Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ANemos

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πρωτομαγιά 2011

Αναρτήθηκε από anemosnaftilos την 01 Μαΐου

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Απεργίες ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Follow me

Αναρτήσεις

Αναρτήσεις

Σχόλια

Σχόλια

@anemosnaftilos

Tweets by AnemosNaftilos

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Ολα τα Μνημόνια σε πίνακες

Της Ελενας Κάππα Σήμερα η εφημερίδα Αυγή δημοσιεύει έναν συγκριτικό πίνακα των τριών Μνημονίων, ο οποίος ενόψει της προεκλογικής περιόδου είναι βέβαιο ότι θα αποβεί εξαιρετικά χρήσιμος. Ο πίνακας περιλαμβάνει το συνολικό ύψος των πρόσθετων μέτρων κατά τη διάρκεια της συμφωνηθείσας περιόδου, το ύψος των μέτρων κατανεμημένο σε ετήσια βάση, το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, τη προσαρμογή του ετήσιου κόστους των μέτρων λόγω ελάφρυνσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, την εξοικονόμηση του κόστους λόγω και αναδιάρθρωσης χρέους την τριετία 2016-2018 και τέλος τη προσαρμογή του ετήσιου κόστους λόγω και αναδιάρθρωσης του χρέους. Μνημόνιο 1 Το συνολικό ύψος των πρόσθετων μέτρων στη διάρκεια 2,4 ετών (2010-2012) ανήλθε σε 40,6 δις ενώ το ύψος των μέτρων σε ετήσια βάση έφτασε τα 16,9 δις. Κατά τη διάρκεια του πρώτου μνημονίου δεν υπήρξε συμφωνία σε σχέση με τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα έπρεπε να πετύχει η ελληνική κυβέρνηση, ούτε κάποια δέσμευση για αναδιάρθρωση χρέους. Μνημόνιο 2

Και το ΡΟΖ DVD στο You Tube!!!

Αϊ σιχτίρ, έχω «κολλήσει» στο (μόλις!) 1.000.000 visits την ημέρα (ή την ώρα, δεν θυμάμαι!)! Αντε να ξεκολλήσω! Υπόθεση Ζαχόπουλου /// Updates ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Οι Πύλες της Κόλασης είναι ορθάνοιχτες! «Μωρέ, έτσι και φορούσαμε στολές… Δημοσιογραφικό Απόρρητο: Επιτέλους μια κοφτή απάντηση Και ΦΩΣ και ΝΕΡΟ και ΤΗΛΕΦΩΝΟ… Μια μάντρα dvd....

Ημέρα 17η #QuarantineLife2 : Οι Βασικοί Νόμοι της Ανθρώπινης Ηλιθιότητας

Από που προέρχεται η βλακεία; Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας του Carlo M. Cipolla Οι Βασικοί Νόμοι της Ανθρώπινης Ηλιθιότητας γράφτηκαν αρχικά στα αγγλικά και εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1976 ιδιωτικά, σε περιορισμένο αριθμό αντίτυπων, με την ασυνήθιστη εκδοτική επωνυμία «Mad Millers». Ο συγγραφέας πίστευε ότι το μικρό δοκίμιό του θα μπορούσε να εκτιμηθεί πλήρως μόνο στην γλώσσα στην οποία είχε συνταχθεί, με αποτέλεσμα να αρνείται για μεγάλο χρονικό διάστημα κάθε πρόταση μετάφρασής του. Μόλις το 1988 συναίνεσε στην ιδέα της έκδοσής του στα ιταλικά, ως μέρος μιας συλλογής με τον τίτλο Allegro ma non troppo, η οποία περιείχε και το δοκίμιο «Πιπέρι, Κρασί (και Μαλλί) ως Κινητήριοι Μοχλοί της Κοινωνικής και Οικονομικής Ανάπτυξης τον Μεσαίωνα», το οποίο επίσης είχε γραφτεί στα αγγλικά και εκδόθηκε ιδιωτικά από τους Mad Millers τα Χριστούγεννα του 1973. To «Allegro ma non troppo» έγινε ανάρπαστο τόσο στην Ιταλία όσο και σε όλες τις χώρες στις οποίες κυκλοφόρησε μεταφρασμένο. Ωστόσο, κατ

Ημέρα 0 #QuarantineLife2 : Κι αν το εμβόλιο δεν υπάρξει ποτέ;

Τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν καθημερινά το αναγνωστικό κοινό και τους τηλεθεατές με «ειδήσεις» για ένα, δύο ή και περισσότερα εμβόλια που «βρίσκονται στην τρίτη φάση», που «δοκιμάζονται με επιτυχία σε εθελοντές», που «θα βγουν στο τέλος του χρόνου ή στις αρχές του 2021», που «θα ξεκινήσουν να παρέχονται στο ευρύ κοινό από το καλοκαίρι» κ.ο.κ. Του Αντρέα Παναγόπουλου Αυτά είναι τα αισιόδοξα σενάρια. Πάνω στα οποία πολλοί δεν διστάζουν να κάνουν «εμπόριο ελπίδας» ή να επιδείξουν την πολιτική και επιχειρησιακή τους ετοιμότητα για επικείμενους εμβολιασμούς. Άλλοι πάλι στηρίζουν τον σχεδιασμό των όποιων υγειονομικών και οικονομικών μέτρων, ακόμη και του Προϋπολογισμού του 2021, στην έλευση κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, των εμβολίων. Με άλλα λόγια: «ακόμη δεν το είδαμε, Γιάννη το βαφτίσαμε». Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τα πιο προσγειωμένα σενάρια που λένε ότι τα εμβόλια θα αργήσουν πολύ και οι μαζικοί εμβολιασμοί ακόμη περισσότερο καθώς ακόμη δεν ξέρουμε αν και τι είδους παρενέργειες έχουν, πόση

Ημέρα 1η #QuarantineLife2 : Η ζωή εν τάφω

Αφόρητο ήδη από τις πρώτες του ώρες το δεύτερο lockdown . Αφόρητο σαν "ζωή" το κελί του θανατοποινίτη. Χωρίς το ξάφνιασμα, την περιέργεια για το αναπάντεχο, την αίσθηση της κοινής μοίρας και της ελπίδας ότι θα το ξεπεράσουμε όλοι μαζί και θα βγούμε στο καλοκαίρι, του προηγούμενου. Τώρα μόνο εγκλεισμός, σκοτάδι, αγωνία. Έρμαια μιας συνθήκης όπου δεν υπάρχουν πλέον επιλογές. Σαν να σε βάζουν σε φέρετρο και να ακούς το τελευταίο καρφί... Στους δρόμους μόνο αστυνομία. Πεζοί, με περιπολικά και μηχανάκια. Αστυνομικό κράτος. Η δικατορία της πανδημίας και των άθλιων που κυβερνούν αυτό τον κόσμο. Απόγνωση. Για όσα χάνονται. Για όσα ίσως δεν ξαναβρεθούν ποτέ. Για το θανατά που σέρνει το δρεπάνι του έξω από την πόρτα σου συνοδευόμενος από ομάδες "ΔΙΑΣ". Για τον χειμώνα που ήλθε για να μην ξαναφύγει... Χθες, τελευταία ημέρα, χιλιάδες άνθρωποι ασκήσαν το μοναδικό δικαίωμα που αντιλαμβάνονται ως δικαίωμα ελευθερίας: πήγαν να ψωνίσουν! Κι ας είναι και το μόνο που δεν θα στερηθο

Από το Blogger