Μεγάλης Ρωσίας, της Μεγάλης Ελλάδας ή του Αμερικάνικου Ονείρου) είναι «δίκαιος» ή «άδικος»;

94. Στον πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο;

95. Με βάση ποιο κανόνα του Διεθνούς Δικαίου ο ένας έχει δίκιο και ο άλλος άδικο;

96. Μήπως έχουν και οι δύο άδικο; Κάτι που σημαίνει ότι δεν υπήρξε καμιά πραγματική αιτία σ’ αυτόν τον πόλεμο ή έστω καμιά «δίκαιη» αιτία;

97. Και ποιος αποφασίζει αν αυτός ο πόλεμος είναι «δίκαιος». «άδικος», «νόμιμος» ή «παράνομος» και για ποια πλευρά; Ο Πούτιν; Ο Μπους; Ο ΟΗΕ; Το ΝΑΤΟ; Η Ε.Ε.; Με βάση ποια θεμελιώδη Αρχή;ΗΗ

98. Ποια είναι η θεμελιώδης αρχή που διέπει τις αποφάσεις κι αυτά που αυτές υποβάλλον και επιβάλλουν με τη σειρά τους;

99. Σε ποια κοσμοθεωρία υπάγεται η αντίληψη των Διεθνών Οργανισμών και του Διεθνούς Δικαίου για το τι είναι «νόμιμο», «παράνομο», «σωστό» ή «λάθος»;

100. Σε ποια θεωρία περιλαμβάνεται το πώς πρέπει να είναι η ανθρώπινη συμβίωσή μας;