ANemos

Eνα Bλεμμα και Κι όμως. Κάτι έγινε λάθος... Ανευ σχολίων. Αποκλειστικά για τη διάσωσή τους (μας)

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκαντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Και τώρα ας αναμετρηθούμε με το Θάνατο! Και πάλι! Αξίζει τον κόπο να τον δούμε κατάματα! Εστω και για να ανιχνεύσουμε εάν ακόμη διαθέτουμε μάτια. Ή, έστω, ζωή μέσα μας. «Μεγάλη Πέμπτη. Η ασπίδα της Μεγάλης Παρασκευής. Που γυρίζει σπίτι επί τας». Για τη μάνα μου που έφυγε στα 30 της όταν ήμουν μόλις 5 χρονών... Για τον πατέρα μου που έφυγε στα 49 του κι εγώ ακόμη 17... Για τον Τίτο που δεν πρόλαβα να γνωρίσω όσο θα ήθελα... Για τον Στέλιο, τον "Σπόρο", τον Νικόλα, τον "Αμερικάνο", όλη τη παιδική μου παρέα που έφυγαν με τις μηχανές τους πριν προλάβουν να πατήσουν τα 20... Για όλους όσους μου λείπουν όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνω... Την Μεγάλη Πέμπτη επιστρέφουν... Κάθε χρόνο... Ενα κερί για τον καθένα τους. Δεν έχω άλλο τρόπο να τους δείξω οτι τους βλέπω.

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ ... ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Είμαι μεταξύ του να τα πάρω στο κρανίο και του κάνω ασκήσεις αυτοσυγκράτησης. Επιλέγω το δεύτερο. Μου ξεφεύγουν γρυλίσματα λύσσας. Τα πνίγω. Μετά λέω «δεν αντέχεται αυτό. Δεν αντέχεται». «Αντέχεται» με συνεφέρει μια φωνή. Απ’ έξω, από μέσα; Από πάνω; Παίρνει τη μορφή post. Του Χοιροβοσκού. (Να μην πάψω να ξεδιψώ με τέτοια κείμενα…). «Αντέχεται». Η ηρεμία κρατάει ελάχιστα. Τα μηνίγγια μου αρχίζουν πάλι να χτυπούν. Δυσφορία. Τι κάναμε σε αυτή τη γενιά και βγήκαν τόσα νέο-φιλελευθερο-κάφροι. Τίποτα δεν τις κάναμε. Απλώς την αφήσαμε αγράμματη. «Λάθος» λέει πάλι η φωνή. Οντως. Θυμάμαι τότε που δίδασκα στο Πανεπιστήμιο. Μέχρι πριν ένα δύο χρόνια. Πολλοί κάφροι έπαιρναν πτυχίο. Η καφρίλα δεν είναι θέμα αγραμματοσύνης. Εχω δει πάρα πολλούς αγράμματους με απείρως μεγαλύτερη γνώση και ευαισθησία απ’ ότι οι κάφροι. Αυτό είναι: ευαισθησία. Αυτό τους κάναμε. Του γεννήσαμε με ολική αναισθησία. Κάφρους δηλαδή από το μαιευτήριο. Παρεκτρέπομαι πάλι. Όχι, δεν μπορεί. Μισό χάδι θα τους το ρημαδοπρόσφερε

Με τον γιο μου, τον μεγάλο, στην εκκλησία. Το βρήκα εκεί. Μια σταλίτσα, με το μπουφανάκι του και τα Ευαγγέλια στα χέρια. Να κάνει ότι διαβάζει. Στάθηκα μακριά του και τον παρατηρούσα. Σαν να έβλεπα εμένα, 4 χρονών, στην εκκλησία του «δικού μου» χωριού. Ημουν εκεί και δεν ήμουν. Ημουν τότε και δεν ήμουν. Ημουν κάποτε. Γύρισε και με κοίταξε. Δεν ήλθε κοντά μου από έναν σεβασμό περίεργο (που τον έμαθε;). Βυθίστηκα και πάλι στην δική μου αναδρομή. Σκέψεις που διακόπτονται για να έλθουν άλλες… Ο κυβερνήτης των Αριθμών. Ο δαμαστής των Σημείων. Πότε θα μιλήσουμε γι αυτά; Ο γεωμέτρης του αχανούς. Ο ποιμήν των αστέρων. Το κεφάλι μου αδειάζει από σκέψεις. Ο θόρυβος σταματάει. Ο έσω θόρυβος των υπολοίπων ημερών, αν με εννοείς… Γυρίζω και τον βρίσκω να κάθεται στο διπλανό στασίδι. «Θέλω να γυρίσουμε σπίτι…» «Πάμε…» Φεύγοντας σηκώνεται στις μύτες των ποδιών του και φιλάει τα δεμένα χέρια του Πρωταγωνιστή. «Του βάλαν αγκάθινο στεφάνι. Είδες μπαμπά;» «Είδα» Ποιος Βαβύλης και ποιος Χριστόδουλος και πο

"Προσπάθησε μ' όση καρδιά σ' απομένει, χάραξε τούτες τις δυο γραμμές σταυρωτάΎστερα γέλασε πάλι, δοκίμασε τη νιότη σου ακόμα μιαν Άνοιξη, δεν είναι μάταιοΜη θυμηθείς κάποια μέρα κάποιον που έφευγε με δυο πληγωμένες παλάμεςΉμουνα εγώ που σου έλεγα πάντα: φεύγοντας ήταν πια πολύ αργάΚι είχαμε ακόμα πολλή πίκρα, πολλή μνήμη, πολλή νόησηΚι η αγάπη είναι πάντα όμορφη ακόμα κι όταν δεν ψιθυρίζει παρά με δυο αβέβαια ανήσυχα χείληΚι όταν δε μένει παρά σα δυο χαρακιές σ' ένα λευκό περιθώριοΠροσπάθησε, πάλεψε ακόμα, ένα τόσο μικρό ασήμαντο διάστημαΣβήσε μια ακατανόητη παρένθεση μην τραυματίζεις την αμέριμνη ζωή σου.Τώρα προσπάθησε, εγώ τέλειωσα, δεν έχω τίποτ' άλλο να σου πωΕίναι μια λέξη κενή για μια στιγμή πλημμυρισμένη καλοσύνηΞέχασε, ξέχασε πάντα-φτάνει μια στάλα καινούριας ζωής-Ένα παλιό κυριακάτικο δειλινό με δυο σπασμένες καρέκλες στο "Καφενείο των Ναυτικών"Εκείνον π' αγάπησες κάποτε κι ίσως νοστάλγησες κάποια στιγμή το γυρισμό του"

singen-sang-gesu... Quarter Life Crisis The painless journals Valeria (χωρίς Blog ακόμη) Marina's Photo gallery Eating out in Greece Pets of a feather Life is a theatre of tragedy και Myriad Fragments

Το διέλυσε και ησύχασε! Το Τέλος του free-e-paper blog το έγραψε ο Zpi και συμφωνώ μαζί του. Εκείνο που δεν χωράει ο νους μου και δεν πρόκειται να συμβιβαστώ ποτέ είναι η τελική επικράτηση των ηλιθίων. Κι ας το ζω καθημερινά. Είναι αυτό το ακαταμάχητο του βλάκα που δεν υποφέρεται. Η χειρότερη σκλαβιά. Η κυρίαρχη κοπριά της βλακείας που αντι να θρέφει τα καλύτερα, τα πνίγει. Τώρα ετοιμάζουμε τον νέο μας χώρο. Θα βρεθούμε και πάλι μαζί. Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς… Φυσικά το Τέλος αφορά μόνο το blog και όχι την προσπάθειά μας για ένα νέο περιοδικό.

Θέματα τακτικής (απο εδώ και πέρα): Κανόνας 1ος (απο εδώ και πέρα επίσης): Kill 'em all and take NO prisoners!

Στον προθάλαμο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου βρίσκεται η Ελλάδα μετά την έναρξη της προδικαστικής διαδικασίας με την απόφαση της Κομισιόν να ζητήσει από την κυβέρνηση να υποβάλει τις παρατηρήσεις επί της συμβατότητας με την κοινοτική νομοθεσία, του άρθρου 14 παράγραφος 9 του ελληνικού Συντάγματος και του «Βασικού Μετόχου». Η προειδοποιητική επιστολή θα αποσταλεί τάχιστα και οι ελληνικές αρχές πρέπει να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός 15 ημερών. Ο αρμόδιος Επίτροπος δήλωσε ότι προβλέπεται από τον κανονισμό των διαρθρωτικών ταμείων, αναστολή κοινοτικών χρηματοδοτήσεων ως συνέπεια της επιστολής. Πηγή: Flash Κι αυτός ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι υπουργός! Update1: Αυτά τα έγραφα στις 22 Μαρτίου. Σήμερα, ένα μήνα μετά, η Ε.Ε. τους έτριψε στη μούρη τον Βασικό Μέτοχο. Κι αυτή η φάτσα εξακολουθεί να είναι υπουργός... Πως λέμε "τους φτύνουν κι αυτοί νομίζουν οτι βρέχει"; Ε, αυτό ακριβώς!!!

Μας έστειλε …διαβασμένους! Ολους!

Το διάβασα καθυστερημένα. Είναι από τα κείμενα που, προσωπικά, τα θεωρώ κείμενα-αναφοράς και μαζί «στιλέτα» στο μαλακό υπογάστριο. Ο σύντροφος Αρανίτσης, μερικές φορές, δεν παίζεται! Διόλου ΠΑΡΑΔΟΞΑ λοιπόν!

Αφού τακτοποιεί τον κόσμο με τον πιο όμορφο και φωτισμένο τρόπο, ο διανοούμενος γυρίζει στο σπίτι του στις 9 το βράδυ ακριβώς για να ξεχάσει την όμορφη ταξινόμηση που έχει καταφέρει. C.C.

Για να δούμε τι θα δούμε... (εδώ κολλάει το "θέλω να δω τον Πάπα") Update1: Βενέδικτος ο 16ος (Joseph Ratzinger της Γερμανίας) Ωχ! The Cardinal Ratzinger Fan Club: Homepage BBC - BBC Four Profile - Cardinal Ratzinger Joseph Cardinal Ratzinger - Wikipedia, the free encyclopedia Joseph Cardinal Ratzinger Card. Joseph Ratzinger's interventions Update2: Εκείνος με το τζόκεϊ καπελάκι και τα μαύρα γιαλιά, ανάμεσα σε δύο καλόγριες στα δεξιά όπως βλέπαμε το μπαλκόνι, ποιόν μου θυμίζε; Ποιόν μου θύμιζε; Update3: Ο Βενέδικτος ο 15ος (1914-1922) ήταν ο Giacomo della Chiesa απο τη Γένοβα. Ο λεγόμενος "Πάπας του Α' Παγκόσμιου Πολέμου". BENEDICT XV Biography – Pope Benedict XV – The Papal Library Benedict XV Update4: Βονιφάτιος Β’ - Boniface II (530 - 532) Ο πρώτος γερμανός Πάπας Update5 : Ο ελληνικός Τύπος Μία μεταβατική λύση Απογοήτευση στη Λατινική Αμερική «Να νοιαστεί για τη φτώχεια και το AIDS» Το «Ροτβάιλερ του Θεού» «Η καθαρή πίστη δεν πρέπει να ονομάζεται φανα

Νομίζω οτι είναι φανερό πως αν με ρωτούσε κανείς, αν λειτουργούσε η δημοκρατία όπως θα έπρεπε για τέτοια μεγάλα ζητήματα, αν μπορούσαμε να πάρουμε θέση για το μέλλον μας, θα έλεγα ένα μεγάλο ΟΧΙ στο ευρωσύνταγμα. Νομίζω οτι δεν χρειάζεται να αναλύσω το γιατί. (βλέπε ΟΛΑ τα Post του Blog!!!)

Το cartoon είναι εδώ ενωμένο-δυνατό!

Με αφορμή την παράσταση «Ωραίες Μέρες» του Πίντερ « Υπάρχουν κάποια πράγματα που θυμόμαστε ακόμη κι αν δεν έχουν συμβεί ποτέ. Υπάρχουν πράγματα που θυμάμαι τα οποία μπορεί να μη συνέβησαν ποτέ αλλά αφού τα ξαναφέρνω στη μνήμη μου, τότε συνέβησαν ». (Χάρολντ Πίντερ, «Ωραίες Μέρες») Σπάνια μια φράση μπορεί να αποδώσει με τέτοια θαυμαστή ακρίβεια τα έργα και τις ημέρες των ανθρώπων της εποχής μας. Καίρια και ανατριχιαστικά συγκεκριμένη μέσα στη γενικότητά της, χωρίς να ονομάζει κανέναν, υποδεικνύει αυτούς ακριβώς που αντάλλαξαν την ίδια τους τη μνήμη με μια «επιπλωμένη ζωή». Αυτούς που έχτισαν τη ζωή τους, την καριέρα τους, την πολιτική τους, τις προσωπικές τους σχέσεις, πάνω στις ιδεοληψίες και στο «ζωτικό τους ψεύδος». Μια φράση-«ρωγμή» που λες και δεν έχει γραφτεί με πένα αλλά με νυστέρι νευροχειρουργού που επεμβαίνει στον πιο λεπτό νευρώνα του κοινωνικού μας εγκέφαλου. Ο Χάρολντ Πίντερ -ο μεγαλύτερος εν ζωή θεατρικός συγγραφέας κι ένας από τους τρεις μεγαλύτερους, μαζί με τον Ιψεν και

Κόλαση… Κομμάτια… Θρύψαλα… Πανικός… Θλίψη που χωρίζεται η ομάδα. Οργή για το «διαίρει και βασίλευε» (Τώρα πόσοι τα καταλαβαίνουν αυτά που γράφω, είναι άλλο θέμα! Sorry , αλλά για εκείνους και, πιο πολύ, για μένα τα γράφω. Επιτέλους το Blog μου γίνεται προσωπικό ημερολόγιο!) Αφήνω, αναγκαστικά, για λίγο το project του free - e - paper . Πάνω που είχα πέσει με τα μούτρα και με απίστευτο κέφι. Δεν πειράζει. Υπάρχουν τόσοι πολλοί που μπορούν να το τρέξουν. (Ε, καλά, δεν θα το αφήσω και εντελώς! Δεν γίνεται αυτό. Ο,τι μπορώ θα το κάνω! Οσο προλαβαίνω δουλεύοντας από τις 9 το πρωί ως τις 12 το βράδυ.) Παρ’ όλα αυτά με στεναχωρούν οι «κόντρες» εκεί μέσα. Αν και είναι φυσιολογικές και σχεδόν υγιείς. Αρκεί να οδηγήσουν σε σύνθεση και αποτέλεσμα και όχι σε σαχλαμαροσυζήτηση, αποχωρήσεις και κλείσιμο στο καβούκι. Ελπίζω επίσης να έχει καταλάβει εκείνος που τις ξεκίνησε πόση ζημιά μπορεί να κάνει. Πόσο πολύ χαλάει τη διάθεση πολλών από εμάς! Ξε

Ως εδώ πλέον! Ως εδώ! ...και μη παρέκει! είπαν –επιτέλους!- οι συμπατριώτες μας! Και Ζητούν μποϊκοτάζ … Καιρός ήταν!

Και ξαφνικά έμεινα με ένα περιοδικό στο χέρι. Στη θέση μιας πολύ αγαπημένης φίλης και συναδέλφου... Σαν βλαμμένο, σαν μελοθάνατος, σαν "κάνε το καλό και ρίχ'το όπου θες". Το άλλο κακό είναι οτι δεν προλαβαίνω να ανοίξω καν τα Blog... Σαν χάλια! Γενικώς! Το μόνο καλό οτι τρέξαν οι φίλοι να βοηθήσουν. Οπως μπορούν. Οσο μπορούν!

Και λες οτι σήμερα δεν θα πας στη δουλειά. Επειδή είναι Δευτέρα. Επειδή άλλα σου έχει υποσχεθεί η Ανοιξη και άλλα είδες όταν ξύπνησες. Οχι εντελώς. Απλά θα πας πιο αργά. Ισως και καθόλου αν καθίσεις στο σπίτι να γράψεις. ‘Η έστω για λίγο, αργά το απόγευμα. Ετσι κι έκανες. Οχι οτι δούλεψες αρκετά στο σπίτι. Πήγες τελικά κατά τις πέντε και μισή. Τι το ήθελες; Μετά τριγυρνούσες στο δρόμο ως ημίτρελος. Σε προσγείωσε για λίγο κάτι άλλο που σε ανησυχούσε εδώ και λίγες εβδομάδες. Πάει πέρασε. Περαστικό ήταν. Μετά πάλι σαν ημίτρελος… Δεν καθόσουν σπίτι μέχρι να νυχτώσει; Αφού αυτό σου έλεγε η διαίσθησή σου! Ανευ σχολίων διότι ο,τι και να πεις λίγο θα είναι!

«THN TAYTOTHTA ενός μοτοσικλετιστή με ακατάσχετη διούρηση ο οποίος κατουράει τους τοίχους της πόλης μας καθώς κι ενός ζεύγους ουρολάγνων που «φωτογραφήθηκαν» από μια κάτοχο blog (online ημερολογίου), μεταφράστριας, η οποία κατέθεσε, αναζητά η Αστυνομία. Το περιστατικό, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί, συνέβη στο κέντρο της Αθήνας, ενώ ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί σε άλλες γειτονιές της πρωτεύουσας, της Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων της Ελλάδας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Αστυνομίας, η μεταφράστρια, η οποία υπογράφει με το ψευδώνυμο «Κουρούνα» είναι μέλος κυκλώματος παραγωγής και διακίνησης άρθρων με πρωταγωνιστές τους συμπολίτες μας. Ενας ακόμη μοτοσυκλετιστής ο οποίος συνελήφθη και ανακρίθηκε, παραδέχθηκε ότι και ο ίδιος πάσχει από συχνουρία και έχει κατουρήσει μάντρες, τοίχους και κολώνες της ΔΕΗ αλλά αρνήθηκε, παρά τις πιέσεις των αστυνομικών, να αποκαλύψει στοιχεία για την ταυτότητα των μελών του κυκλώματος. Εκτιμάται ότι στο κύκλωμα των ουρολάγνων ανήκουν δεκάδες επώνυμ

Ας ετοιμαζόμαστε -όσοι πιστοί- να την "γιορτάσουμε". Πέφτει και Μεγάλη εβδομάδα (25/4-1/5)!!!

Κάθομαι, όλο το Σαββατοκύριακο, και γράφω για το νέο μας «καραβάκι», το free-e-paper (ΛΑΘΟΣ: δεν είναι ούτε δική μου ιδέα ούτε και είμαι ο «καπετάν-Ενας» σ’ αυτό που ξεκινάει. Μακριά από εμένα αυτά. Πολλοί το σκεφτόμασταν, εδώ και καιρό. Και απλώς συναντήθηκαν οι θέσεις και οι προθέσεις μας) και δεν βρήκαν καιρό να γράψω στον ΝΑΥΤΙΛΟ για όλα τα παρανοϊκά που μας συμβαίνουν. Δεν πρόλαβα καν να σκεφτώ αυτό το πράγμα με το «Μακεδονικό» και την πρόταση Νίμιτς ή τα όσα άλλα της προηγούμενης εβδομάδας συνέβησαν εντός εκτός. Βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρον να καταγράψω της αντιδράσεις όλων μας σε εκείνο το «Πάμε;» που εκστόμισα αυθόρμητα, διότι έτσι μου βγήκε μετά από ένα μήνα κουβέντες για ένα νέο Μέσο που όλοι λέμε να φτιάξουμε και που ο καθένας από εμάς το έχει το φανταστεί με το δικό του τρόπο. Από την άλλη, αυτή επίκτητη –αντιπαθώ οτιδήποτε έμφυτο- τάση να μπλέκω το μέσα μου με το έξω δεν έπαψε να μου τρώει τα συκώτια και να με κάνει να αναρωτιέμαι τι σκατά εξέλιξη είναι αυτή μετά την Ολυμπιά

Ενα ταξίδι ξεκινάει σύντομα! Το "καραβάκι" φτιάχνεται, η θάλασσα είναι τρικυμιώδης, οι άνεμοι ούριοι, οι πρώτοι ναύτες αποφασισμένοι. Ανοίγουμε του χάρτες. Ράβουμε τα πανιά. Δοκιμάζουμε την τιμονιέρα. Επιθεωρούμε τα αμπάρια… Θα ήθελα πολύ να είναι συνταξιδιώτες μου οι: Crazy Monkey sundaydate the 6 million dollar story Ονειρος planet hellug WHAT DOES YOUR SOUL LOOK LIKE zpiderland Ελευθερία Τσιάρτα Ιστολόγιον Lida's Weblog dystropoppygus XOIROVOSKOS academia nervosa varometro.νετ Damsel in Stress b r e a t h e Hardcore Arena l'esprit de l'escalier vita moderna Τα εις εαυτόν Digital Ville dogblogger's blog MarketingPro Ο Αρκούδος Τεκμηρίωση. Elias Koutsoupias EVA blog Θοδωρής Γούτας news4news© Old Boy theIdeasFarm Το Παρελθόν είναι μια Ξένη Χώρα To blog or not to blog? Φιλοσοφία NickTheCreek days with rain and questions A Kontrario olyf AΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΗΣ nootropia accidental kitty Κaragos is bloggin' The Blue-and-White Icehouse prwteinh As Sugar Dissolves It Sp

Εφυγε το Χελιδόνι!

