Tinariwen / 26 Ιουλίου 2008

Λόφος Σάνης, 21:30

Η ιστορία των Tinariwen είναι σίγουρα ασυνήθιστη: τρεις έφηβοι της φυλής των Τουαρέγκ, εξόριστοι σε μια όαση της ερήμου – σε στρατόπεδο του Καντάφι - ερωτεύονται την κιθάρα, βρίσκουν σε αυτή τη δική τους εσωτερική τους όαση. Έχοντας χάσει τα σπίτια και τις οικογένειές τους, δημιούργησαν ένα νέο είδος μουσικής που ακροβατεί ηχητικά ανάμεσα στο παρελθόν της μουσικής των Τουαρέγκ και τον δυναμισμό των αλλαγών που ερχόταν και οι ίδιοι ζούσαν ήδη, εκφρασμένο μέσω των ήχων της μοντέρνας ηλεκτρικής και ακουστικής κιθάρας. Το είδος αυτό εξελίχθηκε και σήμερα ονομάζεται Tisoumaren, ενώ απαγορεύτηκε ως επαναστατικό σε ορισμένες περιοχές. Το 1990 συμμετείχαν στο αντάρτικο κίνημα εναντίον των κυβερνήσεων του Μάλι και του Νίγηρα, οι οποίες κυνηγούσαν τους νομάδες της ερήμου.
Ανάμεσα στους μεγαλύτερους τους θαυμαστές συγκαταλέγεται ο Robert Plant, η μυθική φωνή των Led Zeppelin, που τους αποκαλεί πραγματικό ροκ και έχει συμπράξει μαζί τους, όπως και ο Carlos Santana, και πάνω στη σκηνή. Οι Tinariwen, - από τη δημιουργία του γκρουπ πριν τριάντα χρόνια - δεν σταμάτησαν να γητεύουν με τις κιθάρες και τη φωνή τους την σκόνη της ερήμου.

>>>

«Τιναρίβεν»

Τα μπλουζ της ερήμου

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η ιστορία των «Τιναρίβεν» έχει τις ρίζες της στο αντάρτικο: Τα μέλη του συγκροτήματος γνωρίστηκαν σ' ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης του Καντάφι, κάπου στη Λιβύη, στη διάρκεια του εμφυλίου των Τουαρέγκ με τη φυλή των Μπαμπάρα που κυβερνούσε το Μάλι τη δεκαετία του '90. Οι ίδιοι ανήκουν στους «Τουαρέγκ», τραγουδούν στη διάλεκτο Ταμασέκ και παίζουν ένα είδος ηλεκτρικής παραδοσιακής μουσικής που πολλοί τα ονομάζουν μπλουζ της ερήμου. Μια μείξη από παραδοσιακούς ρυθμούς της φυλής τους με ηλεκτρικές κιθάρες και αρκετά αραβικά αλλά και ροκ στοιχεία. Και χρησιμοποιούν ασυνήθιστα μουσικά όργανα όπως το τύμπανο τιντ και το λαούτο τέχερντεντ.

Το Σάββατο οι «Τιναρίβεν» εμφανίζονται φεστιβάλ της Σάνης της Χαλκιδικής, στο πλαίσιο του τριήμερου «Sounds of the World». Ευκαιρία να δούμε κι εμείς από κοντά το γκρουπ που έχει κλέψει την καρδιά του Ρόμπερτ Πλαντ και του Σαντάνα. «Ποτέ δεν φανταστήκαμε πως θα γινόμασταν τόσο δημοφιλείς», λένε στο «7». «Δεν το πιστεύαμε ακόμα και όταν τριγυρίζαμε νέοι και γεμάτοι όνειρα στην Αλγερία και τη Λιβύη, χωρίς προοπτική και με άδειες τσέπες». Η αρχική επαφή με το κοινό της Δύσης έγινε στα περίφημα Φεστιβάλ της Ερήμου. «Το πρώτο φεστιβάλ πρέπει να μάζεψε γύρω στους εκατό δημοσιογράφους απ' όλο τον κόσμο» θυμούνται. «Αυτοί έγιναν οι καλύτεροι πρεσβευτές της μουσικής μας. Ακολούθησε και η κυκλοφορία του πρώτου μας άλμπουμ, μία μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία αμέσως μετά καθώς κι άλλα φεστιβάλ της ερήμου που συγκέντρωναν ακόμα περισσότερο κόσμο. Αναδείχθηκαν και άλλα ονόματα από τα μέρη μας, όπως οι Toumast και Etran Finatawa, και το όλο πράγμα εξελίχθηκε σε χιονοστιβάδα».

