Μέσα σε αυτό το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον του ζόφου υπάρχει μια δύναμη που κανείς δεν έχει σκεφτεί να απελευθερώσει, κανείς δεν έχει σχέδιο γι' αυτήν, κανείς δεν τολμάει (ή δεν θέλει) να αγγίξει. Είναι η δύναμη των νέων, οι γνώσεις, οι δεξιότητες, η θέληση, η σύνδεσή τους με τις εξελίξεις εκεί, "έξω".
Παρακολουθώ, μέσω των Κοινωνικών Δικτύων αλλά και δια ζώσης, όσο μπορώ -κι όσο καταλαβαίνω- προσπάθειες που γίνονται από μοναχικούς καβαλάρηδες ή ομάδες νέων σε τομείς όπως η πληροφορική, η επικοινωνία, η καινοτόμα επιχειρηματικότητα. Κάθε φορά μένω με το στόμα ανοιχτό. Οχι μόνο από εκείνους που παρουσιάζουν έργα τους αλλά και από εκείνους που συμμετέχουν στον δημόσιο διάλογο ή στις συναντήσεις. Εχω δει παιδιά να κάνουν programming, να μετακινούν βουνά μέσα από laptops, tablets, ακόμη και κινητά. Εδώ, δίπλα μας, υπάρχουν στρατιές "μάγων" που παραμένουν ανεκμετάλλευτοι ή υποαπασχολούνται με τρεις κι εξήντα από εταιρείες που δεν αξιοποιούν ούτε το 10% των δυνατοτήτων τους.
Η δύναμη αυτή πρέπει να απελευθερωθεί τώρα. Αμέσως. Με μια σειρά απλές κινήσεις που θα τους στηρίζουν χωρίς να τους προβάλουν εμπόδια.
Οι νέοι θα πρέπει από πολύ νωρίς να έχουν την δυνατότητα να αναπτύξουν τις ιδέες και τις δράσεις τους χωρίς να τους στενεύει κανένα καλούπι και κανένας περιορισμός, διοικητικός ή φορολογικός.
Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να υπάρξει πλήρης φορολογική απαλλαγή για νέους από 16 έως 25 ετών οι οποίοι αναπτύσσουν επιχειρηματική δράση είτε ατομικά είτε ως ομάδες, συνεταιρισμοί, κοινοπραξίες, επιχειρήσεις. Μηδενική φορολόγηση και μόνο μικρές ασφαλιστικές κρατήσεις, αναλογικές με τον τζίρο τους και πάντως όχι για την πρώτη 2ετία.
Να δημιουργηθούν επιμελητηριακές οργανώσεις νέων επαγγελματιών και δημιουργών που θα βοηθούν στην κατάρτιση και προώθηση των σχεδίων τους.
Να υπάρξουν κάθε είδους διευκολύνσεις και εγγυήσεις από το δημόσιο και τις τράπεζες για την στήριξη του έργου τους.
Να ανοίξουν γι' αυτούς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Νέοι που για τον ένα ή άλλο λόγο δεν έχουν περάσει μέσω εξετάσεων στα ΑΕΙ αλλά έχουν διακριθεί σε κάποιο τομέα θα πρέπει να μπορούν να φοιτούν σε αυτά, σε σχολές που έχουν σχέση με το αντικείμενό τους. Αλλά και όσοι έχουν αποφοιτήσει να μπορούν να συμμετέχουν σε ερευνητικές ομάδες της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Μπορούν να γίνουν πολλά ακόμη. Ας αρχίσουμε με αυτά. Τώρα. Αύριο το πρωί!
Παρακολουθώ, μέσω των Κοινωνικών Δικτύων αλλά και δια ζώσης, όσο μπορώ -κι όσο καταλαβαίνω- προσπάθειες που γίνονται από μοναχικούς καβαλάρηδες ή ομάδες νέων σε τομείς όπως η πληροφορική, η επικοινωνία, η καινοτόμα επιχειρηματικότητα. Κάθε φορά μένω με το στόμα ανοιχτό. Οχι μόνο από εκείνους που παρουσιάζουν έργα τους αλλά και από εκείνους που συμμετέχουν στον δημόσιο διάλογο ή στις συναντήσεις. Εχω δει παιδιά να κάνουν programming, να μετακινούν βουνά μέσα από laptops, tablets, ακόμη και κινητά. Εδώ, δίπλα μας, υπάρχουν στρατιές "μάγων" που παραμένουν ανεκμετάλλευτοι ή υποαπασχολούνται με τρεις κι εξήντα από εταιρείες που δεν αξιοποιούν ούτε το 10% των δυνατοτήτων τους.
Η δύναμη αυτή πρέπει να απελευθερωθεί τώρα. Αμέσως. Με μια σειρά απλές κινήσεις που θα τους στηρίζουν χωρίς να τους προβάλουν εμπόδια.
Οι νέοι θα πρέπει από πολύ νωρίς να έχουν την δυνατότητα να αναπτύξουν τις ιδέες και τις δράσεις τους χωρίς να τους στενεύει κανένα καλούπι και κανένας περιορισμός, διοικητικός ή φορολογικός.
Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να υπάρξει πλήρης φορολογική απαλλαγή για νέους από 16 έως 25 ετών οι οποίοι αναπτύσσουν επιχειρηματική δράση είτε ατομικά είτε ως ομάδες, συνεταιρισμοί, κοινοπραξίες, επιχειρήσεις. Μηδενική φορολόγηση και μόνο μικρές ασφαλιστικές κρατήσεις, αναλογικές με τον τζίρο τους και πάντως όχι για την πρώτη 2ετία.
Να δημιουργηθούν επιμελητηριακές οργανώσεις νέων επαγγελματιών και δημιουργών που θα βοηθούν στην κατάρτιση και προώθηση των σχεδίων τους.
Να υπάρξουν κάθε είδους διευκολύνσεις και εγγυήσεις από το δημόσιο και τις τράπεζες για την στήριξη του έργου τους.
Να ανοίξουν γι' αυτούς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Νέοι που για τον ένα ή άλλο λόγο δεν έχουν περάσει μέσω εξετάσεων στα ΑΕΙ αλλά έχουν διακριθεί σε κάποιο τομέα θα πρέπει να μπορούν να φοιτούν σε αυτά, σε σχολές που έχουν σχέση με το αντικείμενό τους. Αλλά και όσοι έχουν αποφοιτήσει να μπορούν να συμμετέχουν σε ερευνητικές ομάδες της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Μπορούν να γίνουν πολλά ακόμη. Ας αρχίσουμε με αυτά. Τώρα. Αύριο το πρωί!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου