Ο Δημήτρης Παρούσης...

Τον γνώρισα φέτος στη Σαμοθράκη.
Μιλήσαμε λίγο στο καράβι.
Μου μίλησαν περισσότερο οι άλλοι, οι συνάδελφοί μας, γι αυτόν. Με εξαιρετικά λόγια. Για την τόλμη του, το ταλέντο του, τα ταξίδια του, τη σεμνότητά του.
Γι αυτή την τελευταία δεν χρειαζόντουσαν λόγια. Την βλέπεις. Στο καθαρό του πρόσωπο. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος ο Δημήτρης. Με όλη τη σημασία των λέξεων.

Καιρό τώρα παρακολουθώ το blog του.
Σήμερα διάβασα για αυτόν στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Και χάρηκα πολύ!

Παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ολλανδία.
Πέρασε την εφηβεία του στην Νέα Ορεστιάδα, την τελευταία βόρεια πόλη της Ελλάδας, «σφηνωμένη» ανάμεσα στην Τουρκία και τη Βουλγαρία.

Στα 19 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη όπου ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις κυριότερες εφημερίδες και ραδιόφωνα της πόλης και το 1998 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του.

Πέρασε από τις σχολές δημοσιογραφίας της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και του Άρχους στη Δανία και πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία της Μεγάλης Βρετανίας.

Το 2000 δοκίμασε την τύχη του στην Αθήνα. Δούλεψε σε μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και internet portal, έγινε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της International Federation of Journalists, δίδαξε σε δημόσιες σχολές δημοσιογραφίας, έγραψε ένα βιβλίο - έρευνα σχετικά με την κυκλοφορία των εφημερίδων και κάποια στιγμή, το 2005, θεωρώντας ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε περισσότερες από 20 χώρες.

Ο Δημήτρης δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση ενός ονείρου που αποτελεί παράλληλα και κρυφό πόθο των περισσοτέρων ανθρώπων - να κάνει το γύρο του κόσμου. Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να το πραγματοποιήσει.

Δεν βρήκε κανέναν να τον ακολουθήσει, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο. Ξεκίνησε μόνος του.

Δεν είχε τα χρήματα να το πραγματοποιήσει, αλλά έκανε το πρώτο βήμα με την ελπίδα ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ότι τουλάχιστον προσπάθησε. Εξάλλου ο κόσμος ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται.

Πούλησε τα ελάχιστα υπάρχοντά του. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του, πήρε το σακίδιό του, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μια πυξίδα και άρχισε τη δική του Οδύσσεια.