8 χρόνια εδώ...
Οκτώ χρόνια εδώ. Οι καιροί ούτε και τότε εύκολοι. Από φουρτούνα σε φουρτούνα κι από βράχια σε βράχια. Το κακό ερχόταν καλπάζοντας. Οι μεγάλες προδοσίες εξυφαίνονταν από τότε. Κάποιοι τις είχαμε πάρει χαμπάρι. Σκόρπιες πληροφορίες. Τα σημάδια του ουρανού. Τα μισόλογα. Οι φάτσες των πρωταγωνιστών. Τα πρόσωπα με τα μαύρα γυαλιά πίσω τους. Σέρνονταν τα φίδια κάτω από τη γη που πατούσαμε. Πίσω από τα χαμόγελα της πληρότητας. Σαν τίποτα να μην κουνιόταν κι όμως όλα να προειδοποιούσαν για τους σεισμούς που ήλθαν. Εγραφα σαν να είχα πυρετό. Εκατοντάδες post. Με μανία. "Ειναι εδώ! Μας σκάβουν το λάκκο!". Το έλεγαν κι άλλοι. Δεν μας πίστευαν. "Υπερβολές!". Γίναμε γραφικοί προφήτες. "Ολα καλά θα πάνε!". Τίποτα δεν πήγαινε καλά. Το μεγάλο κόλπο ήταν στημένο. Τώρα τα ζούμε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου