Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
Τα 15 sites που άλλαξαν το internet
Από
anemosnaftilos
-
There are millions of websites out there. Many of them are unique, either in small ways or in large ones. But the individual impact of any particular site on the overall Internet is generally negligible, if there’s any impact at all. Ολα τα κείμενα εδώ: 15 Noteworthy Websites That Changed the Internet Not so with the fifteen sites here. These sites changed the Internet , mostly for good, in substantial ways. Included here is everything from Geocities (which could probably be blamed entirely, either directly or indirectly, for every ugly web design “trend” that’s ever been) to Wikipedia (which has made information almost universally accessible) to Google (which has changed or influenced virtually everything online). 1. Wikipedia Changed the way we find information. 2. Amazon.com Changed the way we shop. 3. Hotmail Changed the way we use email. 4. Facebook Changed the way friends connected. 5. Project Gutenberg Changed the way we read. 6. Twitter Changed the way
Πως θα έσωζα τους New York Times
Από
ANemos
-
(Το ποστ ανανεώνεται καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και προστίθενται και νέα στοιχεία) Σε βλέπω να το λες: "Πάει την ψώνισε για τα καλά η ψωνάρα! Ή το καβάλησε ή παραλογίζεται ή ήταν που ήταν, λάλησε εντελώς". Και ίσως να έχεις και δίκιο... Ισως να έχεις δίκιο να ήδη το έχεις πει βλέποντας να καταπιάνομαι με την Κρίση στα ΜΜΕ με 100 σχεδόν αφοριστικές Σημειώσεις τη στιγμή που κανένας πιο ειδικός από μένα δεν έχει μπει στον κόπο να το κάνει... Μια δικαιολογία θα επικαλεστώ: το Παράλογο. Είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει. Οπως "παράλογες" είναι και όλες οι κρίσεις, προϊόντα στρεβλώσεων και οφθαλμοφανώς λάθος στρατηγικών που βασίζονται σε ακόμη πιο λάθος εκτιμήσεις. Γιατί το 99% των εκτιμήσεων του τζογαδόρου ΕΙΝΑΙ λάθος. Αφορμή γι' αυτό το θρασύτατο ποστ είναι αυτή η είδηση: Απολύουν 100 συντάκτες οι Νew Υork Τimes Τι λέει: Οι New York Times ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι θα προβούν σε περικοπές 100 θέσεων από το προσωπικό τους, στην προσπάθειά να αντεπεξέλθουν στην
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!!!!
Ο νεοέλληνας και η γοητεία του καναπέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοι είμαστε τελικά οι νεοέλληνες; Η Ελληνική κοινωνία, στην πλειοψηφία της, μερικές δεκαετίες τώρα (ο κάθε ένας με τον τρόπο του), έζησε μέσα σε ένα όνειρο καλοπέρασης, σπατάλης, ωχαδελφισμού, ατομικισμού και πολιτιστικής αποχαύνωσης.
Δεν θα αναφερθώ, για αυτονόητους λόγους, στους φτωχούς καταραμένους των άθλιων μισθών και συντάξεων, που αρκετοί συμπολίτες μας έχουν την ατυχία να παίρνουν.
Πολλοί Δημόσιοι Υπάλληλοι των Υπουργείων, της Εφορίας, των Πολεοδομιών, των ΔΕΚΟ, των Δήμων, των Νοσοκομείων κλπ δεν ζούνε μόνο από τον μισθό τους, αλλά και από επί πλέον αμοιβές (μίζες, φακελάκια, πλαστές υπερωρίες, αργομισθίες, υπέρογκους μισθούς, συμμετοχές σε επιτροπές μαϊμού και άλλα ανάλογα τυχερά του επαγγέλματος).
Πολλοί από τους δημοσίους υπαλλήλους ποτέ δεν έζησαν πραγματικά από τον τυπικό μισθό τους, αλλά δημιουργήσανε κομποδέματα ασφαλείας από παράπλευρες δραστηριότητες (π.χ. υπάλληλος της πολεοδομίας σε νησί με καταθέσεις 1,5 εκατομμύριο ευρώ).
Στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών πολλοί κέρδισαν παράνομα πολλά χρήματα. (να είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας έχουμε τα περισσότερα σε αναλογία πληθυσμού Τζιπ σε όλη την Ευρώπη;).
Σε τι θίγει αυτούς τους νεόπλουτους με τις μεγάλες καταθέσεις η αφαίρεση από τον μισθό τους ή αργότερα από την σύνταξή τους 400 ή 600 ευρώ;
Θα πρέπει να προσθέσει κανείς και την αγκύλωση του συνδικαλιστικού κινήματος, που από την μία μεριά έχει καταλήξει να είναι ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός εξυπηρέτησης μικροσυμφερόντων των συντεχνιών και από την άλλη να εξυπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες.
Αλλά και οι ίδιοι οι ηγέτες του συνδικαλιστικού κινήματος υπηρετούν προσωπικές επιδιώξεις όταν π.χ. λαμβάνουν από τα κόμματα εξουσίας τη διαβεβαίωση ότι θα τους κάνουν βουλευτές (και έχουμε αρκετά τέτοια παραδείγματα).
Έπειτα είναι και το γεγονός ότι κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει κάτι. Συμπολίτευση και σύσσωμη η αντιπολίτευση βράζουν στο ζουμί της παρακμής των ιδεολογιών και κατά συνέπεια και των πολιτικών τους.
Δεν θα παραλείψω να προσθέσω και τον ρόλο των ΜΜΕ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου των εργαζομένων για τον μονόδρομο των μέτρων της κυβέρνησης.
Έτσι έχουμε το περίεργο φαινόμενο να καταδικάζουν όλοι, σε μεγάλα ποσοστά, τα μέτρα και ταυτόχρονα να κινητοποιούνται ελάχιστοι για να αντιδράσουν. Πολλοί πάλι φαίνονται να έχουν δεχθεί τη μοίρα τους και αντιμετωπίζουν την κατάσταση με πεσμένο ηθικό.
Προ ημερών είχα συνομιλία με φίλο που εργάζεται σε Γερμανική Τράπεζα και μου έλεγε ότι σε συζητήσεις στελεχών της τράπεζας εκφράζεται η μεγάλη έκπληξη για τις λίγες και χλιαρές αντιδράσεις των Ελλήνων εργαζομένων. Πιστεύαμε, λένε, πως θα καιγότανε ο τόπος με πολυήμερες απεργίες και δυναμικές διαδηλώσεις.
Μήπως οι παραπάνω συλλογισμοί δίνουν μία απάντηση για το παράδοξο αυτό;
Αγαπητέ Κώστα, μόλις μου "έκλεψες" το επόμενο ποστ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή