Στο μεταξύ...

«Στο μεταξύ, η σορός του Ρώσου κακοποιού παραμένει στα αζήτητα, καθώς κανένας οικείος του δεν εμφανίστηκε στη ρωσική πρεσβεία». Ετσι τελειώνει η είδηση στο news.in.gr. Ετσι δεν θα μπορούσε να ξεκινάει ένα μυθιστόρημα; Ή μια ταινία; Ή μια σιωπή;

"Στο μεταξύ..." απο τι και τι; Ανάμεσα σε ποιά δύο πράγματα; Ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία; Τις δολοφονίες και την αυτοκτονία; Τη ζωή και τον θάνατο; Την ανευθυνότητα και την ευθύνη; Την ενοχή και την αθωότητα; Το φως και το σκοτάδι; Τον απρόσωπο μηχανισμό και το πρόσωπο του νεκρού; Την ύβρη και την κάθαρση;

Υπήρξε ποτέ παιδί ο Μαξίμ;
Ενα παιδάκι που γεννήθηκε και που τώρα θα πρέπει να ταφεί;

---
Οχι... το θέμα δεν είναι μελό!
Ούτε να τον λυπηθείς ούτε να τον αγαπήσεις σου ζητάει κανείς!
Ούτε φυσικά να τον ηρωποιήσεις αυτόν που δολοφόνησε τρεις ανθρώπους!
---
Το θέμα είναι άλλο και αλλού!
---
Πάντα αλλού είναι το θέμα του Ανθρώπου!
Γι αυτό και στα ανθρώπινα πάντα πατώνουμε!
---
Ξένος είναι!
«Δεν θα στεναχωρηθούμε κιόλας που αυτοκτόνησε!» όπως είπε με ελαφρύ μειδίαμα ο Αρχηγός Αγγελάκος στους δημοσιογράφους!
Όχι δεν θα στεναχωρηθούμε!
Το μειδίαμα ήταν που μας ανατρίχιασε!
Λες κι είχε κι έναν πόνο κι ένα απωθημένο: «Κρίμα που δεν του τη φύτεψα εγώ του κοπρίτη!»
Μπορεί και όχι! Να υπερβάλω!
---

Όμως όλα στην υπερβολή τους δεν είναι σε αυτές τις περιπτώσεις;
Και με την υπερβολή δεν αγγίζεις την αλήθεια; (Όχι αυτή των ανακοινώσεων και των συνεντεύξεων τύπου. Την ΑΛΛΗ αλήθεια! Την εσωτερική!)

---

Στη λεπτομέρεια μετράς το ανάστημα σου!
Όχι στα χοντρά των ειδήσεων!
Αυτά που σε κάνουν κοντό!
Σαν τον Αρχηγό της Αστυνομίας!
---
Αυτόν που τον αναζητούσε όλη η Αστυνομία και ο Στρατός και τα Κανάλια και τα εκπαιδευμένα σκυλιά…
Αυτόν, τον ίδιο τώρα δεν τον αναζητά κανείς! Ούτε για να τον θάψει!
Καμιά Αντιγόνη…
---
Εστω! Καμιά Αντιγόνη!
Μια Μάνα; Εστω;
Μια αδελφή;
Ενας φίλος;
Ενας παπάς;
Εστω;

---
Δύσκολα, γαμώτο, αυτά τα ανθρώπινα!
Ποτέ δεν τα συνηθίζεις!
---
«Στο μεταξύ…» λες πως ζεις και πως είσαι άνθρωπος!