Τζουρ(ν)α(λί)σ(τ)ικ Παρκ
Για ΟΛΑ τα υπόλοιπα λυπάμαι τα πίξελ που θα πάνε χαμένα κι εσάς που θα ξοδέψετε μερικά δευτερόλεπτα για να διαβάσετε. Παρ’ όλα αυτά θα γράψω για τα ανάξια κάθε αναφοράς, πιο πολύ για να εκτονώσω όλη αυτή την αρνητική ενέργεια και τον ατμό που συσσώρευα 3 ημέρες παρά για να σας ενημερώσω για κάτι αξιοσημείωτο.
Το πράγμα ξεπέρασε φέτος κάθε προηγούμενο –και έχω πάει ουκ ολίγες φορές. Το σκηνικό από πλευράς συμμετεχόντων ήταν κάτι μεταξύ εκδρομής ΚΑΠΗ με ξεσαλωμένους, υπέρβαρους γέροντες και γραίες, πενθήμερης εκδρομής Λυκείου που δεν είχαν φράγκα να πάνε στη Ρόδο ή στη Μύκονο και ετήσιας συνέλευσης ανθυπογαλαζοπράσινων στελεχών των ΜΜΕ. Ένα πραγματικό Τζουρ(ν)α(λί)σ(τ)ικ Παρκ σε μια γωνιά του Βόρειου Αιγαίου. Ακόμη και τα παραδοσιακά «φρικιά» του νησιού μας κοίταζαν έντρομα!
Το σύνολο της δημοσιογραφικής ντεκαντάνς ήταν εκεί (με κάποιες μεμονωμένες εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαίωσαν τον κανόνα) μαζί με κάποιους πολιτικούς τριτοδέκατης διαλογής και κάποιους παρατρεχάμενους γενικών καθηκόντων, για να φάνε ο,τι φαγώσιμο υπήρχε το πλοίο και στο νησί, να πιούν και να ξενυχτήσουν δίνοντας ένα ακόμη χαμηλού επιπέδου ρεσιτάλ τουπέ, «ξερολισμού», γαϊδουριάς και ανοησίας, σαν ξεπεσμένοι αποικιοκράτες.
Φυσικά όλα στο τζάμπα και στην υγειά του κορόϊδου! (Της Νομαρχίας Εβρου που παρ’ όλα αυτά επιμένει φιλότιμα να στηρίζει αυτόν το θεσμό κυρίως για χάρη μας και λιγότερο για χάρη του πανέμορφου νησιού).
Φυσικά, ελάχιστοι από αυτούς παρακολούθησαν τις εργασίες του Συνεδρίου κι από αυτούς οι περισσότεροι για να κάνουν δημόσιες σχέσεις παρά για να ξεστραβωθούν για πέντε πράγματα. Ανάμεσα στους ελάχιστους, ακόμη λιγότεροι, κυρίως νέα παιδιά από τοπικά έντυπα αλλά και κάποιοι ξένοι ανταποκριτές, ήσαν συνεπείς με τις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ τους και άκουγαν με ενδιαφέρον ή παρενέβαιναν. Ολοι οι υπόλοιποι ήλθαν, είδαν και απήλθαν για να κατασπαράξουν τα έρημα τα κατσικάκια του νησιού και να κωλοβαρέσουν απίστευτες ώρες περιφερόμενοι με σορτσάρες και κάλτσα-σαγιονάρα (αποτρόπαιο θέαμα).
Φυσικά και οι «επώνυμοι» «κράχτες» που θα συντόνιζαν κάποιες συζητήσεις δεν ήλθαν, «κρεμώντας» για μια ακόμη χρονιά τους διοργανωτές και προσβάλλοντας κατάφορα όλους εμάς που (δεν) τους περιμέναμε.
Φυσικά και κάποιοι άλλοι ομιλητές, ανώτατα στελέχη κρατικών οργανισμών και συνδικαλιστικών οργάνων, το μόνο που έκαναν ήταν να διαφημίσουν το (ανύπαρκτο) έργο τους.
Φυσικά και κάποιοι εμφανίστηκαν εντελώς απροετοίμαστοι να αρθρώσουν λόγο και να κάνουν έστω και μια ελάχιστη πρόταση.
Οσο για την ουσία των θεμάτων που «συζητήθηκαν» και των εισηγήσεων, ας μου επιτραπεί, ως ένας εκ των ομιλητών, να μην σχολιάσω. Απλώς λυπάμαι…
Λυπάμαι για την τεχνοφοβία μας, για τον ξερολισμό μας, για την έλλειψη προετοιμασίας, για το «πέρα βρέχει», για τον ψευτο-συνδικαλιστικό, ξύλινο λόγο, για τους αφορισμούς του τύπου «τα μπλογκς δεν είναι Μέσο», για την εμμονή στο θέμα της «κακής ανωνυμίας» και του press.gr.
Ισως το 2108 να είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε ουσιαστικά. Αν φυσικά υπάρχει δημοσιογραφία (για να μην πω αν υπάρχει ανθρώπινο είδος) μέχρι τότε.
Προτάσεις για το πώς θα ήταν καλύτερο και ουσιαστικότερο το συνέδριο δεν έχω. Και δεν νομίζω ότι θα τις άκουγε κανείς από αυτούς που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι πέραν του να περιφέρουν τον σαρκίο τους από ταβέρνα σε κουτούκι κι από πηγαδάκι σε πηγαδάκι.
Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα!
(Ευτυχώς «η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία»)
Καλά μη μου πεις ότι έπεσες κι από τα σύννεφα. Κάπως έτσι δεν είναι πάντα τα τελευταία χρόνια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόταση ή να καταργηθεί ή οι συμμετέχοντες να επιλέγονται αναλογικά από τα ΜΜΕ ώστε να μην προσκαλούνται πάντα οι ίδιοι κι ίδιοι για ...διακοπές.
Εχω προ πολλού πάψει να πέφτω από τα σύννεφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι όσους το υποστήκατε (αλλά χαίρομαι που το γλύτωσα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι για τα χάλια μας τα μαύρα! Οι δημοσιογράφοι είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι για τα χάλια μας τα μαύρα! Οι δημοσιογράφοι είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή