Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ...
...κάτι πολύ βρόμικο!
Το τι έχω μάθει και τι έχω δει τους τελευταίους μήνες για το σινάφι δε λέγεται.
Ως αθεράπευτα αφελής αρχικά δεν τα πίστευα.
Και δεν είναι μόνο οι διπρόσωποι "υποστηρικτές" που από τη μια "προσπαθούσαν να βοηθήσουν" και από την άλλη σου έσκαβαν το λάκκο με τους συνεταίρους τους σε διαφόρων ειδών bussiness κάτω από τραπέζια και καρέκλες. Για πάντα θα ακούγονται οι φωνές των "γενναίων" που αρνήθηκαν να συμπαρασταθούν στοιχειωδώς, έστω και τα προσχήματα, σε απολυμένους συναδέλφους τους. Ποτέ δεν ξεχαστούν οι ψίθυροι και τα χαχανητά όσων χάρηκαν πολύ που κάποιοι τους άδειασαν τη γωνιά.
Κι ανάμεσά τους, πρώτοι και καλύτεροι οι "Πρόθυμοι" με τα σκυμμένα κεφάλια που τα σηκώνουν μόνο οταν βρεθούν πτώματα για να πατήσουν επάνω. Να ανέβουν άλλο ένα σκαλάκι. Ερποντας και γλείφοντας. Σιγά-σιγά, σαν τους σάλιαγκες. Το ίδιο γλοιώδεις...
Είναι αυτοί. Είναι και τα μεγάλα κεφάλια. Επίσης σκυμμένα στη φάπα...
Και δεν είναι μόνο τα παραταξιακά παιχνίδια και οι "γαργάρες" για τα μεγάλα θέματα της πόλης. Τα θέματα που "πνίγονται" για να μη θιχτούν τα μεγάλα αφεντικά.
Δεν είναι μόνο αυτά!
Είναι, πάνω από όλα, τα παιχνίδια και οι συκοφαντίες σε βάρος συναδέλφων που έχουν σαν αποτέλεσμα την επαγγελματική και οικονομική τους εξόντωση.
Ευτυχώς κάτι έχει αρχίσει να κινείται:
- Επικρίσεις ΕΣΗΕΜ-Θ στο Β. Παπαγεωργόπουλο
-Οι χοντρές «γραμμές» και το φύλλο συκής
Το τι έχω μάθει και τι έχω δει τους τελευταίους μήνες για το σινάφι δε λέγεται.
Ως αθεράπευτα αφελής αρχικά δεν τα πίστευα.
Και δεν είναι μόνο οι διπρόσωποι "υποστηρικτές" που από τη μια "προσπαθούσαν να βοηθήσουν" και από την άλλη σου έσκαβαν το λάκκο με τους συνεταίρους τους σε διαφόρων ειδών bussiness κάτω από τραπέζια και καρέκλες. Για πάντα θα ακούγονται οι φωνές των "γενναίων" που αρνήθηκαν να συμπαρασταθούν στοιχειωδώς, έστω και τα προσχήματα, σε απολυμένους συναδέλφους τους. Ποτέ δεν ξεχαστούν οι ψίθυροι και τα χαχανητά όσων χάρηκαν πολύ που κάποιοι τους άδειασαν τη γωνιά.
Κι ανάμεσά τους, πρώτοι και καλύτεροι οι "Πρόθυμοι" με τα σκυμμένα κεφάλια που τα σηκώνουν μόνο οταν βρεθούν πτώματα για να πατήσουν επάνω. Να ανέβουν άλλο ένα σκαλάκι. Ερποντας και γλείφοντας. Σιγά-σιγά, σαν τους σάλιαγκες. Το ίδιο γλοιώδεις...
Είναι αυτοί. Είναι και τα μεγάλα κεφάλια. Επίσης σκυμμένα στη φάπα...
Και δεν είναι μόνο τα παραταξιακά παιχνίδια και οι "γαργάρες" για τα μεγάλα θέματα της πόλης. Τα θέματα που "πνίγονται" για να μη θιχτούν τα μεγάλα αφεντικά.
Δεν είναι μόνο αυτά!
Είναι, πάνω από όλα, τα παιχνίδια και οι συκοφαντίες σε βάρος συναδέλφων που έχουν σαν αποτέλεσμα την επαγγελματική και οικονομική τους εξόντωση.
Ευτυχώς κάτι έχει αρχίσει να κινείται:
- Επικρίσεις ΕΣΗΕΜ-Θ στο Β. Παπαγεωργόπουλο
-Οι χοντρές «γραμμές» και το φύλλο συκής
"Είναι τέτοια η συνήθεια του να μην γράφονται όσα συμβαίνουν στην πόλη που κάποιοι παρεξηγούνται ακόμη κι όταν το συζητάμε! Ξίδι!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό λέω και εγώ εδώ και πολύ καιρό.
Πως αλλιώς θα εξασφάλιζαν και δύο και πέντε και εφτά δουλίτσες σε γραφεία τύπου και ιδιωτικές εταιρείες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τέτοια η συνήθεια ανθρώπων που δεν έχουν κάνει ποτέ στη ζωή τους ρεπορτάζ αλλά έχουν αναγάγει σε "τέχνη" τα ευφυολογήματα και τον πνευματώδη σχολιασμό (λέμε τώρα) που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις αυτήν την έντιμη και ανιδιοτελή στάση του...καραβοκύρη. Ευτυχώς που ο καπετάνιος έχει εθιστεί στην...αποκαλυπτική δημοσιογραφία των...εμπορικών τμημάτων και δεν μπορούμε να τον συγκρατήσουμε πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο πιο λιανά ίσως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ακριβώς δεν κατάλαβες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ποιον "καπετάνιο που έχει εθιστεί στην αποκαλυπτική δημοσιογραφία των εμπορικών τμημάτων" αναφέρεται το σχόλιό σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως έχεις εσύ καμία ιδέα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω οτι με την άνεση της ανωνυμίας σου μπορείς να εξηγήσεις καλύτερα το τι εννοείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω οτι με την άνεση της ανωνυμίας σου μπορείς να εξηγήσεις καλύτερα το τι εννοείς...
ΑπάντησηΔιαγραφή