- Και από τότε περιοδεύετε συνεχώς, ειδικά στην Ευρώπη...

«Οι Ευρωπαίοι είχαν ένα ερωτικό δέσιμο με την έρημο από τον 19ο αιώνα ακόμα. Η έρημος προσφέρει στον άνθρωπο και χώρο και χρόνο, δύο πράγματα που λείπουν από τη σύγχρονη ζωή».

- Γίνεται, βέβαια, χαμός με τις world μουσικές το τελευταίο διάστημα...

«Ειλικρινά δεν το γνωρίζω. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να μιλούν για world music, αλλά δεν μπορώ να βρω κάποιο κοινό σημείο μεταξύ των δικών μας ήχων κι εκείνων της Κούβας, ας πούμε. Σίγουρα πάντως με την παγκοσμιοποίηση είναι πιο εύκολο να ανακαλύψεις στοιχεία από μακρινούς πολιτισμούς».

Στους στίχους τους οι Τιναρίβεν αναφέρονται στη νομαδική τους ζωή στη δυτική Σαχάρα, στη φτώχεια, στη μοναξιά και στην αγωνία τους για την επιβίωση. Πώς θα καταλάβουμε τα πολιτικά μηνύματα των τραγουδιών τους; Γελούν.

«Μία καλή αρχή είναι να νιώσετε την αίσθηση που δίνουν τα κομμάτια μας. Στη συναυλία μας υπάρχουν οθόνες όπου μεταφράζονται οι στίχοι μας, ενώ το ίδιο κάνουμε και στα cd μας. Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, μόνο οι άνθρωποι της φυλής μας μπορούν να καταλάβουν ακριβώς τι εννοούμε».

- Η επιτυχία σας βοηθάει τους Τουαρέγκ;

«Χωρίς αμφιβολία οι Τιναρίβεν έπαιξαν ένα ρόλο στην προσπάθεια των Τουαρέγκ στις δεκαετίες '80 και '90. Οταν μαζευτήκαμε από ολόκληρη τη Σαχάρα στα στρατόπεδα της Λιβύης πολλοί ήταν εκείνοι που μας ζητούσαν κασέτες με τη μουσική μας για να την πάνε στα μέρη τους. Ηταν ένας καλός τρόπος για να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει να είσαι Τουαρέγκ. Η ευαισθητοποίηση ήταν πρώτη προτεραιότητα σε έναν κόσμο που δεν υπήρχε τηλεόραση, ραδιόφωνο ή εφημερίδες. Οχι πως μετά το τέλος της μεγάλης εξέγερσης άλλαξε η κατάσταση. Στην ουσία παρέμεινε χαώδης. Συνεχίζουμε να έχουμε προβλήματα όπως η απουσία εκπαίδευσης, η ερήμωση και η πολιτική κακοδιαχείριση των πόρων».

- Δεν γοητεύεστε από τη Δύση;

«Θέλουμε να ζούμε στην έρημο. Αγαπούμε την ηρεμία, τη γη και την ελευθερία της πατρίδας μας και δεν θα την ανταλλάσσαμε ούτε με τα πιο πολυτελή διαμερίσματα στο Μπέβερλι Χιλς. Αν μπορείς να ζήσεις απλά, αυτό είναι και η πολυτέλειά σου».

* Εισιτήρια μπορείτε να αγοράσετε μέσω Ιντερνετ στα www.ticketquest.gr και www.i-ticket.gr ή τηλεφωνικά στο 801-11-60000.

7 - 20/07/2008