Εξηγώντας πολιτικά τα επικοινωνιακά "ανεξήγητα"
Πως μπορείς να υφαρπάξεις ένα κόμμα (π.χ. τη Νέα Δημοκρατία) και να το κάνεις να στραφεί προς μία κατεύθυνση (π.χ. προς τα εκεί που πάει το AfD και ο Ορμπαν) που εσύ θέλεις και που είναι αντίθετη με αυτή που μέχρι σχετικά πρόσφατα πορευόταν (π.χ. "Μένουμε Ευρώπη", "Βάστα Γερούν και ΔΝΤ", νεοφιλελευθερισμός);
Μία πρώτη, λογική απάντηση είναι: ανατρέποντας τους συσχετισμούς και καταφεύγοντας σε δημοκρατικές διαδικασίες (συνέδρια κτλ) όπου παίρνεις την πλειοψηφία.
Μία δεύτερη απάντηση είναι: με ρεσάλτο το οποίο όμως συνήθως οδηγεί σε διάσπαση.
Για το πρώτο δεν έχεις ούτε τη δυνατότητα ούτε και την έφεση.
Το δεύτερο όποτε έχει συμβεί έχει καταλήξει σε φιάσκο. Ετσι επιλέγεται ένα λίγο πιο πολύπλοκο σχέδιο. Η ομάδα κατάληψης (π.χ. Σαμαράς, Γεωργιάδης, Βορίδης) στηρίζει την εκλογή νέου αρχηγού προερχόμενου από ομάδα που δεν ανήκει στους νόμιμους κληρονόμους του Ιδρυτή. Το διπλαρώνουν και μαζί με την επικοινωνιακή ομάδα τον στρέφουν αργά αλλά σταθερά προς τα ακρο-δεξιά χωρίς όμως να φανεί και σαν κωλοτούμπα. Με ένα μίγμα νεοφιλελευθερισμού και ευρωσκεπτικισμού, το κόμμα ταβανιάζει στη συσπείρωσή του. Φτάνει δηλαδή στα όριά του. Ούτε πιο ακροδεξιά μπορεί να πάει ούτε όμως και προς το Κέντρο. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διατηρήσει ή και να αυξήσει λίγο τα ποσοστά που είχε στις προηγούμενες εκλογές (Σεπτέμβριος 2015). Αυτό είναι και το πρώτο μέρος του σχεδίου.
Το δεύτερο μέρος είναι να πατηθεί φρένο έτσι ώστε το κόμμα να μη βγει πρώτο διότι έτσι θα ισχυροποιηθεί ο αρχηγός και "καληνύχτα" σας. Το καράβι θα στραφεί φουλ στον νεοφιλελευθερισμό και θα διαγράψει μία σύντομη μεν πορεία, χωρίς όμως αυτούς οι οποίοι θα αρχίσουν να ψάχνουν για νέο καράβι. Εάν το κόμμα βγει δεύτερο, το σχέδιο προβλέπει να "φαγωθεί" ο αρχηγός και το κόμμα να στραφεί φουλ ακροδεξιά όπως είναι το κυρίαρχο πλέον ρεύμα της Δεξιάς στην Ευρώπη.
Ετσι εξηγούνται πολλά από τα παράλογα και τα αυτογκόλ της τελευταίας περιόδου...
Ο αρχηγός μάλλον κάτι έχει ψυχανεμιστεί από όλο αυτό πράγμα που φάνηκε και στην παρουσία του στη ΔΕΘ όπου προσπάθησε και πάλι να κρατήσει δύο καρπούζια σε μία μασχάλη...
Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει ή να επιλέξει (ακροδεξιά ή κεντροδεξιά) ή να αποδεχθεί τη μοίρα του και όπου πάει...
Μία πρώτη, λογική απάντηση είναι: ανατρέποντας τους συσχετισμούς και καταφεύγοντας σε δημοκρατικές διαδικασίες (συνέδρια κτλ) όπου παίρνεις την πλειοψηφία.
Μία δεύτερη απάντηση είναι: με ρεσάλτο το οποίο όμως συνήθως οδηγεί σε διάσπαση.
Για το πρώτο δεν έχεις ούτε τη δυνατότητα ούτε και την έφεση.
Το δεύτερο όποτε έχει συμβεί έχει καταλήξει σε φιάσκο. Ετσι επιλέγεται ένα λίγο πιο πολύπλοκο σχέδιο. Η ομάδα κατάληψης (π.χ. Σαμαράς, Γεωργιάδης, Βορίδης) στηρίζει την εκλογή νέου αρχηγού προερχόμενου από ομάδα που δεν ανήκει στους νόμιμους κληρονόμους του Ιδρυτή. Το διπλαρώνουν και μαζί με την επικοινωνιακή ομάδα τον στρέφουν αργά αλλά σταθερά προς τα ακρο-δεξιά χωρίς όμως να φανεί και σαν κωλοτούμπα. Με ένα μίγμα νεοφιλελευθερισμού και ευρωσκεπτικισμού, το κόμμα ταβανιάζει στη συσπείρωσή του. Φτάνει δηλαδή στα όριά του. Ούτε πιο ακροδεξιά μπορεί να πάει ούτε όμως και προς το Κέντρο. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διατηρήσει ή και να αυξήσει λίγο τα ποσοστά που είχε στις προηγούμενες εκλογές (Σεπτέμβριος 2015). Αυτό είναι και το πρώτο μέρος του σχεδίου.
Το δεύτερο μέρος είναι να πατηθεί φρένο έτσι ώστε το κόμμα να μη βγει πρώτο διότι έτσι θα ισχυροποιηθεί ο αρχηγός και "καληνύχτα" σας. Το καράβι θα στραφεί φουλ στον νεοφιλελευθερισμό και θα διαγράψει μία σύντομη μεν πορεία, χωρίς όμως αυτούς οι οποίοι θα αρχίσουν να ψάχνουν για νέο καράβι. Εάν το κόμμα βγει δεύτερο, το σχέδιο προβλέπει να "φαγωθεί" ο αρχηγός και το κόμμα να στραφεί φουλ ακροδεξιά όπως είναι το κυρίαρχο πλέον ρεύμα της Δεξιάς στην Ευρώπη.
Ετσι εξηγούνται πολλά από τα παράλογα και τα αυτογκόλ της τελευταίας περιόδου...
Ο αρχηγός μάλλον κάτι έχει ψυχανεμιστεί από όλο αυτό πράγμα που φάνηκε και στην παρουσία του στη ΔΕΘ όπου προσπάθησε και πάλι να κρατήσει δύο καρπούζια σε μία μασχάλη...
Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει ή να επιλέξει (ακροδεξιά ή κεντροδεξιά) ή να αποδεχθεί τη μοίρα του και όπου πάει...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου