Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ANemos

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πόσες λέξεις;

Αναρτήθηκε από anemosnaftilos την 11 Φεβρουαρίου

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

#egypt Αίγυπτος

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Σχόλια

Τσαλαπετεινός11 Φεβρουαρίου 2011 - 11:28 μ.μ.
Δύο στον τίτλο το πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου

Φόρτωση περισσότερων...

Δημοσίευση σχολίου

Follow me

Αναρτήσεις

Αναρτήσεις

Σχόλια

Σχόλια

@anemosnaftilos

Tweets by AnemosNaftilos

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Το Σημείωμα που συγκλονίζει την Ελλάδα

Αντίο μπαρμπα-Γιάννη!

Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία... ...είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΜΤΑΚΟΣ ((i)) Indymedia :: Athens :: Κεντρική Σελίδα Ο Γιάννης Ταμτάκος... Γεννήθηκε το 1908 στις Φώκιες της Μ. Ασίας. Προσφυγάκι το 1914, επιστρέφει το 1919 στην πόλη που γεννήθηκε για να την αφήσει οριστικά το 1922. Το 1924 εντάσσεται στην κίνηση των αρχειομαρξιστών και δραστηριοποιείται στο συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τα δυναμικά σωματεία των τσαγκαράδων και, αργότερα, των ανέργων. Συμμετέχει στα γεγονότα του 1931 στη Θεσσαλονίκη και στις συμπλοκές στο Σιντριβάνι πυροβολείται από αστυνομικό στο μάγουλο. Το 1932 γνωρίζεται με τον Άγι Στίνα (Σπύρο Πρίφτη) και το 1934 περνάει στον τροτσκισμό. Πρωτεργάτης στην εργατική εξέγερση το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη που πυροδοτείται από τη μεγάλη απεργία των καπνεργατών, ζει μαζί με τους χιλιάδες εξεγερμένους την κατάπνιξή της και την προδοσία των σταλινικών. Το 1937 πηγαίνει εξόριστος στη Γαύδο, όπου και παραμένει

Τι κρύβεται πίσω από το "Χαμόγελο του Παιδιού";

Το πρόσωπο ενός σκληρού εργοδότη; Αναδημοσιεύω την καταγγελία του ΠΑΜΕ και ψάχνω... Αθήνα 2 Σεπτέμβρη 2010 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Θέμα: για το "χαμόγελο του παιδιού" Ο πολυδιαφημισμένος φιλάνθρωπος των media, πρόεδρος του λεγόμενου "χαμόγελου του παιδιού" έδειξε για ακόμη μία φορά το άγριο, εργοδοτικό του πρόσωπο. Ξανά απολύσεις, εκβιασμούς απέναντι στους εργαζόμενους όπως: "ή υποβάλετε παραίτηση, ή σας απολύω και σας κάνω μήνυση για κακοποίηση παιδιών"!! Σήμερα, ο ίδιος εξαφανίστηκε από τον χώρο που είχε πάει αντιπροσωπεία του Π.Α.ΜΕ για να απαιτήσει ανάκληση απόλυσης, εργαζόμενης που για χρόνια δουλεύει στον χώρο, ενώ η υπεύθυνη του σπιτιού στα Μελίσια μπήκε στον χώρο μαζί με περιπολικό της αστυνομίας. Είναι ο ίδιος χώρος, που πριν 1 χρόνο είχε απολυθεί εργαζόμενη, επειδή είχε αντιδράσει στην τοποθέτηση καμερών παρακολούθησης στους χώρους των παιδιών και των εργαζομένων. Οι απολύσεις είναι συνήθης πρακτική του προέδρου του &

Anatropinews : Δεν είναι μόνο ο Boric στη Χιλή

Δεν είναι μόνο ο Boric στη Χιλή. Είναι η Squad, η αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος που κυβερνά τις ΗΠΑ, είναι η Ardern η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας. Είναι και μερικοί άλλοι ακόμη. Όλοι κάτω από πενήντα, ουσιωδώς αντικομφορμιστές, γεμάτοι σφρίγος και πρωτοτυπία στο λόγο τους, μαχόμενοι για έναν καλύτερο κόσμο. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν. Ξέρω όμως ότι απέναντι στους ανακυκλώσιμους, ξερούς κι ανέραστους πολιτικούς της ΕΕ και την ανέπνευστη καμαρίλα της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, ο πάλαι ποτέ “νέος κόσμος” γεννά ελπίδα. Έχει μεγάλη σημασία να δούμε τι κυοφορεί αυτό το νέο που ανατρέπει την θλιβερή μονοτονία του μονοδιάστατου there is no alternative που κυβερνά τη Δύση από το ΄90 κι ύστερα. Έχει μεγάλη σημασία η Αριστερά στην Ευρώπη – σε μεγάλο βαθμό κι αυτή σκουριασμένη από την πολυκαιρία – να επισκεφτεί τους τόπους αυτούς, να μάθει, να γνωρίσει πώς συγκροτούν το λόγο και τις πολιτικές τους αυτά τα νέα πολιτικά υποκείμενα που παλεύουν να κυβερνήσουν τις χώρες τους. Διότι, σε τε

Οχι κύριε Κουφοντίνα, ποτέ δεν ήσουν και ποτέ δεν θα είσαι ανάμεσά μας

Οχι κύριε Κουφοντίνα . Μην αυταπατάσαι και μην ναρκισσεύεσαι ότι είσαι ανάμεσα σε όσους διαμαρτύρονται στις πλατείες και τiς γειτονιές για τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και το αστυνομικό όργιο βίας. Κύριε Κουφοντίνα, ήταν γενναία η απόφασή σου να αγωνιστείς με απεργία πείνας για ένα δικαίωμά σου. Ισως μάλιστα να ήταν και το μόνο γενναίο πράγμα που έχεις κάνει. Αυτό το δικαίωμά σου υπερασπίστηκαν και χιλιάδες πολίτες. Οχι εσένα. Και πολύ περισσότερο όχι τις πράξεις σου για τις οποίες έχει καταδικαστεί. Μόνο για το δικαίωμά σου. Γιατί αυτό το δικαίωμα πρέπει να το έχουν όλοι οι κρατούμενοι. Το δικαίωμα να τηρείται ο νόμος για όλους. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα παρακάτω. Οχι κύριε Κουφοντίνα δεν υπερασπίστηκε κανείς ούτε τις δολοφονίες που έχεις διαπράξει ούτε τις ιδέες που έχεις και που δεν έχουν καμιά σχέση με λαϊκούς αγώνες και διεκδικήσεις. Οχι κύριε Κουφοντίνα, δεν είναι ήρωας όποιος διεκδικεί ή υπερασπίζεται δικαιώματα. Ούτε θα γινόσουν ήρωας αν πέθαινες από την απεργία πείνας. Ο

Από το Blogger