Ο Έντβαρντ Σεβαρντναντζε δεν έχει να πληρώσει τη ΔΕΗ στην οποία χρωστάει 3.000 ευρώ, λέει η είδηση… Αυτός δεν ήταν τέως πρόεδρος της Γεωργίας; Αυτός δεν ήταν και πρώην ΥΠΕΞ της ΕΣΣΔ; Αυτός δεν ήταν μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ; Αυτός δεν ήταν δεξί χέρι του Μιχάλη; Αυτός δεν άνοιξε την πόρτα για να μπει το Δυτικό Φως; Ε, ας το πληρώσει τώρα!

Τους θυμάμαι στην πιάτσα απ' την εποχή της πρώιμης μεταπολίτευσης. Κάποιοι εξ αυτών δήλωναν αριστεροί από μόδα, άλλοι για «να βγάλουν γκόμενα» (πράγμα που, αν το παραδέχονταν μέσα τους θα το διατύπωναν αλλοιώς, πιο «αριστερά» και «φεμινιστικά» βεβαίως βεβαίως), κι άλλοι επειδή ντρέπονταν να παραδεχθούν αυτό-που-ήταν-ό,τι-κι-αν-ήταν... Ανευ σχολίου…

Το είχα ξεχάσει… Μου το θύμισε ο Oneiros , σχολιάζοντας τα Χίλια (+2) post ! «Ξέχασες τα σχόλια που αφήνουμε όλοι σε άλλα blogs.» Το αντιγράφω και το βάζω στη χρονική θέση του! 7/4/05 10:24 ANemos είπε... Τελικά είμαστε ό,τι θυμόμαστε όπως λέει και ο Χάρολντ Πίντερ. Συχνά και ο,τι θυμούνται οι άλλοι… Λόφος του Στρέφη. Ξενοδοχείο «ΔΡΥΑΔΕΣ». Ο Μπραντ Πιτ να παίζει κιθάρα στα σκαλιά. Νεαρό μοντελάκι τότε. Μετά τον είδαμε στο «Θέλμα και Λουίζ» και είπαμε «ρε συ, ο πιτσιρικάς που πίναμε μπύρες». Το ψιλικατζίδικο Καλλιδρομίου και Ζωοδόχου Πηγής. Κάθε μέρα έβρισκες εκεί την Ελένη Ζαφειρίου. Πέθανε πέρσι. Η πιτσαρία του Μάϊνα. Τόνοι από λαζάνια με κιμά έχουν εγγράψει χιλιόμετρα στο πεπτικό μας σύστημα. Ο Λεωνίδας Κύρκος στη συνηθισμένη του βόλτα, έξω από το σπίτι του Χαριλάου Τρικούπη και Καλλιδρομίου, λίγο πριν από το «μπατσάδικο». Σπιτικές μαρμελάδες από τα δέντρα της Καλλιδρομίου. Ο Νίκος ο Κιάος να προσπαθεί να βρει που έχει παρκάρει με ένα ταψί αρνάκι και πατάτες. Το

Για περισσότερα ΕΔΩ . (Ωχ! Η ανάλυση για τα Troll θα πάει για διδακτορικό!!!)

«H λογοτεχνία, στα νιάτα μου, ήταν κάτι που μ' αυτό ζούσες· την απορροφούσες, την ενσωμάτωνες στο σύστημά σου. Όχι σαν ένας γνώστης, ένας λάτρης της αισθητικής και της λογοτεχνίας. Όχι, ήταν κάτι που πάνω σ' αυτό μορφοποιούσες τη ζωή σου, που λάβαινες σαν τροφή, έτσι που να γίνει μέρος του είναι σου, ο δρόμος ο δικός σου προς την απελευθέρωση, την ολοκληρωτική ελευθερία». Saul Bellow (1915-2005) Saul Bellow - Biography Bellow's review of Ellison Guardian Unlimited Books Authors Bellow, Saul Saul Bellow - Wikiquote Saul Bellow Life Stories, Books, & Links Ο καθείς ας θρηνήσει τους νεκρούς του. Σήμερα…

Από το «Το Παρελθόν είναι μια Ξένη Χώρα»: Εμείς τα Μέσα Απο τον «Χοιροβοσκό»: …Ολόκληρο το XOIROVOSKOS !!! Απο το «Greek Psycho's Blog»: το Poetic Terrorism - Art as crime; crime as art. Από τους « Sraosha - Rakasha »: το Portrait of a lady... και το Ατελής έπαινος Δημήτρη Παπαϊωάννου Και ακόμη: το periglwssio και το Its All Greek to Me

Η «ανάλυση» που υποσχέθηκα στο Troll (New) Alert! Αργεί. Στο μεταξύ βρήκα αυτό: The definition on Ward Cunningham’s Wiki says it best: A troll is deliberately crafted to provoke others with the intention of wasting their time and energy. A troll is a time thief. To troll is to steal from people. That is what makes trolling heinous. Trolls can be identified by their disengagement from a conversation or argument. They do not believe what they say, but merely say it for effect. Trolls are motivated by a desire for attention by people and can’t or won’t acquire it in a productive manner. Someone may be insufferable, infuriating, fanatical, and an ignorant idiot to boot without being a troll. Also note that a troll isn’t necessarily insulting, snide, or even impolite. Only the crudest, most obvious, forms of trolling can be identified so easily. If you find yourself patiently explaining, at length and in great detail, some obscure point to someone who isn’t even being polite to you, then y

Be creative. Destroy this world.

Άλλη μια «δημοσιογραφική» αθλιότητα βρίσκεται από χθες σε εξέλιξη. Αφορά μια ακόμη περίπτωση «παιδοφιλίας μέσω Internet». Το αγαπητό για τις φυλλάδες και τα σκανδαλοκάναλα θέμα που ανήκει στο τρίπτυχο «Αίμα – Σπέρμα – Στέμμα» (όπου «Στέμμα» βλέπε Internet). Η είδηση όπως διοχετεύτηκε από την Αστυνομία και καταγράφηκε συνοδεία μπουρδολογίας και μπουρδολαγνείας στα ΜΜΕ: «THN TAYTOTHTA των παιδιών, ηλικίας από 5 έως 16 ετών, που φωτογραφήθηκαν σε ερωτικές περιπτύξεις με έναν 42χρονο μπάρμαν από τη Μύκονο, ο οποίος συνελήφθη, αναζητά η Αστυνομία. Οι φωτογραφίες, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί, έχουν τραβηχτεί σε παραλίες της Μυκόνου, της Ικαρίας και άλλων ελληνικών νησιών. Έως τώρα έχει διαπιστωθεί η ταυτότητα ενός δεκαεξάχρονου αγοριού, παιδιού οικογένειας μεταναστών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Αστυνομίας, ο 42χρονος που συνελήφθη προ ημερών στη Μύκονο είναι μέλος κυκλώματος παραγωγής και διακίνησης πορνογραφικού υλικού με πρωταγωνιστές παιδιά. Ο συλληφθείς παραδέχθηκε ότι είναι ο ίδιος παι

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μετά τον τραγικό θάνατο του Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρίας μας, Χαρίλαου Μανιώτη, το Δ.Σ. της Ipirotiki Software & Publications A.E., ανακοινώνει στους πελάτες, προμηθευτές, συνεργάτες, προσωπικό και μετόχους ότι η εταιρία συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της. H νεκρώσιμος ακολουθία του εκλιπόντος θα ψαλεί την Τρίτη 5 Απριλίου στις 11:00 π.μ. στο Kοιμητήριο του Αγίου Βασιλείου Περιστερίου. Για το Δ.Σ.Ο Αντιπρόεδρος Χαράλαμπος Τσοχαντάρης Ο Χαρίλαος ήταν από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής της Ελλάδας. Από αυτούς που έσκαψαν το δρόμο για να περάσουν από πάνω τους οι νταλίκες. Πήγε να ρεφάρει. Για το γαμώτο. Γιατί έπρεπε να ρεφάρει. Η φούσκα του ΧΑΑ έσκασε επάνω του. Όπως και σε τόσους άλλους. Κατάφερε να επιζήσει. Ξανασηκώθηκε. Πίστεψε κι αυτός ότι, δεν μπορεί, υπάρχει όντως μια καλύτερη Ελλάδα και την ήθελε. Ολοι την θέλαμε. Ισως ο καθένας μας να την φανταζόταν διαφορετικά. Δεν ήλθε. Πριν ένα μήνα έφυγε με «παράξενο» τρόπο ο Δημήτρης Θάνου της Emp

Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλατε! Τελικά δεν είμαι ο μόνος, ο αθεόφοβος ( Ως εδώ πλέον! Ως εδώ! ) υπάρχουν κι άλλοι κίτρινοι. Όπως η Greenpeace για παράδειγμα ή η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (γνωστή κίτρινη φυλλάδα) η οποία «βρίθει από yellow journalism , sensationalism , culture of fear και τα συναφή». Τι γράφουν λοιπόν; Τρόφιμα Ολα μέλι - χάλια «Τα ακατάλληλα για την Ευρώπη, πουλιούνται στην Ελλάδα» «Περιμέναμε τον κανονισμό για τα όρια» Αδειάζουν τα ράφια, έλεγχος σε όλες τις μάρκες Επικίνδυνα φιστίκια Πυρηνέλαιο για λάδι

Τις εαρινές της προβλέψεις για την εξέλιξη των βασικών οικονομικών μεγεθών της Ελλάδας και των υπόλοιπων χωρών μελών της ΕΕ για την περίοδο 2005-2006, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με τις προβλέψεις αυτές -που δεν λαμβάνουν υπόψη τη δέσμη φορολογικών μέτρων που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση- το δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα φτάσει το 2005 στο 4,5% του ΑΕΠ και το 2006 στο 4,4% και ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι 2,9% το 2005 και 3,1% το 2006. Η Επιτροπή εκτιμά ακόμη ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο 110,5% του ΑΕΠ το 2005 και στο 108,9% το 2006, ενώ η ανεργία θα φτάσει το 10,5% το 2005 και το 10,3% το 2006. Εξάλλου, ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή θα είναι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, 3,2% τόσο το 2005 όσο και το 2006. Περισσότερα στο Ευρω-κυρώσεις προδιαγράφει η έκθεση της Κομισιόν αλλά και σε πολλές εφημερίδες… Μάλιστα! Αυτάααααααααα! Τι άλλα νέα; Πως πάει το κίνημα; Ο καπιταλισμός καλά; Ο Φιλελευθερισμός;

