Αεργία

"Δεν θα μείνουμε άνεργοι, φίλε. Αεργοι θα μείνουμε" μου είπε φίλος και συνάδελφος, προχθές στη Σύρα.

Δεν υπάρχει φοβερότερη στιγμή στην ιστορία μιας κοινωνικής ή επαγγελματικής ομάδας από αυτή. Τη στιγμή που θα πάψει, ουσιαστικά, να έχει αντικείμενο.

Στην περίπτωση μας, των δημοσιογράφων, η στιγμή είναι ακόμη πιο φοβερή. Γιατί το αντικείμενό μας είναι ακόμη -για να μην πω περισσότερο από ποτέ πριν- απαραίτητο μέσα στην πλημμύρα των πληροφοριών που μας κατακλύζουν.

Μόνοι μας τα βγάλαμε τα μάτια μας.

Μόνοι μας αυτοκαταργηθήκαμε.

Ναι, έχουν ευθύνες οι εκδότες και οι ιδιοκτήτες.

Ναι, έχει ευθύνη και το κοινό.

Ομως τη μεγάλη, την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουμε εμείς.

Μας μένουν ελάχιστοι μήνες για να το συνειδητοποιήσουμε.

Ακούει κανείς;