Καταστροφο-λάτρες

Θέλετε έναν γερό σεισμό να κάνει «πίτσα» τις πόλεις μας;
Θέλετε έναν γερό τσαμπουκά να πάρουμε το αίμα μας πίσω για τα Ιμια και να γίνονται μάχες μέχρι την Καβάλα;
Θέλετε ένα τσουνάμι να στείλει τα παραθαλάσσια θέρετρά μας στον αγύριστο;
Θέλετε μια πανδημία της γρίπης των πουλερικών να κλαίνε μάνες δίχως γιούς, γυναίκες δίχως άντρες;
Θέλετε ένα σιβηρικό χειμώνα να θαφτούμε κάτω από τον παγετώνα;
Κι αφήστε τα Μίντια που κάνουν τρελές χαρούλες κάθε που υπάρχει υποψία και καταστροφή, λιμό, λοιμό και καταποντισμό. Τους βλέπεις να τρέχουν τα σάλια τους όταν μιλούν για τους 18 νεκρούς στην Τουρκία από τη γρίπη των πουλερικών και του 80 νεκρούς στη Ρωσία από το κρύο…
Αφήστε τους αυτούς με το ένστικτο της ύαινας!
…
Εσείς με απασχολείτε.
Οι επικλήσεις σας για το Κακό.
Στο δρόμο, στο λεωφορείο, παντού…
Αυτό το…
«Ας έλθει η συμφορά! Ας γίνει της πουτάνας!».
Που υπονοείται αν δεν λέγεται και ανοιχτά!
…
Τι θέλετε αγόρια και κορίτσια μου;
Δεν σας αρκούν πια τα τροχαία… Οι δέκα-δεκαπέντε νεκροί του σαββατοκύριακου… Οι εκατόμβες του Μαλιακού είναι καλές αλλά όχι αρκούντως «χορταστικές»…
Δεν σας αρκούν οι καρκίνοι και τα εμφράγματα…
Θέλετε νεκρούς χιλιάδες…
…
Μας έλειψε το πένθος…
Ο μαζικός θρήνος…
…
Σαν όλοι να εύχονται την καταστροφή τελευταία…
…
Σαν όλοι να αποζητούν μια Κάθαρση…
…
Αντιλαμβανόμενοι υποσυνείδητα κάποια Υβρη;
Ή
Το κλείσιμο ενός κύκλου που αρνείται πεισματικά να ολοκληρωθεί…
…
Όχι όμως βάζοντας εμείς το χέρι μας.
Περιμένοντας τη μοίρα να μας χτυπήσει…
…
Κι είναι σχεδόν σίγουρο ότι έτσι ή αλλιώς, κάποια στιγμή, θα μας χτυπήσει!
Αλύπητα!
…
Όπως μας αξίζει!