Παγκόσμιος φαρσέρ ή ακτιβιστής; Και πως είπαμε οτι τον λένε;

Ο Πέρης είναι απλώς ο Νταλάρας των 00's

Αγαπητέ Σάκη ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξα οπαδός της (τάχα μου) ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ Δημοσιογραφίας. Φυσικά ΟΥΔΕΠΟΤΕ πίστεψα ή υποστήριξα ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και κολοκύθια τούμπανα. Πάντοτε έκανα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ δημοσιογραφία και θα συνεχίσω να το κάνω. Η αξιοπιστία δεν έχει να κάνει –ΕΥΤΥΧΩΣ!!!- με την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ αλλά με το να προσπαθείς αυτά που λες να τα κάνεις πράξη και αυτά που κάνεις να τολμάς να τα λες. Φυσικά αυτό δεν είναι και το πιο εύκολο να το πετύχεις. Μάλλον είναι το πιο δύσκολο από όλα. Το εύκολο είναι να μιλάς μετρημένα και «αξιόπιστα». Να ζυγίζεις τα λόγια σου στη ζυγαριά της λογικής και της κοινής –μαλακισμένης- γνώμης. Κι αν αυτά τα γουρούνια της ΦΑΓΕ ή της βιομηχανίας μελιού νομίζουν –ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ κι αυτοί- να διαφεύγουν διαρκώς από τα εγκλήματα που κάνουν: Κούνια που τους κουνούσε! Το συγκεκριμένο POST το οποίο σχολίασες είναι ΒΑΘΥΤΑΤΑ υποκειμενικό. Οσο υποκειμενικό είναι και το να μεγαλώνεις δύο παιδιά που δεν θέλεις να τα δεις να λιώνουν όπως δεκάδες άλλα παιδι

Όχι και το ΜΕΛΙ ρε αλήτες! Όχι τον ΚΑΡΚΙΝΟ σας στα παιδιά μου! Εγώ μπορεί να τρώω ο,τι σκατά θέλω. Εζησα. Εχω πάρει ήδη σειρά να φεύγω… Όχι σ’ αυτά! Τι τους κοιτάμε ορέ;;; Τι τους κοιτάμε άβουλα κι ανέκφραστα; Μη διανοηθεί κανείς να ζητήσει "ΣΥΓΝΩΜΗ" σαν τους άλλους με γιαούρτια! Όχι άλλα λόγια. ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Και το εννοώ όσο δεν το έχω εννοήσει ΠΟΤΕ! ΤΑ ΝΕΑ Λίγο το... μέλι στο πρωινό μας Τριπλή μερίδα στους στρατιώτες! Διατροφή με δηλητήρια ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Μέλι: 23 τύποι αποσύρονται καλού κακού Βαρύτατη αμέλια και επιπολαιότητα 40 pb δεν είναι επικίνδυνα σε σχέση με την ημερήσια κατανάλωση Μελισσοκόμοι: Μας ενημέρωναν λάθος οι επιστήμονες... ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Yπάρχει και η πολιτική μούχλα...

… Με αφορμή τη συζήτηση για το μέλλον της Θεσσαλονίκης «Η γκρίνια γιατρεύεται μόνο με το κλάμα», έλεγαν οι γιαγιάδες μας στην προ τηλεόρασης εποχή. Κι είχαν δίκιο. Η γκρίνια είναι η επιθυμία που δεν εκφράζεται, η πρόταση που δεν αρθρώνεται, το «δεν ξέρω τι μου φταίει». Ενα χαστούκι πάνω από το σπασμένο φλιτζάνι, ένα γκρεμοτσάκισμα από το ποδήλατο, η οριστική καταστροφή ενός αγαπημένου παιχνιδιού, το γατάκι που χάθηκε από την αυλή, πόσο μάλλον άλλα χειρότερα, θεράπευαν ως διά μαγείας την γκρίνια. Τη μετέτρεπαν σε κλάμα με λόγο και αιτία. Σε θρήνο για τον αληθινό πόνο που νιώθεις. Σε πένθος για την πραγματική απώλεια. Σε ένα λυτρωτικό κλάμα αναμεμειγμένο με θυμό για το «άδικο» χαστούκι, για το «ελαττωματικό» ποδήλατο και το «αχάριστο» γατί, αλλά και ενοχές για τη ζημιά που κάναμε, για τις παραλείψεις, τις χαμένες ευκαιρίες και τα λάθη μας. Και συντριβή. Για το τελεσίδικο, για το χωρίς επιστροφή, για το οριστικό, γι' αυτό που δεν ξεγίνεται. Οι γιαγιάδες -εκείνες που είχαν ακόμη σοφία

