Ωρα να φεύγουμε σιγά-σιγά...

(και μάνι-μάνι επίσης, δεν θα με χαλούσε)

Γράφει, προτείνοντας, η CINICAL:

Ως γνωστόν, ο Σύριζα εδώ και πολύ καιρό σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες και πλακώματα, τα οποία τον εμποδίζουν να δει λίγο πιο πέρα από τη μύτη του και λίγο πιο πάνω από τον αφαλό του. Θα τον παρομοίαζα σαν το λιβάδι που αφήνει τα χίλια λουλούδια ν’ ανθίσουν, σαν την προβλήτα του αεροδρομίου που αφήνει τις δεκάδες φυσούνες να κολλήσουν. Κάθε αεροπλάνο δηλαδή μπορεί να έρχεται και να παρκάρει απαλά στην πλατφόρμα του Σύριζα. Αυτό είναι καλό γιατί διευκολύνει την κυκλοφορία των ιδεών, είναι όμως και κακό γιατί μπλοκάρει τις αποφάσεις και τα προγράμματα. Αν και ο Σύριζα είναι ένα ανοιχτό πολυκατάστημα, με ποικίλα ιδεολογικά εμπορεύματα, εν τούτοις δεν μπαίνουν και πολλοί πελάτες στο μαγαζί. Θα έλεγα λοιπόν ότι χρειάζεται ανακαίνιση, τακτοποίηση των εμπορευμάτων, ώστε να μην είναι όπως τώρα πεταμένα φύρδην μύγδην εδώ κι εκεί, καθώς επίσης και πρόσληψη νέου προσωπικού.




Έχω την εντύπωση, και μπαίνω τώρα στο ψητό, πως αν ένα μέρος του ΣΥΝ σηκωνόταν και έφευγε αυτή τη στιγμή από το πολυκατάστημα Σύριζα, και μάζευε όλους όσους από το Πασόκ, και από αλλού αισθάνονται προδομένοι από την παρούσα κυβέρνηση και ψάχνουν για μια νέα κεντροαριστερή στέγη, ένας σχηματισμός του τύπου αυτού θα τούς ερχόταν ταμάμ. Θα μπορούσε να καταστεί πόλος έλξης και για τη μεγάλη μάζα των κομματικά άστεγων και απογοητευμένων και θα μπορούσε να χτυπήσει άμα λάχει, μέχρι και το Προεδρικό Μέγαρο.




Οι εναπομείνασες ορφανές συνιστώσες θα μπορούσαν, λέω τώρα, να συσπειρωθούν γύρω από τον Ανταρσύα και έτσι να φτιαχτεί ένας άλλος δυναμικός πόλος. Για εκπόρθηση της εξουσίας το βλέπω λιγάκι δύσκολο, αλλά ουδείς γνωρίζει τι θα μπορούσε να συμβεί σε τρία, ας πούμε τέρμινα.




Ο κόσμος εδώ και τώρα ζητάει λύση, η κατάσταση είναι επείγουσα, κι εγώ μόνο αυτό το σενάριο έχω να καταθέσω. Αν εσείς έχετε στα σκαριά κάποιο άλλο, ας δηλώσετε υποψηφιότητα στα καλλιστεία πολιτικών σεναρίων που θα διεξαχθούνε σύντομα, ώστε να μπορέσουμε να επιλέξουμε το καλύτερο.


Άντε, στρωθείτε λοιπόν μέχρι το deadline. Τα πράγματα πιέζουν.

Προσυπογράφω!!!

Αντε! Ωρα να φεύγουμε για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και πάλι!

Εχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, σύντροφοι!