Και μετά;

Οταν υπάρχουν δύσκολες ερωτήσεις και εύκολες απαντήσεις μου βγαίνει πάντα ένα "και μετά;".
Αυτό το "και μετά;" με καίει και με προσγειώνει...
Η απάντηση στο "και μετά;" προϋποθέτει δύο πράγματα: ενημέρωση και ψυχραιμία!
Ψυχραιμία που χάνεται μπροστά στη σφαγή και το ποτάμι αίματος.
Και ψάχνεις πάλι να τη βρεις χωρίς να μετατρέψεις τους νεκρούς σε στατιστικά νούμερα.
Να είσαι ψύχραιμος όχι όμως με το παγωμένο αίμα του τεχνοκράτη και του αναλυτή.
Η υπόθεση της Παλαιστίνης και του Ισραήλ είναι μια δύσκολη ερώτηση που έρχεται ξανά και ξανά, αναπάντητη, στο προσκήνιο εδώ και 70 χρόνια.
Την θυμόμαστε μόνο όταν συμβαίνουν γεγονότα σαν τα χθεσινά. Κι ύστερα την ξεχνάμε για μήνες, για χρόνια... Χωρίς να την έχουμε απαντήσει...
Και μετά νέα σφαγή! 
Νέα οργή!
Μέχρι να καταλαγιάσει...
Το ίδιο κάνουμε και για τους Κούρδους...
Σφαγή-Οργή-Ερώτημα-Λήθη και φτου κι απ' την αρχή!
Από χθες είμαστε στην επικράτεια της οργής για τους 58 νεκρούς που θα γίνουν περισσότεροι...

Το ερώτημα "πως θα μπορούσε να τελειώσει αυτό το πράγμα" θα μείνει αναπάντητο πάλι. Και για τα επόμενα 70 χρόνια...