Ο Ρουμάνος ποιητής, κινηματογραφιστής και θεωρητικός Ιζιντόρ Ιζού είχε κάποτε πει: «Η ποίηση απαγόρευε πάντοτε στην ιστορία να ανακατεύεται στις υποθέσεις της και να της επιβάλλει μια κλίμακα αξιών». Εχει γίνει πολύ της μόδας εσχάτως να προβάλλονται τα λογοτεχνικά γούστα των Ελλήνων πολιτικών. Πριν από λίγο καιρό μάθαμε ποια βιβλία έχουν διαβάσει, τώρα κάποιοι από αυτούς απαγγέλλουν ποίηση στο Μουσείο Μπενάκη. Ουδέν μεμπτόν -ίσα ίσα-, αν δε μύριζε τόσο έντονα «πολιτικό μάρκετινγκ» και image making. Προβλέψεις: Μ' αυτά και με εκείνα, σε λίγο θα έχουμε τους «παραθυράτους» και τους «ποιοτικούς» πολιτικούς. Οπως τους «εμπορικούς» και «ποιοτικούς» καλλιτέχνες του πενταγράμμου. Να το δείτε! «Ξάφνου μιά ομάδα μαύρων σκύλων / όρμησε πάνω στη σκηνή. / -Αυτό δέν τό 'χαμε προβλέψει / ούρλιαξε πανικόβλητος ο θεατρίνος». Μίλτος Σαχτούρης (1919-2005). Εφυγε πριν ακούσει να απαγγέλλουν ποιήματά του όσοι «γλένταγαν στην καταραμένη χώρα». «Η τέχνη είχε πάντα πολιτικές προεκτάσεις και οι μόνοι π

Par les trespas du Monarque latin Ceux qu'il aura par regne secourus Le feu livra divuse le butin La mort publique au hardis incorus (Through the death of a Latin monarque Those through his reign shall help Shall surrender through fire all spoils The public death for the courageous who shall become incorrupted)

Φαίνεται οτι τους άρεσαν τα ταβερνάκια μας και ξαναέρχονται! Στη ΒΙΛΚΑ! Σύντομα! (15 Μαϊου)

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έφα: «Ναι, κι εγώ διαβάζω τα ελληνικά blogs. Κλέβω εικόνες, παίρνω μάτι, διαβάζω τα ξέσκεπα ημερολόγια των συγκατοίκων μου. Μου αρκεί η ειλικρίνεια, η εξομολόγηση, ο «εις εαυτόν» τόνος, το ψιθυριστό ηχόχρωμα. Αλλά σπανίως βρίσκω τις αρετές (ποιητικές, δημοσιογραφικές) που ανακαλύπτουν άλλοι. Εχω μάλιστα κι εγώ ένα blog, πολυκαιρινό, με ψευδώνυμο - που είναι μυστικό! Υπάρχουν ορισμένοι που έχουν φέρει μιαν απροσδόκητη δροσιά, κομψότητα και στοχασμό στον νήπιο ελληνικό κυβερνοχώρο. Και σίγουρα από το μάλε βράσε θα κατακάτσει κάτι καλό κι αλλιώτικο. Ομως τίποτε πραγματικά δεν μ' έχει εκπλήξει. Οι περισσότεροι αναπαράγουν τη βαρεμάρα των εφημερίδων, χωρίς να εκμεταλλεύονται την ατίθαση ελευθερία του δίκτυου. Το τι γίνεται έξω, άλλη υπόθεση.» Με άλλα λόγια: Βάλτε τα δυνατά σας να πάρετε καλό βαθμό γιατί κινδυνεύετε να μείνετε στην ίδια τάξη (δηλαδή στο νηπιαγωγείο του ελληνικού κυβερνοχώρου «Τα Μπλογκο-Στρουμφάκια, τα Ατίθασα»). (Αυτή η ξινίλα

... «Καίω ολόκληρος με αυτά που γράφω. Δεν μου απομένει τίποτα, κανένα περιθώριο, ούτε να εργαστώ για να επιβιώσω. Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Με κατατρώει αυτή η ποίηση, οι ανθρώπινες σχέσεις μού γίνονται όσο πάνε και πιο δύσκολες. Κάποτε ισοφάριζα ωραία!».

Από το πρόγραμμα των εκδηλώσεων «Ανοιχτά στάδια» που τυπώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού: «Να δημιουργήσουμε στο κοινό την αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει μια σημαντική και συντονισμένη προσπάθεια για τη σωστή αξιοποίηση των ολυμπιακών έργων». «Για να δώσουμε μια περισσότερο ανθρώπινη διάσταση στην εκδήλωση συμμετάσχει και ένα σχολείο μαθητών με ειδικές ανάγκες». Για να δώσουν «ανθρώπινη διάσταση»! Μάλιστα! Για να υποδυθούν τους ανθρώπους! Επειδή έχουν καταλάβει ότι το να στέκεσαι όρθιος στα δύο σου πόδια δεν συνιστά από μόνο του ανθρωπιά! Η επίγνωση του πιθήκου ότι είναι μαϊμού! Μια μαϊμού που νομίζει ότι όλα είναι τσίρκο και ότι στο τσίρκο τους οι πραγματικοί άνθρωποι είναι εκθέματα, σόου, Fame Story! Η φιλάνθρωπος μαϊμού! Τόση χυδαία κυνικότητα;;;

Ελπίζω να τα έχετε ήδη μπουκώσει επαρκώς! (Αλήθεια, ξεκίνησαν μηνύσεις απο καταναλωτές; Μήπως είναι καιρός;) (Πέσ' τα: Καταναλωτή μου, sorry. Ζωντανά γιαούρτια, ψόφιοι ελεγκτές)