Λόφος του Στρέφη
Τελικά είμαστε ό,τι θυμόμαστε όπως λέει και ο Χάρολντ Πίντερ. Συχνά και ο,τι θυμούνται οι άλλοι… Λόφος του Στρέφη. Ξενοδοχείο «ΔΡΥΑΔΕΣ». Ο Μπραντ Πιτ να παίζει κιθάρα στα σκαλιά. Νεαρό μοντελάκι τότε. Μετά τον είδαμε στο «Θέλμα και Λουίζ» και είπαμε «ρε συ, ο πιτσιρικάς που πίναμε μπύρες». Το ψιλικατζίδικο Καλλιδρομίου και Ζωοδόχου Πηγής. Κάθε μέρα έβρισκες εκεί την Ελένη Ζαφειρίου. Πέθανε πέρσι. Η πιτσαρία του Μάϊνα. Τόνοι από λαζάνια με κιμά έχουν εγγράψει χιλιόμετρα στο πεπτικό μας σύστημα. Ο Λεωνίδας Κύρκος στη συνηθισμένη του βόλτα, έξω από το σπίτι του Χαριλάου Τρικούπη και Καλλιδρομίου, λίγο πριν από το «μπατσάδικο». Σπιτικές μαρμελάδες από τα δέντρα της Καλλιδρομίου. Ο Νίκος ο Κιάος να προσπαθεί να βρει που έχει παρκάρει με ένα ταψί αρνάκι και πατάτες. Το σχολείο μου που έγινε ταβέρνα. 36ο Δημοτικό Σχολείο Εξαρχείων, γνωστό και ως «Αμα Λάχει». Στην αυλή που, 6 χρονών, ερωτεύτηκα για πρώτη φορά. Στην ίδια αυλή μετά από τη μεγάλη διαδήλωση. Ο Φελέκης δίπλα. Παραδίπλα τα σκυλιά τη