Κυριακή: Ερχεται το παιδί...

Σήμερα έρχεται το παιδί από τη Θεσσαλονίκη.

Απόγευμα. Πηγαίνω στον Σταθμό Λαρίσης. Σχεδόν έρημος.

Βιαστικοί επιβάτες από τον Προαστιακό χάνονται στο δρόμο.

Η αμαξοστοιχία φθάνει. Του τηλεφωνώ. Σε περιμένω στην κεντρική πύλη. Μετά από λίγα λεπτά τον ξεχωρίζω.

Για πρώτη φορά δεν τον παίρνω αγκαλιά.

Μπαίνουμε σε ένα ταξί.

Χαζεύει την Αθήνα από το παράθυρο.

Φτάνουμε σπίτι.

Πλένουμε χέρια. Αγκαλιαζόμαστε όλοι μαζί. Εκείνος, η μαμά του, ο αδελφός του, εγώ...

Μαζευτήκαμε.

Είμαστε καλά...