Για τα προηγούμενα post…
Λοιπόν;
Όλα καλά στον μικρόκοσμό μας;
Λάμπει ο ιδιωτικός μας ήλιος ή μήπως μας πλακώνει η προσωπική μας συννεφιά;
Κανένα καινούργιο ανέκδοτο ακούσατε; Να το πείτε και στους άλλους να σκάσει το χειλάκι τους…
Τι σκατά θα κάνουμε αύριο που είναι Παρασκευούλα και έρχεται Σαββατοκυριακάκι;
Τηλεορασίτσα, κανά τσιμπουσάκι, κανά τσιμπουκάκι άμα λάχει… Οοοολα καλά με παγωμένες Κόκα-κόλες, φραπόγαλα, εσπρεσάκια…
Θα απολαύσουμε και τις εφημεριδούλες μας, το Θέμα μας, Κυριακή απόγευμα έχει και Μαμαλάκη, θα το φιλοσοφήσουμε το πράγμα βρε παιδί μου…
Πόσο πρεζόνια της ψευδο-επικαιρότητας έχουμε γίνει;
Πόση Κόλαση πρέπει να δούμε για να καταλάβουμε ότι η μαλακία μας (γ)δέρνει;
Ο Κόσμος είναι αλλού, είναι αλλιώς…
"Οχι μόνον σ' ένα σύμπλεγμα γλυπτών αλλά σε πολλά περισσότερα παρίσταναν (ιστορούσαν) στην αρχαιότητα τη μάχη των «7 επί Θήβας» -αυτό πουξεχωρίζει σ' αυτήν την απεικόνιση είναι η μάνητα του Τυδέα, ενός απ' τους αντιμαχόμενους ήρωες, ο οποίος έχει βάλει κάτω τον Μελάνιππο και του δαγκώνει το κρανίο, ρουφώντας του τα μυαλά -κι όλοαυτό κάτω απ' το βλέμμα της Αθηνάς έτοιμης να αποστρέψει το πρόσωπο, το οποίον όμως, εν τέλει, δεν αποστρέφει...Φρικτόν το θέμα, φρικτόν και το θέαμα.
Θα μπορούσε στην καθ' ημάς εποχή και στους καθ' ημάς τρόπους να 'ναι θρίλερ βήτα διαλογής, θα μπορούσε όμως να 'ναι και Γκουέρνικα.
Στην τέχνη είναι ο στόχος (το τι θέλεις να πεις) και ο τρόπος (το πώς το λες) που εξιλεώνει ένα θέμα ή αντιθέτως το εξαχρειώνει." γράφει σήμερα ο Στάθης...
Υ.Γ.1 Αλήθεια, η δική σας οθόνη δεν στάζει αίμα πίσω στα καλώδια;
Y.Γ.2 Εχετε καταλάβει οτι τα επόμενα σφαχτάρια είμαστε εμείς;
Από την ταινία «Ο δρόμος προς το Γκουαντάναμο» του Βρετανού Μάικλ Γουίντερμποτομ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου
Αν κι εγώ (ως μουσικός) τα ΠΠΣ δουλεύω. Εντούτοις καλό ΣΚ σύντροφε. Κι από αύριο ας ψάξουμε να βρούμε που είναι ο καλός κόσμος για να ζήσουμε και που ο κακός για να βοηθήσουμε να διορθωθεί. Όπως μπορεί φυσικά ο καθένας. Κι ο κόσμος δεν ασχημαίνει με τα ξένοιαστα ΣΚ ανθρώπων σαν εσένα, αλλά με τα εγκληματικά καθημερινά των ανα τον κόσμο "αυτοδημιούργητων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ STRONG!
Αααχ, ANeme... το πρόβλημα είναι ότι, όσο σκληρά κι αν τα γράψεις, ποιος θα σ' ακούσει από τους "βολεμένους"; (που νομίζουν ότι είναι βολεμένοι, anyway...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ τα λες, εμείς σου γράφουμε ότι συμφωνούμε, κι αυτό είναι όλο. "Πάμε γι' άλλα" μετά. :(
Πως θα ταρακουνήσουμε αυτή την καθησυχασμένη ΜΑΖΑ;
Tero
@Tero
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα η περίπτωση είναι us and them ?
Δεν θα διαχώριζα τον εαυτό μου απο τη μάζα τόσο εύκολα. Πιστεύω οτι ο κάθε "βολεμένος" σ'αυτή τη ζωή τρώει το προσωπικό του λούκι. Ας μην έχουμε τόσο εύκολους τους αφορισμούς. Όσο για την αφύπνιση, ας κάνουμε ο,τι περνάει απο το χέρι του καθενός.
@Tero
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι άλλη Μάζα…
Η Εποχή των Μαζών έχει, ευτυχώς, τελειώσει.
Στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ.
Υπήρχαν μόνο αυτοί που έβλεπαν τους ανθρώπους ως κοπάδια.
Κοπάδια που είτε έπρεπε να χειραγωγηθούν είτε να επαναστατήσουν (για να χειραγωγηθούν μετά…).
Σήμερα οι ΜΑΖΕΣ είναι της αρμοδιότητας των ΜΜΕ και των εταιρειών δημοσκοπήσεων που τις αποβλακώνουν και ύστερα καταμετρούν το ρυθμό και τον βαθμό αποβλάκωσης. Κι αυτό όμως είναι μια αυταπάτη καθώς η έννοια της μάζας δεν ισχύει ούτε εδώ. Τα ΜΜΕ αποβλακώνουν και χειραγωγούν τον ΚΑΘΕΝΑ από εμάς και μάλιστα γίνονται όλο και πιο εξατομικευμένα. Όπως από πιο παλιά μέχρι και σήμερα έκανε και συνεχίζει να κάνει η θρησκεία.
Η ελευθερία δεν ήταν ποτέ ζήτημα –ούτε καν αίτημα- της ΜΑΖΑΣ. Ηταν και είναι αίτημα και υπόθεση του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.
Μόνο όταν καταλάβουμε πόσο μόνοι και πόσο λίγοι είμαστε θα καταφέρουμε να γίνουμε κύμα…