Ο Καζαντζίδης και ο Νταλάρας

Από -
"...
...Η ακρίβεια του βάρους που αποδιδόταν στο μοιραίο ισοδυναμούσε, εδώ, αποκλειστικά με τη συμπαγή διάσταση του τραγουδιού και τίποτα περισσότερο, η δε μονομέρεια εκείνη είχε κάτι το ιλιγγιώδες: ο Καζαντζίδης δεν ήταν και κάτι άλλο απ' αυτό που ήταν.

Αργότερα, όλοι άρχισαν να είναι και κάτι άλλο απ' αυτό που ήταν, όπως συνέβη ας πούμε με τον Γιώργο Νταλάρα, ώσπου κατέληξαν να είναι μόνον κάτι άλλο απ' αυτό που ήταν, βλέπε τα είδωλα της ποπ. Ομως εδώ, στο λαϊκό τού Καζαντζίδη, η πειθώ της μελωδίας, οσονδήποτε «φτηνής», γινόταν σε τέτοιο βαθμό ανάγλυφη ώστε, καθώς την ονειρευόσουν ενώ συνάμα την άκουγες, επιθυμούσες να αγγίξεις τις εσοχές και τις καμπύλες αυτών των φθόγγων στον αέρα με τα δάχτυλά σου. Στο σημερινό ψευδαισθησιακό τοπίο, η εμπειρία του τραγουδιού, εξασθενημένη στο έπακρο, γίνεται «απτική» λόγω της τηλεοπτικής γειτνίασης του ματιού με τον τρισδιάστατο ρεαλισμό των βιντεοκλίπ, αλλά ο Καζαντζίδης την προσέφερε σ' εκείνη την ψυχική αφή του ακροατή για την οποία σας μίλησα αναφορικά με τις παλιές αισθαντικές δοσοληψίες της Ανατολής. Εν ολίγοις, τίποτα δεν ήταν πιο πραγματικό από το τραγούδι του Καζαντζίδη. Περιττό λοιπόν να απορεί κανείς που η εποχή το σνομπάρει τόσο ανέμελα.
..."

Λίγο πριν απ' τον επίλογο

αλλά και όλα τα υπόλοιπα!

Σχόλια

  1. Πάνος2 Απριλίου 2006 στις 8:47 μ.μ.

    Διάβασα το κείμενο της παραπομπής - απελπιστικά φλύαρο. Επιπλέον, με τραγικές "κατασκευές" που υποκαθιστούν τραγικά την πραγματικότητα - εξυπηρετούν όμως τον (παλαιό, άλλωστε) ναρκισσισμό του συντάκτη: "δείτε, βρε, τι ωραία που τα λέω!". Ωστόσο, επειδή το αντικείμενο είναι εξόχως ενδιαφέρον, θα διαβάσω και τα υπόλοιπα και (αν γίνει συζήτηση) θα πω κι εγώ δυο κουβέντες - με την άδειά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάνος2 Απριλίου 2006 στις 8:51 μ.μ.

    ...αναρωτιέμαι, επίσης, προς τι ο τίτλος "Ο Καζαντζίδης και ο Νταλάρας". Ο Νταλάρας αναφέρευται άπαξ (και παρεμπιμπτόντως) στο κείμενο, η βασική θεματική του οποίου κινείται στην (υποτιθέμενη, κατ' εμέ) αντίθεση Καζαντζίδη -Μπιθικώτση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάνος2 Απριλίου 2006 στις 8:52 μ.μ.

    Φτού! συνήθως δε μπαίνει κανένα "μπ" - εγώ έβαλα δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ANemos3 Απριλίου 2006 στις 12:09 μ.μ.

    Είναι προφανές οτι ο τίτλος αφορά το Post και το απόσπασμα που επέξα στα πλαίσια της έρευνας που κάνω εδώ και 30 χρόνια για να αποδείξω οτι ο "νταλαρισμός" αποτελεί πρώιμο στάδιο του νεοφιλελευθερισμού και ανώτατο στάδιο της μαλακίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Dark Angel3 Απριλίου 2006 στις 3:24 μ.μ.

    Με έστειλες Καπ! χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάνος3 Απριλίου 2006 στις 11:27 μ.μ.

    Α, τότε εντάξει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα 15 sites που άλλαξαν το internet

Από -
Εικόνα
There are millions of websites out there. Many of them are unique, either in small ways or in large ones. But the individual impact of any particular site on the overall Internet is generally negligible, if there’s any impact at all. Ολα τα κείμενα εδώ: 15 Noteworthy Websites That Changed the Internet Not so with the fifteen sites here. These sites changed the Internet , mostly for good, in substantial ways. Included here is everything from Geocities (which could probably be blamed entirely, either directly or indirectly, for every ugly web design “trend” that’s ever been) to Wikipedia (which has made information almost universally accessible) to Google (which has changed or influenced virtually everything online). 1. Wikipedia Changed the way we find information. 2. Amazon.com Changed the way we shop. 3. Hotmail Changed the way we use email. 4. Facebook Changed the way friends connected. 5. Project Gutenberg Changed the way we read. 6. Twitter Changed the way
Διαβάστε περισσότερα

Πως θα έσωζα τους New York Times

Από -
Εικόνα
(Το ποστ ανανεώνεται καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και προστίθενται και νέα στοιχεία) Σε βλέπω να το λες: "Πάει την ψώνισε για τα καλά η ψωνάρα! Ή το καβάλησε ή παραλογίζεται ή ήταν που ήταν, λάλησε εντελώς". Και ίσως να έχεις και δίκιο... Ισως να έχεις δίκιο να ήδη το έχεις πει βλέποντας να καταπιάνομαι με την Κρίση στα ΜΜΕ με 100 σχεδόν αφοριστικές Σημειώσεις τη στιγμή που κανένας πιο ειδικός από μένα δεν έχει μπει στον κόπο να το κάνει... Μια δικαιολογία θα επικαλεστώ: το Παράλογο. Είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει. Οπως "παράλογες" είναι και όλες οι κρίσεις, προϊόντα στρεβλώσεων και οφθαλμοφανώς λάθος στρατηγικών που βασίζονται σε ακόμη πιο λάθος εκτιμήσεις. Γιατί το 99% των εκτιμήσεων του τζογαδόρου ΕΙΝΑΙ λάθος. Αφορμή γι' αυτό το θρασύτατο ποστ είναι αυτή η είδηση: Απολύουν 100 συντάκτες οι Νew Υork Τimes Τι λέει: Οι New York Times ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι θα προβούν σε περικοπές 100 θέσεων από το προσωπικό τους, στην προσπάθειά να αντεπεξέλθουν στην
Διαβάστε περισσότερα